สวัดดีผมคีนผมเพิ่งฟังแองจี้พูดสิ่งที่ทำให้ความรักและความรู้สึกดีๆของผมกับเขาหายไปในพริบตาเลยเขาพูดเสร็จและก็เดินหนีออกไปและนั้นเองที่ทำให้ผมนึกได้และก็โทรไปหาเขาเพราะเป็นห่วงแต่คนที่รับสายก็คือผู้จัดการและสิ่งที่เขาพูดนั้นทำให้ผมโกรธมากเขาพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า"ไงตอนนี้ปากของแองจี้กำลังใช้ทำอย่างจนพูดไม่ได้อยู่"ผมก็โกรธจนรีบขับรถไปที่กองถ่ายและพบกับแองจี้ที่กำลังจะเริ่มแสดงผมก็รีบวิ่งมาขัดแต่คนที่ออกมาก็คือผู้จัดการผมที่โกรธอยู่แล้วก็ต่อยไปหน้าขแงเขาจนล้มลงและผมก็เดินไปหาแองจี้และพาเขาออกไปผมพาเขามาที่รถเขาก็ถามว่า"ทำไมนายถึงทำแบบนี้ทั้งๆที่ฉันพูดแบบนั้นใส่นายไปกัน!"ผมที่ได้ยินก็ตอบไปว่า"นายเป็นคนดีและไม่ควรต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ไม่ว่าจะเป็นเพราะนายหรือเพราะคนอื่นด้วยซ้ำ"แองจี้ก็พูดออกมาว่า"แล้วนายจะพาฉันไปใหน"ผมก็ตอบไปว่า"นอกเมือง"แองจี้ก็ตกใจและพูดว่า"ไม่ได้ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องกลับไปอยู่ดีเพราะไม่ว่านายจะทำยังไงฉันก็ต้องกลับไป"ผมก็ถามไปว่า"ทำไมนายไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น!"แองจี้ก็ตอบมาว่า"เพราะนั้นเป็นงานของฉันฉันก็แค่นอนกับคนที่ฉันอยากนอนหรือไม่ก็คนที่จำเป็นต้องนอนแค่นั้นเรื่องอื่นไม่สำคัญ!เพระามันเป็นงาน"ผมก็หยุดรถและถามอีกครั้งว่า"ถ้าเธอลงไปฉันจะไม่มายุ่งดว้ยอีกแล้วไม่ว่ามันจะเป็นัยงไงต่อจากนี้"แองจี้ดูลังเลแปปนึงแต่เธอก็เปิดประตูและเดินลงจากรถของผมไปและก็กลับไปกองถ่ายและถูกผู้จัดการทำร้ายเหมือนที่ผ่านมาของเธอแต่สิ่งที่ทำให้มันต่างคือเธอต้องนอนกับผู้จัดการอ้วนนั้นด้วยถึงแม้เธอจะไม่เต็มใจแต่สำหรับเรื่องทั้งหมดก็ทำให้ผมได้เข้าใจว่าไม่ว่าผมจะทำยังไงพิษก็ไม่มีทางเปลี่ยนเป็นน้ำเปล่าได้ไม่ว่าจะทำยังไงถึงแม้จะพยายนมแค่ใหนัมนก็ไม่มีทางเปลี่ยนเพราะพิษก็ยังเป็นพิษอยู่วันยังค่ำนั้นเอง
By นักเขียนIovecat
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments