ชีวิตแสนน่าเบื่อ(?)ในอนิเมะ | ขอต้อนรับสู่ห้องเรียนนิยม(เฉพาะ)ยอดคน - น่าสงสัย

ความชั่วร้ายคืออะไร - คือทุกสิ่งที่เกิดจากความอ่อนแอ เฟรดริช นิทเช่ ศัตรูของพระคริสต์

อาจจะกระทันหันไปหน่อย แต่อยากให้ทุกคนลองคิดกันดู

ว่าคนเราเท่าเทียมกันหรือไม่

สังคมปัจจุบันต่างเรียกร้องความหาเท่าเทียมอย่างไม่หยุดหย่อน

ผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งเคยกล่าวไว้ว่า

"ฟ้ามิได้สร้างคนให้อยู่เหนือคนและมิได้สร้างคนให้อยู่ใต้คน"

แต่ประโยคนี้ยังมีต่ออีก

แม้ตอนเกิดมาจะเท่าเทียมกันก็จริงแต่การที่เริ่มแตกต่างกันออกไปหลังจากนั้น

ขึ้นอยู่กับว่านั้นได้ตั้งใจทุ่มเทให้กับการเล่าเรียนหรือไม่

อย่างไรก็ตาม มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่สามารถคิดได้

แม้คำว่า "เท่าเทียม" คือคำโกหกทั้งเพ

แต่ความไม่เท่าเทียมเองก็เป็นความจริงอันยากที่จะรับได้

(ทั้งหมดนี้คือบทในอนิเมะ)

???:นี่... ช่วยยกที่นั่งให้หน่อยได้ไหม

ตรงนั้นเป็นที่นั่งบุคคลพิเศษด้วยให้คุณป้านั่งน่าจะดีกว่านะ

เเหมๆ พริตตี้เกิร์ล

ที่นั่งบุคคลพิเศษก็คือที่นั่งบุคคลพิเศษไม่ข้อบังคับในเเง่กฏหมายสักหน่อย

แล้วต้องยกที่นั่งให้เพราะเป็นวัยรุ่นงั้นหรอ?

ช่างนอนเซนส์เหลือเกิน

ต่อให้ฉันยังหนุ่มอยู่แต่ถ้ายืนก็ต้องเสียแรงกายมากกว่าเดิม

ซารินะ:เฮ้อ...ให้ตายสิ //สบถออกมาเบาๆ

ฮิโยริ ซารินะ

มานั่งตรงนี้ก็ได้นะครับ

ขอบคุณมากเลยค่ะ!

ฮิโยริ ซารินะ

ครับ.....

อายาโนะโคจิ คิโยทากะ

นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปต้องมาเรียนที่นี้สินะ

เดี๋ยวสิ

ตอนอยู่บนรถบัสนายมองมาทางฉันนี้ มีอะไร?

อายาโนะโคจิ คิโยทากะ

อ๋อ โทษที

อายาโนะโคจิ คิโยทากะ

พอดีเธอไม่มีท่าทางจะยกที่นั่งให้เหมือนกับฉัน

อายาโนะโคจิ คิโยทากะ

ก็คงไม่อยากเข้าไปยุ่งกับเรื่องแบบนั้นใช่ไหมล่ะ

อย่าเหมารวมนะ

ฉันไม่ยกที่ให้เพราะมีความเชื่อของตัวเองอยู่ต่างหาก

โคจิคุง: เอ่อ แบบนั้นมันแย่กว่าฉันอีกหรือเปล่า//คิด

(ขอเรียกอายาโนะโคจิว่าโคจิคุงนะครับ ชื่อยาวเกิน)

ถ้าไม่มีธุระอะไร ก็ช่างเถอะ

ประธานสภานักเรียน โฮริคิตะ มานาบุ ครับ

โฮริคิตะ มานาบุ

ผมอยากจะกล่าวทักทายกับนักเรียนใหม่ทุกท่านที่เข้าเรียนในปีนี้

โฮริคิตะ มานาบุ

ในฐานะรุ่นปัจจุบันครับ

โฮริคิตะ มานาบุ

อย่างที่ทราบกัน ว่าทางโรงเรียนของเราโดดเด่นทั้งในเรื่องเรียนและกีฬา

โฮริคิตะ มานาบุ

มิหนำซ้ำยังมีอัตราการเข้าเรียนต่อและอัตราการเข้าทำงานที่สูง

มานาบุ: //พูดเรื่องต่างๆ

โคจิคุง:อยู่ห้องเดียวกันหรอเนี่ย //คิด

ฟึ่บ...

ซารินะ://ฟุ่บลงกับโต๊ะ

ซารินะ:นี้มันเรื่องจริงหรอเนี่ย//คิด

ซารินะ:ถ้าเป็นเรื่องจริงจะทำยังไงดี//คิด

อายาโนะโคจิ คิโยทากะ

นั่งข้างกันเหรอเนี่ย

ช่างเป็นความบังเอิญที่น่ารังเกียจจริงๆนะ

อายาโนะโคจิ คิโยทากะ

เห็นด้วยเลย

ทุกคน ขอเวลาสักเดี๋ยวได้ไหม

หลังจากนี้ขอให้ทุกคนเเนะนำตัว เพื่อให้เราเป็นเพื่อนกันได้เร็วขึ้นกันดีกว่า

อาจารย์เองก็ดูเหมือนจะยังไม่มาด้วยสิ

คิดว่าไงบ้าง

เห็นด้วย!

ก็ดีนี่

นั่นสินะ ฉันยังไม่รู้ชื่อใครเลยด้วยสิ

ขอบคุณมาก ถ้างั้นเริ่มจากผมนะ

ฮิราตะ โยสุเกะ

ผมชื่อฮิราตะ โยสุเกะ เรียกผมว่าโยสุเกะได้เลย งานอดิเรกคือกีฬาทุกชนิดตั้งใจว่าจะเข้าชมรมฟุตบอลที่โรงเรียนนี้ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะทุกคน

โคจิคุง:คนแบบนี้คือคนที่จะกลายเป็นศูนย์กลางของห้องละมั้งนะ//คิด

ถ้างั้นต่อไปก็เป็นฉันสินะ!

คุชิดะ คิเคียว

ชื่อ คุชิดะ คิเคียว ค่ะ เป้าหมายคือการสนิทกับทุกคนที่อยู่ที่นี้ ฉันอยากสร้างความทรงจำเยอะๆเลยดังนั้นจะไปไหนมาไหนก็มาชวนได้เลยนะคะ

ฝากเนื้อฝากตัวด้วย!

โคจิคุง:คงจะดังทั้งในหมู่ชายหญิงเลยนะ//คิด

โคจิคุง:เล่นปล่อยออร่าว่าฉันคุยกับทุกคนได้ออกมาซะขนาดนั้น//คิด

โคจิคุง:ว่าแต่ นี้มันไม่ใช่เวลามาวิจารณ์ชาวบ้านสินะ//คิด

โคจิคุง:การแนะนำตัวในครั้งนี้จะเป็นสิ่งที่กำหนดจุดยืนในห้อง....ควรจะเน้นให้ขำไหมนะ?....ถ้าทำตัวดีดมากๆอาจจะพอเรียกเสียงหัวเราะได้บ้างก็ได้ ไม่ก็อาจจะโดนขยะแขยงเอา เดิมทีเราไม่มีงานอดิเรกหรือความสามารถพิเศษด้วยสิ เราเป็นนกขาวผู้เป็นอิสระ ที่ไม่มีอะไรทั้งนั้น//คิด

คนแต่ง:คิดเชี่ยไรนักหนาว่ะขี้เกียจพิมพ์

....

ฮิราตะ โยสุเกะ

ต่อไปก็...นายตรงนั้นน่ะ

อายาโนะโคจิ คิโยทากะ

เอ๊ะ? ฉันหรอ?

โคจิคุง:ช่วยไม่ได้ ลองพยายามแนะนำตัวเองดูหน่อยแล้วกัน//คิด

"เพื่อชีวิตในรั้วโรงเรียน"

อายาโนะโคจิ คิโยทากะ

เอ่อ...คือ...อายาโนะโคจิ คิโยทากะ ครับ .....เอ่อ...ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ...เอ่อ คือ...ไม่ได้ถนัดอะไรเป็นพิเศษครับ...เอ่อ...จะพยายามเพื่อให้สนิทกับทุกคนนะครับ

"ตบมือ"