สุขใจที่ได้เจอ
" โห้ งานวัดที่นี่สวยจริงๆนะเเม่" น้ำฝนพูดไปด้วยกินไส้กรองอีสานไปด้วย
"ตกลงได้รึยังจะอยู่รึเปล่า เเม่จะได้พาย้ายโรงเรียน"
"อื้ม ขอคิดก่อนนะเเม่"
น้ำฝนมาดูงานวัดที่อุบลราชธานี กับเเม่พ่อเเละน้องชาย
น้องชายที่กำลังเเอบหยิบไส้กรองอีสานมากิน
น้ำฝนตบหัวน้องชาย" เเป๊ะ !! ไอ้ต้นน้ำ!! เเอบขโมยของคนอื่นทำไม ห้ะ!! "
" โห้ อะไรของพี่เนี้ย ! เเอบกินนิดเดียวก็ไม่ได้ ขี้งก"
"เเม้ ~~ไม่ดูตัวเอง" "ชิ" ต้นน้ำทำหน้าหงุดหงิด
"อะๆๆเเบ่งก็ได้ ทำเป็นงอน " ต้นน้ำทำหน้ากรุบกริบเเอบยิ้ม "ป่ะเดี่ยวพ่อพาไปเดินเล่น "
ทุกคนพากันเดินเล่นซื้อของกิน กันอย่างสนุก
น้ำฝนหันไปเจอริมน้ำที่ไม่มีคนอยู่
เธอคิดถึงเรื่องโรงเรียนเก่า เเอบนอยนิดๆ
" เเม่หนูขอไปเดินเล่นเเถวนี้นะ" "ไปด้วยพี่ฝน"
"หนูขอไปคนเดียวนะเเม่" "ไปสิๆ ต้นน้ำมาเดินกับเเม่มา" "ครับ" เเอบหันหลังมาทางพี่สาวนิดๆ
น้ำฝนเดินมาที่ริมน้ำที่ไม่มีใคร
"เห้อออ~~" เธอที่เห็นภาพเพื่อนๆหลายคนพากันเที่ยวคุยเล่นสนุกๆ น้ำฝนที่ไม่เคยมีเพื่อนเลยตั้งเเต่มัธยม ตอนม.3เธอโดนคนรังเเกที่โรงเรียนเพียงเพราะเธอหมดความอดทนที่จะทนเห็นคนโดนรังเเก เธอจึงไปช่วยเด็กเรียนคนหนึ่งที่กำลังถูกกลั่นเเกล้ง ทำให้เธอตกกระไดพลอยโจรไปด้วย เด็กเรียนคนนั้นย้ายโรงเรียนหนีไป
เเต่เธอยังคงต้องอยู่ที่โรงเรียนเก่า พวกที่กลั้นเเกล้งเธอเปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นเธอ ทำให้เธอถูกกลั่นเเกล้ง
บูลลี่สารพัด หนักสุดคือขังเธอไว้ในห้องเก็บของ กว่าจะมาเจอเธอ ก็มืดค่ำเเล้ว เเถมเพื่อนในห้องยังไม่มีใครกล้ายุ่งกับเธอเพราะกลัวจะโดนเเกล้ง เดิมที่ก็ไม่มีเพื่นอยู่เเล้ว การอยู่ที่โรงเรียนนี้ของเธอก็ยิ่งลำบาก เธอทนอยู่จนจบม.3 เธอเอาเรื่องที่คนกลั้นเเกล้งไปปรึกษากับคุณพ่อคุณเเม่ พ่อกับเเม่โกรธมากจะไปเอาเรื่อง
เธอไปชี้ตัวคนที่เเล้วเธอให้ครู พ่อเเม่ดู "เธอเธอเเละก็เธอ!!! ไปห้องปกครอง "
หลังจากจักการเด็กเวรเสร็จเเล้ว เธอจึงตัดสินใจจะย้ายโรงเรียน
ติมตามตอนต่อไป
..................
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments