[ Dragon ] ร้อยเรียงตำนานรักราชามังกร
Ch. 1
[โจว หร่าน เฟย]
ท่านพี่กินยาเถอะนะ
[โจว หร่าน เฟย]
แล้วเราไปไหว้ศพท่านพี่หลงกัน
[เปา ลี่ อิน]
เห็นท่านเป็นเยี่ยงนี้ ข้าใจเจ็บเหลือเกินไป
[โจว หร่าน เฟย]
ท่านพี่ ยอมสละชีวิตตน เพื่อท่านพี่ ท่านพี่ควรใช้ชีวิตให้ดีเพื่อตอบแทนนะ
[เห่อ ซิน หยาง]
ข้าต้องใช้ชีวิตให้ดีใช่รึไม่
[เปา ลี่ อิน]
เจ้าค่ะๆ ใช่เจ้าค่ะ
[โจว หร่าน เฟย]
กินยาเถอะนะท่านพี่
[โจว หร่าน เฟย]
ทั้งชีวิต ข้ามีแค่ท่านเป็นพี่เพียงคนเดียว
[เปา ลี่ อิน]
พวกท่านก็ห้ามทิ้งข้านะ
[เห่อ ซิน หยาง]
ข้าต้องดูแลพวกเจ้าให้ถึงฝั่งก่อนสิ
[เห่อ ซิน หยาง]
ข้าไม่ควรจากไป
จากนั้นเห่อซินหยางก็ดูแลเหล่ามังกรน้อยมาหลายร้อยปี
[เห่อ ซิน หยาง]
เจ้ารู้ไม่
[เห่อ ซิน หยาง]
เหล้าจากตงไห่ อร่อยกว่าเดิมอีกนะ
[เห่อ ซิน หยาง]
เจ้าอยากดื่มรึไม่
[เห่อ ซิน หยาง]
ข้าดูแลน้องสาวเจ้า จนขึ้นเป็นราชนีแล้วหนา
[เห่อ ซิน หยาง]
แล้วเจ้าละ
[เห่อ ซิน หยาง]
ตอนนี้เป็นอะไร
[เห่อ ซิน หยาง]
มดหรือแมลง
[เห่อ ซิน หยาง]
น่าขันเสียจริง
[เห่อ ซิน หยาง]
ข้าเป็นเทพแล้วหนา
[เห่อ ซิน หยาง]
เก่งขึ้นกว่าตอนเจอเจ้าอีก
จากนั้นเห่อซินหยางก็เดินทางไปที่วังมังกร
[โจว หร่าน เฟย]
//วิ่งเข้ามาหา
[เห่อ ซิน หยาง]
องหญิงน้อยวันนั้น โตเป็นราชนีแล้วรึ ไวเสียจริง
[โจว หร่าน เฟย]
ข้าสวยหรือไม่//หมุนตัว
[โจว หร่าน เฟย]
ท่านพี่จะไปรึยังเจ้าคะ
[เห่อ ซิน หยาง]
อื้อ ข้าว่าจะไปแล้ว
[เห่อ ซิน หยาง]
ข้าไร้สิ่งใดให้ทำ
[เห่อ ซิน หยาง]
จะลงไปใช้ชีวิตในโลกมนุษย์ดู
[เห่อ ซิน หยาง]
คงไม่ขึ้นมาบนนี้ นานพอสมควร
[โจว หร่าน เฟย]
ข้าจะไปหาท่านพี่เอง
[โจว หร่าน เฟย]
ท่านไปรอบนี้ก็ดูแลรักษาตัวดีๆหนา
[โจว หร่าน เฟย]
ให้ลี่อินตามไปดีรึไม่
[เห่อ ซิน หยาง]
เจ้านั้นแหละที่ต้องการกว่าข้า
[เห่อ ซิน หยาง]
ลี่อินอยู่ดูแลเจ้านี้แหละ ข้าโตกว่าเจ้าอีกหนา
[เปา ลี่ อิน]
จริงเจ้าค่ะ ข้าควรดูแลท่านพี่หร่านเฟย
[เปา ลี่ อิน]
ทั้งดื้อ ทั้งซนข้าหัวจะปวด
[โจว หร่าน เฟย]
นี้ เจ้าว่าข้าต่อหน้าเลยข้าเลยรึ
[โจว หร่าน เฟย]
ต้องเฆี่ยนๆๆ
[เปา ลี่ อิน]
รุนแรงจังนะเจ้าค่ะ
[เห่อ ซิน หยาง]
พอแล้ว เล่นกันเป็นเด็กเสียได้
[เห่อ ซิน หยาง]
ข้าไปแล้วหนา
[โจว หร่าน เฟย]
เดินทางปลอดภัยเจ้าค่ะ
[เปา ลี่ อิน]
เดินทางปลอดภัยเจ้าค่ะ
จากนั้นเห่อซินหยางก็เดินทางออกจากรั้ววังมังกรมา
[เห่อ ซิน หยาง]
ไปเมืองใดดีละ
[เห่อ ซิน หยาง]
เฉิงอี้แล้วกัน
จากนั้นเห่อซินหยางก็เหาะทิ้งตั้วลงมาในโลกมนุษย์
Comments