บทที่ 2 Remetanya

เช้าวันต่อมา

Julin: แฮกๆๆ.. ฉันเหนื่อยแล้วนะ... เดินช้าๆได้ไหม?

Chenesé: เดินแค่นี้เหนื่อยแล้วหรอ? งั้นพักตรงลำธารข้างหน้าก่อนแล้วกัน

Julin: เดินทางกันมาตั้งนาน ลืมแนะนำตัวไปเลย ฉันชื่อ julin

Chenesé: ส่วนฉัน chenesé เรียกว่า chen ก็ได้นะ

Julin: ที่นายจะเข้าไปเมืองคอนเนอร์ไซส์เนี้ย จะไปทำอะไรหรอ?

Chenesé: ไม่รู้สิ ฉันยังไม่ได้คิดเลย

Julin: มองมีด//แต่ฉันมีของนายอาจขายได้นะ

Chenesé: ไม่สิ อันนี้ฉันขายไม่ได้ มันเป็นของขวัญวันเกิดจากเพื่อนฉัน

Julin: อย่าลืมสิว่าในเมืองเราต้องใช้กระดาษที่เรียกว่า "เงิน" นะ chen ทุกอย่างที่นั่นไม่ใช่ของป่าที่เก็บได้ฟรีๆซักหน่อย

Chenesé: เออใช่สิ ที่นั่นลุงของฉันขายอาวุธอยู่ ถ้าเอาไปขายต้องได้ราคาดีแน่

ตู้มมมมม!

ก๊าาาา! ก๊าาาาา!

Chenesé: ในป่าเกิดอะไรขึ้น?

Remetanya: 5555 พวกสัตว์ต้องเป็นของฉัน!

วิ้ง!

ตู้มมมมมม!

Julin: กลิ่นควันไฟนิ เราออกจากตรงนี้ดีกว่านะ

Chenesé: แปบนึงนะ ขอฉันดูก่อนว่ามันคืออะไร//จ้อง

Remetanya: มองอะไร!

วิ้ง!

Julin: ระวัง!//ลากคอเสื้อ

Chenesé: โว้ว?!

ตู้มมมมมม!

Julin: นายมัวจ้องอะไรอยู่? เดี๋ยวก็โดนย่างสดกันพอดี

Chenesé: ตัวนั้นต้องเป็นปีศาจแน่นอน ขืนปล่อยไว้ต้องเกิดไฟป่าที่รุนแรงแน่

Julin: นายมีแผนหรอ?

Chenesé: ฉันคิดไว้อยู่แล้วล่ะ

Remetanya: สัตว์น้อยใหญ่หายไปไหนหมด? มาเล่นกับฉันหน่อยเร็ว

Chenesé: นี่เดี๋ยวฉันทำอะไรให้ดู

Julin: นายจะทำอะไร?

Chenesé: แปลงร่าง//

ฟริ้ง!

Julin: โห... นายแปลงร่างได้ด้วยหรอ?

Chenesé: ใช่ ฉันไม่ค่อยชอบใช้อะไรแบบนี้หรอก แค่ครั้งนี้มันจำเป็น อย่าพึ่งออกมานะ

Julin: อืม

Remetanya: ไม่มีใครอยากเล่นกับ remetanya หน่อยหรอ?

Chenesé: เหมี๊ยว เหมียว~

Remetanya: เจ้าแมวน้อย ทำไมถึงมาอยู่ในป่าแบบนี้? มันอันตรายนะ//ลูบหัว

Chenesé: เหมียว เหมี๊ยว~//ขยิบตา

Julin: ตานายเป็นอะไร?

Chenesé: เหมียว~ เหมียว~//ขยิบตา

Julin: ห๊ะ? เขาจะสื่อถึงอะไร? มีอะไรติดตาเขาหรอ?

Remetanya: ไปกันเถอะแมวน้อย ไปเล่นกับสัตว์ตัวอื่นๆกัน

Chenesé: (ฉันลืมบอกว่าจะส่งสัญญาณให้เขา... ช่วยฉันด้วยTVT)

Remetanya: ออกจากตรงนี้กันดีกว่า

Chenesé: (ช่วยด้วยยยยยยยย!)

Julin: ฉันควรวิ่งหนี หรือไปช่วยเขา? วิ่งหนี? ไปช่วยเขา?//มองดาบคริสตัล//อุตส่าห์ไปขโมยดาบเค้ามา, chen เดี๋ยวฉันไปช่วย!

Remetanya: แรคคูนตัวนี้น่ารักจัง เจ้าเหมียวรอฉันอยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวฉันไปหาเพื่อนสัตว์ตัวอื่นๆมาเล่นด้วย

Chenesé: (เขาดูเป็นเด็กแฮะ ท่ารักสัตว์ซะด้วย โอเค...)

Julin: อยู่นี่เอง เจ้านั่นทำอะไรนายรึเปล่า?

Chenesé: ไม่เป็นไร นี่คือแผน-

Remetanya: แกจะเอาแมวฉันไปไหน!?

Julin: ไม่ได้เขียนชื่อไว้นิ เขาก็แมวฉัน เผ่นล่ะ!

Remetanya: หนีไม่พ้นหรอก!

วิ้ง! วิ้ง!

ตู้มมมมม! ตู้มมมมม!

Julin: หมอนั่นยิงลำแสงมาไม่หยุดเลย เอาไงดีล่ะ?

Chenesé: ฉันจะขัดขาเขา และตาของเขาก็จะแตก มันมีปีศาจอยู่ในนั้น

Julin: แผนดีนิ โอเค//วาง chen

Chenesé: ไปหลบในพุ่มไม้เลย

วิ้ง!

ตู้มมมมม!

Remetanya: เจอแล้วเจ้าเหมียว เจ้าคนบ้านั่นไปแล้วใช่ไหม? งั้นเรา-

Chenesé: ฮ่า!//ขัดขา

Remetanya: ฮึบ! ฉันรู้ทันนะเจ้าแมว เลิกเล่นไร้สาระซักที

Chenesé: (บ้าเอ๊ยผิดแผน สงสัยต้อง...)//Julin เอาเลย!

Julin: ฮ่า!//ผลัก

Remetanya: อั้ก!?//ล้ม

เพล้ง!

Julin: เรียบร้อย มีขนนกบินออกมาด้วย

Chenesé: นั่นแหละปีศาจตัวต้นเรื่อง

Wendan: เกิดอะไรขึ้น? ที่นี่ที่ไหน?

Chenesé: ช่วยบอกเราได้ไหมว่าทำไมนายถึงเข้ามาในป่าคนเดียวแบบนี้ล่ะ?

Wendan: กระต่ายของผมมันวิ่งเข้าไปในป่า ผมเลยวิ่งตามมันไปในป่า... เอ่อ..

Chenesé: ฟุดฟิดๆ//เดี๋ยวฉันมานะ รอก่อน

Wendan: แล้วผมก็เริ่มหลงทาง ผมร้องไห้แล้วภาพมันก็ตัดตอนที่ผมมาเจอพวกพี่นี่แหละ

Julin: เข้าใจแล้ว เดี๋ยวฉันพาไปส่งที่บ้านนะ

Wendan: ครับ แล้วพี่ๆมาจากไหนกัน? แต่งตัวดูไม่คุ้นเลย

Julin: ไม่ต้องรู้หรอก พี่ไม่ใช่คนแถวนี้

Chenesé: ฉันมาแล้ว

Julin: เอาอะไรมาน่ะ chen?

Chenesé: นายคงตามหาเจ้านี่อยู่//ชูกระต่ายขึ้น

Wendan: Binny! ฉันตามหาเธอแทบแย่เลย

Julin: นายรู้ได้ไงว่าเป็นเจ้านี่?

Chenesé: ไปส่งเขาก่อนเดี๋ยวฉันเล่าให้ฟัง

ณ หมู่บ้านสีลังกา

Mom: ลูกแม่ไปไหนมา? แม่ตามหาให้ทั่วเลย

Julin: เขาหลงทางน่ะครับ เราก็เลยช่วยหาทางกลับบ้าน

Wendan: ถ้าเจ้า binny ไม่ซน ผมคงไม่หลงทางแบบนี้หรอก

Mom: เจ้า binny หรอ? แม่ว่ามัน..

Chenesé: คุณแม่อย่าพึ่งพูดอะไรนะครับ พาเขาเข้าบ้านก่อนก่อนดีกว่า

Mom: อื้ม wendan ไปนั่งปั้นดินเผาก่อนเถอะ เดี๋ยวแม่ไปส่งพี่ๆเขาก่อน

Wendan: ครับแม่

Julin: คุณแม่ไปส่งเราที่เมืองได้ไหมครับ?

.

Chenesé: กระต่ายของน้องตัวนั้นไม่ใช่ตัวจริงนะครับ ผมเจอมันลอยไปตามลำธาร ถ้าผมบอกไปว่าน้องไม่อยู่แล้วอาจทำร้ายจิตใจเขาได้

Mom: ฉันรู้ว่า wendan คงเสียใจมากแน่ เขารักเจ้า binny มากเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขาเลย

Julin: ผมเข้าใจเขานะครับ เพราะผมก็เคยมีสัตว์เลี้ยงที่รักมากๆเหมือนกัน

Mom: แล้วเข้าไปในเมืองไปทำอะไรกัน?

Chenesé: ผมจะไปขายอาวุธกับพ่อค้าที่ชื่อว่า amer น่ะครับ

Mom: อ๋อ~ พ่อค้า Amer หรอ? ฉันรู้จักดีเลน เวลาขายอาวุธกับเขาให้ราคาดีสมกับวัตถุดิบเลยล่ะ

Julin: ว้าวววว งั้นแปลว่าเราต้องอยู่รอดในเมืองนี้ได้แน่ อาจประมาณซัก 2 - 3 วัน

Mom: ถึงแล้วเมืองคอนเนอไซส์แล้ว งั้นฉันกลับก่อนนะ

C/J: บ๊ายบาย//เดินทางปลอดภัยนะครับ

Chenesé: โอเค แปลว่าเราต้องนอนบนเหล็กนี่สินะ

Julin: มันเรียกว่า "รถบ้าน" chen

Chenesé: ขอบใจ ศัพท์ใหม่เลยนะเนี่ย

Julin: งั้นฉันว่าเราเข้าไปนอนเอาแรงกันดีกว่า

Chenesé: อื้ม รีบอาบน้ำนอนกันเถอะ พรุ่งนี้มีอะไรให้ทำอีกเยอะเลย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***