หงส์คู่บัลลังก์
ท่ามกลางยามราตรีที่ไร้ที่สิ้นสุด ลมพัดหวีดหวิวส่งเสียงราวกับมีคนคร่ำครวญอยู่ตลอดเวลา บรรยากาศวิเวกวังเวง หญิงสาวในชุดแดงคนหนึ่งกำลังยืนอยู่บนจุดสูงสุดของหอคอยบนกำแพงวัง เบื้องหน้าเป็นภาพเมืองหลวงที่แสนงดงาม เบื้องหลังเป็นชายในชุดคลุมมังกรที่มีใบหน้าเย็นชา
"เจ้าเล่นสนุกพอรึยัง หนานกงชิง"เขาเอ่ยพลางทำหน้าเย็นชา
"เล่นสนุกงั้นรึ เฮอะ! ท่านเห็นว่าข้าเล่นสนุกรึ"นางเอ่ยด้วยใบหน้าอาบน้ำตา
"มันจะอันใดหนักหนา เราเพียงจะรับสนมเท่านั้น หาได้ทำอันใดผิดไม่"เขาเอ่ยด้วยใบหน้าหงุดหงิด
"รับสนมงั้นรึ ซย่าโหวซื่อจุนท่านคิดว่าข้าโง่หรืออย่างไร หากเป็นเพียงเรื่องรับสนม ท่านคิดว่าข้าจักเป็นเช่นนี้รึ ท่านคิดว่าข้าเป็นสาวน้อยไร้เดียงสาที่ท่านจะหลอกอย่างไรก็ได้เหมือนในอดีตรึ"นางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคียดแค้น ปาดน้ำตาพลางกล่าวต่อว่า"ท่านคิดว่าเรื่องที่ท่านใส่ร้ายและสั่งประหารครอบครัวข้าทั้งตระกูล 325 ชีวิตต้องจบลงภายในคืนเดียว เป็นเรื่องไม่ผิดงั้นรึ"
ในแววตาเขามีความตกใจพาดผ่านแต่ไม่นานก็กลับมาเป็นเช่นเดิม"หากจะโทษก็ต้องโทษที่ตระกูลหนานกงมีอำนาจมากเกินไป หากอยู่ก็รังแต่จะทำให้อำนาจของเราสั่นคลอน"
"ท่านก็เลยประหารตระกูลข้าทั้งตระกูลงั้นรึ ท่านบ้าไปแล้วหรือ พวกเขาเป็นครอบครัวของข้านะ ท่านทำได้อย่างไรกันท่านเคยเห็นข้าอยู่ในสายตาบ้างหรือไม่ ท่านเคยคิดถึงความรู้สึกข้า ท่านเคยรักข้าบ้างหรือไม่! "น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาเป็นน้ำเสียงที่เสียใจและผิดหวังพร้อมกับหัวใจที่แตกสลาย
"เราเป็นฮ่องเต้ก่อนที่จะเป็นสวามีของเจ้า เราต้องกำจัดภัยคุกคามที่อาจจะส่งผลต่อบัลลังก์ของเราในอนาคต"เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ไร้ความรู้สึกสำนึกผิดราวกับมันถูกต้องเสียเต็มประดา
"เฮอะ! ภัยคุกคามงั้นรึ ซย่าโหวซื่อจุนท่านช่างโหดเหี้ยมเสียจริง ข้ามันโง่เอง ที่หลงคิดว่าท่านดีเสียขนาดนั้น จนต้องทำให้ตระกูลหนานกงต้องจบลงเช่นนี้ หากมีโอกาสอีกครั้ง ข้าจะไม่ปล่อยให้หัวใจของข้าไปรักท่านอีก"นางกล่าวพลางเดินไปข้างหน้าและเดินไปบนขอบกำแพงเมือง
"หนานกงชิง เจ้าจะทำอันใด"ใบหน้าเย็นชาปรากฏความตื่นตระหนกเมื่อเห็นหญิงที่อยู่เคียงกายมาตลอดหลายปีกำลังจะกระโดดลงจากกำแพงเมือง
"ลาก่อน ซย่าโหวซื่อจุน"หลังสิ้นคำพูดก็ปล่อยตนเองให้หล่นลงมาจากกำแพงสูง ในหัวปรากฏภาพเหตุการณ์ที่ผ่านมาตลอดชีวิตที่ใช่ร่วมกันกับเขา พลางหลับตาลงพร้อมกับรอยยิ้มที่ขมขื่น
"ไม่นะ! หนานกงชิง เจ้าบ้าไปแล้วรึ"เขาวิ่งไปหมายจะคว้านางไว้ แต่แล้วเขากลับคว้าได้เพียงเศษผ้าจากชุดพญาหงส์ที่นางสวมใส่
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 2
Comments