น้องชายตัวร้ายหรือน้องชายสุดน่ารักกันแน่

จากที่เธอบอกพ่อแม่ของเธอในโลกนี้แล้วจึงเดินขึ้นห้องไป

"ท่านพ่อ....ท่านแม่'

"เช่นนั้นลูกของขึ้นห้องก่อนน่ะค่ะ'

จากที่เธอพูดเสร็จเธอก็ตรงดิ่งไปที่ห้องนอนของเธอและคิดหาวิธีหลีกเลี่ยงบทบาทในนิยายทุกวิถีทางที่จะทำได้

และเช้าวันสดใสของเธอก็มาถึงแล้วในวันนี้

"คุณหนูค่ะ'

"คุณหนู'

"อืม....'

มีสาวใช้มาปลุกเธอเหมือนในทุกวันแต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือวันนี้เป็นวันที่น้องชายของเธอเข้ามาในคฤหาสน์ครั้งแรก

"คุณหนูคะ'

"ได้เวลาเตรียมตัวไปหาคุณท่านแล้วค่ะ'

"อืมได้ๆ'

จากนั้นเธอก็เตรียมตัวแต่งตัวออกมาอย่างสวยเพื่อไปต้อนรับน้องชายของเธอที่เข้ามาในคฤหาสน์ครั้งแรก

"ท่านพ่อ..ท่านแม่ลูกมาแล้วค่ะ'

"อืมนั่งลงสิ'

"ค่ะท่านพ่อ'

จากนั้นเธอก็นั่งร่วมรับประทานอาหารกับพ่อแม่ของเธอ

"วันนี้น้องชายของเธอจะมานะ'

"ค่ะ..ท่านพ่อ'

พอทั้งครอบครัวรับประทานอาหารบนโต๊ะเสร็จก็ถึงเวลาที่น้องชายตัวร้ายของเธอจะมาแล้วในเวลาทางกลับกันเธอก็คิดว่าจะเอาชนะใจน้องชายตัวร้ายของเธอได้อย่างไร

"เราไปรับน้องชายของเธอกันเถอะ'

"ค่ะท่านพ่อ...เราไปกันเถอะท่านแม่'

และทั้ง 3 คนพ่อแม่ลูกก็ได้ออกไปหาน้องชายตัวร้ายถ้าจะให้พูดกันตามตรงน้องช่วยตัวร้ายที่จะเข้ามาในคฤหาสน์ครั้งแรกนั้นไม่ใช่น้องชายแท้ๆของเธอแต่เป็นลูกชายที่พอของเธอกลับมาเลี้ยงเพราะต้องการสืบทอดคฤหาสน์เพื่อให้คนในคฤหาสน์อยู่รอดปลอดภัยในอนาคตและเพื่อให้น้องช่วยบุญธรรมได้ดูแลพี่สาวคนนี้ที่ในนามวันนี้ยายไม่เคยรังแกน้องชายตัวร้ายอยู่ตลอดเวลา

"คุณท่าน.....คุณหญิง..คุณหนู'

"ข้าน้อยได้นำเด็กมาแล้วขอรับ'

"อืม'

หลังจากที่น้องใช้ตัวได้ของเธอได้ก้าวมาที่คฤหาสน์หลังนี้ทุกคนในคฤหาสน์ต่างทำหน้าตารังเกียจน้องชายของเธอ

"ลูกสาวพ่อคิดไงบ้างกับน้องชายคนนี้ของลูก'

พ่อของอาเรียถามลูกสาวของตัวเองว่าเด็กคนนี้จะมาเป็นน้องชายของเธอเธอคิดอย่างไรบ้างมันเป็นเหมือนคำถามถ้าหากลูกสาวไม่ชอบพ่อก็จะได้ไม่รับเด็กคนนี้มาเป็นลูกบุญธรรมแต่คำที่พ่อพูดนั้นดันเป็นเหมือนน้ำใจของเด็กหนุ่มที่กำพาพ่อแม่มาตั้งแต่เล็กเด็กหนุ่มมองหน้าเจ้าของตระกูล

ระหว่างนั้นเธอก็ได้เหลือบไปเห็นแผลที่ขาของเด็กน้อยและบนมือของเด็กน้อยเธอจึงตวาดคนที่พาน้องชายของเธอมาและเสแสร้งต่อหน้าพ่อของเธอว่าเธอไม่ต้องการคนคนนี้เพราะว่าเขาทำร้ายน้องชายของเธอ

"ท่านพ่อ....ข้าไม่ต้องการชายผู้นี้เขาทำร้ายน้องชายของข้า'

"ท่านดูสิบนตัวน้องใช่ของข้ามีบาดแผลเต็มไปหมดน้องชายของข้ายังเล็กนัก'

เมื่อผู้เป็นพ่อฟังคำลูกสาวก็ได้หันไปมองก็ได้เห็นตามที่ลูกสาวกล่าวบนตัวของเด็กน้อยมีรอยบาดแผลเต็มไปหมดก็เป็นรอยแผลที่ทางสถานรับเลี้ยงเด็กเป็นคนทำ

"นำตัวคนผู้นี้ไปทำโทษซะ'

"ข้อหาทำร้ายบุตรชายคนเล็กของตระกูลดยุค'

"นายท่านข้าไม่ได้เป็นคนทำนะขอรับ'

"คนจากสถานรับเลี้ยงเด็กเป็นคนทำพวกเขาไม่ดูแลเด็กอย่างดีและให้อดข้าวอดน้ำทำงานอย่างหนัก'

เจ้าของตระกูลพอได้ยินคำนั้นก็โกรธอย่างมากและภายในไม่กี่คำสถานรับเลี้ยงเด็กก็พังทลายลงในช่วงพริบตา

"เงินทุนปั่นผวนที่ข้าได้ให้กับสถานรับเลี้ยงเด็กหยุดการให้นักตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปและไล่เจ้าของสถานรับเลี้ยงเด็กออกไปไม่ให้มีงานทำส่วนคนที่จะทำหน้าที่นั้นให้เป็นคนที่ดูแลรักษาคุณธรรมและดูแลเด็กได้ดี'

"ครับท่าน'

"เราเข้าไปข้างในกันเถอะ'

"นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเจ้าจะเป็นบุตรชายคนเล็กของตระกูลเรา'

เพราะสิ้นคำพูดนั้นคนในคฤหาสน์พวกสาวใช้ก็ไม่มีใครกล้าดูหมิ่นเด็กผู้นี้อีกเลยและฉันคนนี้ที่อยู่ในร่างของหญิงสาวอาเรียก็ได้จูงมือเด็กน้อยที่น่ารักไปทำแผล

"ไปเราไปทำแผลกันเถอะ'

"บนตัวเธอมีแต่แผลเต็มไปหมดเลย'

"ครับ'

ต่อให้เด็กน้อยจะตอบรับแต่ในหัวกับคิดว่าคำลือทำไมไม่เห็นเหมือนกันเลยข่าวที่ลือกันก็คืออาเรียเป็นเด็กสาวที่โหดร้ายโหดเหี้ยมมักจะทุบตีสาวใช้เป็นประจำและหากสิ่งใดไม่ถูกใจเธอเธอก็จะร้องไห้โวยวายจนทุกคนในคฤหาสน์ต่างไม่ชอบเพราะเธอ

"ไปกันเถอะ'

"ครับ'

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***