สูญเสีย

ในช่วงเย็นของวันที่ 24 ธันวาคม 2566

รถหรูเทียบจอดในโรงจอดรถของบ้านตระกูลรัตนภิรมย์

ลิลินก้าวออกมาจากรถ ถือกระเป๋าคอเล็คชั่นใหม่สีแดงใบหนึ่ง ใบหน้าเธอดูเหนื่อยล้า

" อาทิตย์หน้าก็สอบแล้ว ขี้เกียจจัง "

บ่นเสร็จเธอก็เดินเข้าไปในตัวบ้านเพื่อพักผ่อนจากการเรียน

แต่ทว่า เมื่อเดินเข้าไปก็ต้องพบกับป้านวลที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่บนพื้นกลางบ้าน

" ป้านวล! เกิดอะไรขึ้นหรอคะ ป้าร้องไห้ทำไม "

เธอทิ้งกระเป๋าแล้วรีบวิ่งเข้าไปประคองป้านวลที่แทบจะหมดแรงจากการร้องไห้

" คุณหนู ฮือ...คุณท่าน คุณท่านถูกพวกมันพาตัวไปแล้วค่ะ "

เสียงสะอึกสะอื้นดังมาหลังป้านวลพูดจบ ป้านวลอยู่เป็นแม่บ้านที่นี่มาหลายสิบปี ในใจรู้สึกผูกพันกับครอบครัวรัตนภิรมย์มาก

" ใครคะ? ใครพาคุณพ่อไปไหน ? "

" เจ้าหนี้ค่ะ เจ้าหนี้ที่คุณท่านไปกู้เงินมาพวกมันเป็นมาเฟีย มันเอาทุกอย่างของบ้านนี้ไปหมดแล้วค่ะ ฮือๆ รวมถึงคุณท่านด้วยค่ะคุณหนู "

สิ่งที่ป้านวลบอก ราวกับเป็นสายฟ้าผ่าลงกลางใจของลิลิน เธอชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหันมองภายในบ้าน

สิ่งที่เธอเห็น คือบ้านโล่งๆที่ไม่มีเฟอร์นิเจอร์แม้สักชิ้น สิ่งของสำคัญทั้งหมดไม่หลงเหลืออยู่

" มันเป็นใครคะ! หนูจะให้ตำรวจไปจัดการมัน! "

ความโกรธพุ่งขึ้นสุดขีด เธอมีแค่พ่อเพียงคนเดียว และบ้านหลังนี้ที่เธออยู่มาตั้งแต่เกิด ใครมันกล้าพรากสิ่งสำคัญของเธอไป

" ป้าก็ไม่รู้ค่ะ ป้าอยากแจ้งตำรวจแต่ป้าก็ไม่รู้อะไรเลย ตลอดที่ผ่านมา คุณท่านแบกรับเรื่องเหล่านี้เพียงคนเดียวมาโดยตลอด คุณท่านไม่เปิดเผยข้อมูลอะไรเลยค่ะ ฮือๆ "

ฝ่ามือเล็กกำหมัดแน่น ลิลินเดินเข้าไปในห้องทำงานของผู้เป็นพ่อ

" มันต้องมีสิ มันต้องมี ฉันต้องหาที่อยู่ของพวกมันให้ได้ คอยดูเถอะ พวกมาเฟีย ฉันจะพาตำรวจไปจับกุมพวกแกให้สิ้นซากไปเลย "

ลิลินค้นหาเอกสารบนโต๊ะอย่างบ้าคลั่ง น้ำตาบนใบหน้างามไหลเผาะ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอารมณ์โกรธ หรือเป็นเพราะอารมณ์เสียใจ

ในตอนนี้จิตใจเธอสับสนวุ่นวายไปหมด แต่กระนั้นก็ยังมีความหวาดกลัวในใจ กลัวว่าหากเธอช้าไป พ่อจะเกิดอันตรายขึ้น

ครอบครัวเพียงคนเดียวของเธอ เธอต้องปกป้องไว้ให้ได้

และไม่นานสายตาของลิลินก็พบเข้ากับกระดาษเล็กๆเเผ่นหนึ่ง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ทวงหนี้