จะเข้าได้ยังไง

ตอนที่2

ฉันนั่งๆนอนๆอยู่ในห้องนอนที่เอาไว้สำหรับต้อนรับแขก ได้ไม่นานก็รู้สึกหิวน้ำขึ้นมา เลยเดินลงมากินน้ำแต่พอลงมาก็มาจ๊ะเอ๋กับคนๆนึ่งคือคุณ'คังวอล' ชายหนุ่มร่างสูงผิวขาวดูสุขภาพดี หน้าตาหล่อเหลาสมคำล่ำลือผมสีดำที่ถูกดูแลเป็นอย่างดีกับรอยสักที่มือและที่แขนเขาช่างสะกดสายตายิ่งนัก แต่พอฉันเงยหน้ามามองที่หน้าของเขาพอได้สบตาที่ดูคมเหมือนตาเหยี่ยวนั้นทำเอาฉันแทบทรุดเพราะโดนความหล่อกดทับ ฉันเคยเห็นพี่ชายของจีซอลอยุ่นะแต่เเค่เห็นผ่านๆ แต่พอได้มาเห็นไกล้ๆทำเอาฉันตกหลุมรักเลยทีเดียว"เธอเป็นใคร??"เสียงเรียบนิ่งที่เอ่ยออกมาทำฉันเสียวสันหลังวาบ ฉันจ้องมองชายที่ยืนอยุ่ด้านหน้าไม่นานเท่าไรนักก็เอ่ยทักทาย"สวัสดีค่ะ หนูคือรุ่นพี่ของจีซอลค่ะ"เขาได้ฟังประโยคที่ฉันพูดแล้วถอนหายใจก่อนจะถามใหม่อีกรอบ"แล้วมาทำอะไรที่นี่"เขาพูดเสียงเรียบเฉยกับสิหน้าที่ไม่แสดงความรุ้สึกเลย"หนู..ถูกน้องพามาอยู่ชั่วคราวค่ะ"เขาพอได้คำตอบก็ไม่พูดอะไรแล้วเดินจากไป

ฉันที่รู้สึกตัวแล้วจึงเดินไปกินน้ำพอทำธุระทุกอย่างเสร็จก็เดินกลับขึ้นห้องทันที

กริ้งงง~กริ้งง~

เสียงนาฬิกาดังขึ้นทำให้คนตัวเล็กที่นอนอยุ่ต้องลุกขึ้นมา"เสียงดังจางงง~"ฉันงัวเงียลุกขึ้นมานั่งแต่ก็ทนความง่วงไม่ไหวแล้วล้มตัวนอนต่อ"จ๊ะเอ๋!!"อยู่ๆจีซอลก็มาจ๊ะเอ๋ฉันที่กำลังสลึมสลือ ทำให้ฉันตกใจร้องเสียงหลงแต่ถึงอย่างนั้นจีซอลกลับหัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งฉัน"เห้อออ พี่ตกใจหมดเลยจีซอล"ฉันที่หอบหายใจแรงเพราะความตกใจ ฉันเอามือมาจับที่หน้าอกแล้วหายใจแรง"ขอโทษน้าาพี่ฮเยจี พี่นั้นแหละที่เอาแต่นอน ลุกได้แล้วนะพี่แต่งตัวด้วยเดียวหนูพาไปสมัคงาน"น้องพูดพร้อมกับจับแขนฉันแล้วดึงฉันให้นั่งแล้วลากฉันไปที่ห้องน้ำ พอฉันทำธุระในห้องน้ำเสร็จจึงเดินมาดูนาฬิกา

พอฉันก้มมองที่โทรศัพราคาถูกของฉันก็เห็นว่ามีคนทักมาจึงเปิดแชทดู

เยนิ : แหม่ๆ โดนไล่ออกเร็วจังเลย~~

ฉันที่มองดูแชทที่นางส่งมาหยามฉันทำเอาฉันโกรธเลือดขึ้นหน้าเลย

เยนิ : เป็นอะไร ทำไมอ่านแล้วไม่ตอบ

เยนิ : หรือว่าอายย~

ฮเยจี : ป่าวฉันแค่อยากเห็นว่าหมาอย่างเธอทำจะเห่าไปถึงเมื่อไร

เยนิ : จนกว่าแกจะมากราบเท้าฉันขอให้ฉันเมตตาแก😏

ฮเยจี : โทษทีนะแต่คงไม่มีวันนั้นหรอก😏

ปิดการแจ้งเตือน

ฉันวางโทรศัพท์พร้อมกับแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย จนประตูได้ดังขึ้น

ก๊อกๆ!!

"พี่เสร็จรึยัง"เสียงของจีซอลดังขึ้นฉันเลยจัดความเรียบร้อยทุกอย่างเเล้วเดินออกไป

บริษัท T.K

"พี่ไม่กล้าเข้าไปอ่ะ"ฉันที่พยายามรั้งตัวเองไม่ได้โดนรุ่นน้องคนสนิทดึงเข้าไปในห้องของท่านประธาน"เอาหน่าา แห่มาถึงหน้าห้องแล้ว เข้าไปเถอะ"จีซอลพยายามดันฉันให้เข้าไปจนเราทั้งคู่สะดุดขากันเซไปล้มในห้องทำงานของคังวอล คนที่นั่งอยู่ในห้องทำงานพอเห็นคนที่ทะเลาะกันเสียงดังอยู่นอกห้องเสียงดังจนเขารำคาญแต่ตอนนี้ทั้งสองดันมาล้มทับกันอยุ่ตรงประตู เขาที่มองดูทั้งสองคนด้วยสายตาที่เย็นชาดูไร้ความรู้สึก จีซอลรีบลุกขึ้นแล้วพยุงตัวฉันขึ้นก่อนจะแนะนำฉันให้พี่ชายของตนรู้ "พี่คังๆ นี่พี่สาวคนสวยคนสนิทหนูเอง ชื่อฮเยจี พี่เขาพึ่งตกงานหนูเลยพาพี่เขามาสมัคงานที่นี่"จีซอลพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ แต่ฉันที่ยืนอยุ่ข้างหลังได้แต่ก้มหน้าด้วยความอาย"แล้วยังไง"คังวอลตอบเพียงสั้นๆทำเอาน้องสาวที่หวังคำตอบจากชายถึงกับเข่าอ่อน"พี่!!ต้องให้พี่ฮเยจีเข้าทำงานเดียวนี้!!"จีซอลพูดอย่างนึกโมโหที่พี่ชายตนทำตัวห่างเหินกับเธอตลอด"ฉันรับแต่คนที่มีความรู้เท่านั้น"คังวอลพูดออกมาเสียงเรียบก่อนจะก้มหน้าเปิดเอกสารอย่างไม่ใส่ใจ น้องสาวที่รู้สึกเสียใจอยู่แล้วที่พี่ชายไม่คิดจะสนใจตนเลย น้ำสีใสหยาดไหลลงมาที่แก้มถูกมือน้อยๆของจีซอลเช็ดออกแล้ววิ่งออกไป

คังวอลเห็นอย่างนั้นก็ตกใจจนหน้าเหวอลุกขึ้นวิ่งตามก็ไม่ทัน ฉันที่ยืนอยุ่ในเหตุการณ์พอเห็นว่าน้องวิ่งออกไป ก็เดินออกไปตามจีซอล ฉันเดินตามห้องโถงใหญ่ไม่นานก็เจอกับจีซอลที่นั่งคดตัวร้องไห้อยุ่ฉันจึงเดินมาปลอบน้องอย่างอ่อนโยน"ฮึก..ฮื่ออ..หนูไม่เข้าใจเลยทำไมพี่ชายถึงใจร้ายขนาดนี้"ฉันพอเห็นว่าน้องกำลังพูดความในใจออกมาจึงดึงน้องเข้ามากอดอยุ่ในอ้อมเเขนให้ความอบอุ่นกับจีซอล"ไม่ต้องร้องนะคนเก่งของพี่ ไอ้พี่ชายคนนั้นมันจะใจร้ายกับน้องแค่ไหนแต่ก็ยังมีพี่สาวคนนี้อยู่นะ พี่จะไม่ให้ใครมาทำร้ายจิตใจน้องได้อีก พี่สัญญา"ฉันพูดพร้อมกับกระชับกอดไว้แน่น ฉันที่ไม่รู้สึกตัวเลยว่าคนที่ฉันกำลังด่าเมื่อกี้ยืนอยุ่ด้านหลัง น้องที่เห็นว่าพี่ชายนั้นยืนกอดอกมองพวกฉันสองคนอยุ่จึงเอามือมาสกิดฉัน ฉันจึงผละกอดแล้วมองหน้าจีซอลที่เปื้อนน้ำตา"เศร้ากันจบแล้วใช่ไหม"ฉันสดุงตัวโหยงเมื่อได้ยินเสียงเรียบนิ่งของคังวอลอยุ่ด้านหลัง ฉันหันไปหาคังวอลก่อนจะยิ้มแห้งๆให้

"ไม่ได้ยินใช้ไหมค่ะ"ฉันพูดออกไปอย่างกลัวๆ"ได้ยินทุกประโยค"คังวอลตอบกลับมาทันทีทำเอาฉันกลัวจะโดนถีบออกจากบริษัทซะก่อน

"พ..พี่"จีซอลพูดออกมาแบบติดๆขัดๆฉันที่เห็นน้องสีหน้าดูไม่ดีเลยดึงน้องมากอดเอาไว้ พี่ก็พี่เถอะฉันจะซัดหน้าซ่ะเลยฉันเลยเผลอมองแรงใส่คังวอล คังวอลพอเห็นฉันทำหน้าตาเหมือนเขาไปฆ่าใครอย่างไงอย่างนั้นแหละ"ไม่ต้องมองฉันขนาดนั้นก็ได้นั่นก็น้องฉันนะ"คังวอลกอดอกมองฉันแล้วสลับไปมองจีซอล"แต่คุณทำร้ายจิตใจน้องตัวเองนะคะ จะให้ฉันอยุ่เฉยได้ไง"คังวอลมองฉันเหมือนไม่ชอบหน้าฉัน"แต่เรื่องนี้เธอไม่เกี่ยว"ช๊อกค่ะจังหวะนี้แท่งใจดำมาก"พี่นั้นแหละไม่ต้องมายุ่งกับหนู!!"จีซอลที่เงียบมานานได้พูดขึ้นมาเสียงดังฟังชัด คังวอลที่ได้ยินจีซอลพูดแบบนั้นก็เผลอมองด้วยสายตาที่เย็นชาใส่น้อง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***