ข้ารักท่าน ท่านอาจารย์ของข้า
หลบหนีพ้น?
หลิวหยาง (นอ.)
(นี้มันเกิดอะไรเกิดกันแน่น)//ขมวดคิ้ว
หลิวหยางจ้องมองการกระทำของคนชุดดำ
หลิวหยาง (นอ.)
(ถึงยังไงก็ต้องพาเด็กหนุ่มผู้นี้ไปรักษาตัวก่อน)//มองไปที่ลู่เสียนที่กำลังบาดเจ็ย
หลิวหยาง (นอ.)
เปา เปา //พูดด้วยเสียงเบา
ในขณะนั้นเองพุ่มไม้ข้างๆก็ได้สั่นไหว
ราวกับบางอย่างกำลังจะออกมา
เปา เปา
...//เดินออกมาจากพุ่มไม้
หลิวหยาง (นอ.)
เปา เปา เจ้าช่วยไปหลอกล่อกลุ่มคนชุดดำตรงนั้นให้ข้าหน่อยได้หรือไม่//พูดด้วยน้ำเสียงเบา
เปา เปา
...//หันไปมองกลุ่มคนชุดดำ
เปา เปา
...//หันกลับมามองที่หลิวหยาง
หลังจากที่จิ้งจอกน้อยได้มองไปที่หลิวหยางก็ได้วิ่งหายเข้าไปในพุ่มไม้
หลิวหยาง (นอ.)
(คงต้องพาเด็กหนุ่นผู้นี้ไปพักที่กระท่อมของข้าก่อนแล้ว)//คิดในใจ
กลุ่มคนชุดดำได้หายเข้าไปในป่าอีกด้านหนึ่ง
หลิวหยาง (นอ.)
(จังหวะนี้แหละ)//รีบลุกขึ้นพร้อมพยุงลู่เสียน
หลิวหยาง (นอ.)
ฮึบ//พยุงลู่เสียน
หลิวหยางได้พยุงลู่เสียนข้าไปในป่า
หลิวหยาง (นอ.)
ถึงแล้ว//รีบพาลู่เสียนเข้ากระท่อม
หลิวหยาง (นอ.)
เพราะคนชุดดำนั่นน่าจะหาที่นี่ไม่เจอง่ายหรอก//รีบเข้าไปในกระท่อม
หลิวหยางได้พาลู่เสียนเข้าบ้านแล้วก็พาลู่เสียนไปนอนพักที่เตียง
ลู่เสียน(พอ.15)
อึก เจ็บ //เริ่มรู้สึกตัว
หลิวหยาง (นอ.)
เดี๋ยวข้าจะหายามาทาแผลให้เจ้าก่อนนะ//ลุกขึ้นไปหายาที่อีกห้อง
หลิวหยาง (นอ.)
(เปา เปา จะเป็นยังไงบ้างนะ)//กำลังหยิบยา
หลิวหยาง (นอ.)
(คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก เปา เปา ฉลาดจะตายไป)//ถือยากลับไปห้องที่ลู่เสียน นอนอยู่
Comments