สโรชาลงดูสถานที่ทำงาน..กับรุ่นพี่

หลังจาก สโรชา หรือ น้ำชา ได้เป็นพนักงานของทางโรงแรมธนพัทธ์ในตำแหน่งคนดูแลสวนมะม่วงเรียบร้อยแล้ว เขาก็ได้ฝึกงานกับรุ่นพี่ผู้หญิง ชื่อว่า รฐา เขามีอายุสามสิบหกปีแล้วห่างมากกว่าน้ำชาร่วมสิบห้าปี เขาเป็นผู้หญิงที่ขะมักเขม้นในการทำงาน มักจะแต่งหน้าจัดจ้านออกไปแนวสายฝอแต่มันดูมากเกินไปจนได้รับคำติจากหัวหน้าเขาก็มักจะแซวหัวหน้ากลับว่ามันเป็นเรื่องปกติที่ผู้หญิงอยากจะดูดี 

น้ำชาไม่คิดที่จะขัดคำพูดของรุ่นพี่หลังได้ฝึกงานด้วยกันผ่านมาเพียงสามวัน ทำให้ร่างเล็กได้รับรู้ว่านรกบนดินนั้นมีอยู่จริง รฐามักจะไม่ฟังความเห็นจากคนตัวเล็กสักประโยคเดียว แม้จะเป็นคำพูดที่มีทั้งเหตุและผลก็ไม่มีวันที่อีกคนจะสนใจ ใช้งานเขาเจ้าจรดเย็นเหมือนเขาเป็นทาสเลี้ยงไม่ใช่พนักงานน้องใหม่อย่างที่ควรจะใส่ใจ 

น้ำชาเจ็บช้ำน้ำใจจากรุ่นพี่คนสวยที่ใจร้ายกับเขาเหลือทน กลับไปนอนห้องพักก็นึกถึงบุพการีของตนจนห้ามน้ำตาไม่อยู่หรือว่างานแบบนี้จะไม่เหมาะกับเรากันนะ ได้เเต่คิดคนเดียวภายในใจนอนกอดหมอนข้างอย่างเหงาหงอยก่อนจะค่อยๆ หลับตาลงไปด้วยความอ่อนเพลีย

เช้านี้อากาศสดใสทว่าคนน่ารักด้านหน้าโรงแรมดันจิตใจห่อเหี่ยวหรือทนเขาพยายามฮึดสู้แล้วแต่ก็ไม่ค่อยจะดีขึ้นเลยสักนิด เดินเข้าโรงแรมมาอย่างเลื่อนลอยพอถึงห้องทำงานเห็นโต๊ะรุ่นพี่ว่างเปล่าก็สงสัยหันไปถามรุ่นพี่อีกคนที่อยู่ข้างๆ โต๊ะใกล้กัน

"พี่แอนค่ะ พี่รฐาไปเข้าห้องน้ำหรอคะ"

"หื้ม อ๋อ..ข่าวดีนะน้องน้ำชา วันนี้ยัยรฐามันลาไปธุระน่ะ "

"อะไรนะคะ.." 

"อ้อ! เเล้วก็ดีใจด้วยนะจ๊ะ ที่จะได้เปลี่ยนพี่เลี้ยงสักที หลุดพ้นแล้วนะเรา ฮ่าๆ"

คนตัวเล็กที่ได้คำดังกล่าวก็อึ้งไปไม่เป็นพูดไม่ออกเหมือนสวรรค์จะเห็นใจให้วันนี้พี่รฐาลางานและได้เปลี่ยนพี่เลี้ยงเป็นคนให้ด้วย

คุณผู้ชายเขาแนะนำตัวเองว่าชื่อ กฤษฎา หรือจะเรียกว่ากฤษ ก็ได้ อายุเหยียบเลขสี่ต้นๆ ร่างสูงหนากล้ามเนื้อแขนล่ำสันเข้ากับบ่าหนาดูแข็งแรง ผิวเข้ม ใบหน้าคมคายดังชายไทยแท้ จมูกโด่งเป็นสันรับกับดวงตาเรียวเฉียงคิ้วขนดกหนา เผ้าผมยุ่งไม่เป็นทรงตามตามประสาผู้ชายปล่อยปละละเลยไม่ดูแลตนเอง

กฤษฎาพอเห็นอีกคนเรียกรุ่นพี่ๆ ตามติดมาก็อดกระดากหูไม่ได้เพราะอายุอานามก็ไม่ใช่น้อยเลยแนะนำให้คนตัวเล็กเรียกเขาว่าน้าน่าจะดีกว่า ร่างสูงหนาเดินนำพาเขาไปยังห้องประชุมสำหรับการอธิบายในส่วนต่างๆ เขาสอนเริ่มจากการดูแลต้นมะม่วง การตัดกิ่งตกแต่งต้นให้เพิ่มผลผลิตของมะม่วง การใช้อุปกรณ์ สถานที่เก็บอุปกรณ์รวมถึงสวัสดีการพนักงานต่างๆ น้าคนตัวโตก็เป็นคนช่วยแนะนำให้เขาอย่างใจเย็น 

เสร็จสรรพทุกอย่างก็พาเดินมายังสถานที่ทำงานจริง พื้นที่ปลูกมะม่วงยี่สิบห้าไร่กว้างสุดลูกหูลูกตา

   "เพิ่งนึกขึ้นได้ น้าว่าจะถามเราว่าทำไมไม่ใส่ยูนิฟอร์มของพนักงานที่นี่ล่ะครับ เห็นว่าเรายังใส่ชุดสุภาพอยู่เลย"

   "อ๋อ น้ำชายังไม่ได้ชุดเลยค่ะ เห็นว่าไซส์รุ่นหนูหมดพอดี เลยต้องรออีกสักสองถึงสามวันเลย"

   "อื้ม ไม่เป็นไรหรอก... เดี๋ยวต่อไปน้าจะพาเราลงไปเดินดูก่อนแล้วกัน ลงมือทำจริงๆ เลยจะได้เข้าใจง่ายกว่า"

   "รับทราบค่ะ ฮ่าๆ"

คนตัวสูงพาน้ำชาเดินมาเกือบยี่สิบนาทีได้พร้อมหยุดเดินอธิบายลักษณะต้นมะม่วง อุปกรณ์ การใช้งาน จนไปถึงจุดพักของพนักงาน เป็นเพียงศาลาไม้ปูพื้นหินมีแคร่ไม้ไผ่สำหรับพัก เปลผูกเสาด้านขวา ตู้กดน้ำสองเครื่องข้างๆ มีกระถางต้นไม้ขนาดเล็กพร้อมแคคตัสจิ๋วทั่วบริเวณ 

นัยตาอัลมอนด์สีน้ำตาลอ่อนลุกวาวขึ้น ชื่นชมสิ่งก่อสร้างตรงหน้าอย่างตื่นเต้นเพราะมันออกมาน่ารักมากโดยเฉพาะต้นไม้จิ๋วมีหนามทั่วทั้งต้น น้ำชาวิ่งไปมองใกล้ๆ อย่างคนไม่เคยเห็น

 กฤษฎามองตามเด็กน่ารักดุ๊กดิ๊กไปมาอดจะยิ้มตามรอยยิ้มหวานนั้นไม่ได้ ก่อนจะเอ่ยปากแซวคนตัวบางเสียงริงโทนโทรศัพท์ก็ดังขึ้นขัดจังหวะ

   "น้องน้ำชานั่งรอแถวนี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวน้าไปรับสายก่อน"

   "ได้เลยค่ะ น้ากฤษณ์!"

รับปากคนน้าแล้วน้ำชาก็หันกลับมามองวิวทั้งหมดด้วยความชื่นใจ สูดหายใจเข้าลึกกับบรรยากาศร่มรื่นน่าผ่อนคลายน้ำชาเลือกที่จะนั่งพักลงที่แคร่ไม่ไผ่นั่งนานจนรู้สึกชาเรียวขาเล็กก่อนจะตามมาด้วยอาการกระเพาะปัสสาวะบีบตัวอย่างรุนแรง คงจะเป็นเพราะเมื่อช่วงเช้าที่อยู่ในห้องประชุมเขาดื่มน้ำทีละสามสี่แก้วเพื่อไม่ให้ตัวเองหลับคาสไลด์ที่น้ากฤษณ์อธิบายเบื้องต้น ถ้าเผลอหลับเขามิวายคงโดนไล่ออกทั้งที่ทำงานได้ไม่ถึงวันแน่

คนตัวเล็กแลมองตามชายตัวสูงเดินห่างไปไม่ไกลคุยโทรศัพท์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียดอยู่ก็ดันไม่กล้ารบกวน น้ำชาวิ่งหาห้องน้ำรอบศาลาก็หาไม่เจอ ก่อนจะเหลือบไปเห็นประตูไม้ไผ่บานนึงเปิดเข้าไปดูก็เป็นห้องกว้างมีกระสอบปุ๋ยเรียงซ้อนกันไม่สูงมาก

น้ำชาตอนนี้ทนต่อความต้องการปลดปล่อยไม่ไหวแล้ว น้ำสีเหลืองอ่อนปริไหลออกมาทางท่อรูปัสสาวะไหลเปรอะตามง้ามขาขาว คนตัวเล็กยิ่งกระวนกระวาย ไม่ทันการเเล้วตอนนี้กางเกงในสีฟ้าอ่อนเปียกแฉะ

ร่างขาวทำใจรีบถอดกางเกงในออกมา นั่งยองอ้าขากว้างฉี่พุ่งไปข้างหน้าอย่างหน้าอาย ใบหน้าขาวขึ้นมีริ้วแดงด้วยความกระดากอายกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เขาได้แต่ภาวนาให้พี่กฤษณ์รุ่นพี่อีกคนจะยังไม่เข้ามาห้องที่เขาทำเรื่องหน้าอายอยู่ในตอนนี้ ยิ่งอ้าขาฉี่นานแค่ไหนขายิ่งสั่นเป็นเท่าตัวเพราะน้ำที่กินมันเยอะมากจนตอนนี้ก็ไม่มีท่าทีจะหยุดไหล

แกร็ก! 

   "ครับ ปุ๋ยตอนนี้มีครบแล้วนะครับ ใช่ครั- น้องน้ำชามาทำอะไรตรงน-"

กฤษณ์เบิกตากว้างสิ่งที่เขาเห็นอยู่ตอนนี้คือใบหน้าน่ารักขึ้นริ้วแดงตาโตด้วยความตกใจ ขาขาวอ้ากว้างมองเห็นรูสวาทขมิบขับน้ำเหลืองอ่อนออกพุ่งมาโดนขากางเกงสแล็คสีดำของเขาจนรับรู้ถึงน้ำอุ่นๆ ผ่านกางเกงเนื้อดี

ภาพอีโรติกข้างหน้าอย่างกับหนังผู้ใหญ่ที่เขาชอบดูผ่านสื่อออนไลน์ พอได้เห็นกลีบกุหลาบสวยอมชมพูเม็ดคริสตัลแดงก่ำพ่นน้ำเหลืองอ่อนต่อหน้าต่อตา แทนที่คนตัวโตจะพยายามหักห้ามใจต่อภาพอนาจารตรงหน้าแต่..

แม่ง.. โครตน่าเอาเลยว่ะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***