เข้าเกมมาเป็นควีนที่แสนหยิ่ง
เรารักกันได้จริงหรือ
ควีน
เจ้าคิดยังไงกับข้ากันแน่
ควีน
// หลับตาปี๋ +ถามเสียงเบาใบหน้าร้อนฉ่า
ควีน
// ยิ่งฟังก็ยิ่งคิดไปไกล
ควีน
(อย่าลืมสิว่าลูคัสชอบปั่นหัวคนเล่น)
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ลูคัสทำแบบนี้
เขามักจะเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายไม่มั่นคง
สุดท้ายก็จะวกกลับเรื่องบ้านเมือง
ทำให้คนรู้สึกมากกว่าทำตัวไม่ถูก
ควีน
// เสียงนิ่งข่มความรู้สึกที่แปรปรวน
ลูคัส
// ชะงักแล้วปล่อยคนน้องลง
ลูคัส
//แต่มือยังจับแขนเล็กไว้
ควีน
ปล่อย! // สะบัดแขนออก
ฉันก็วิ่งไปหาอาวุธป้องกันตัว
ดาบที่ประดับห้องบนหัวนอนถูกนำมาใช้เป็นอาวุธจำเป็น
ควีน
// พอเห็นลูคัสเดินเข้ามาเลยเอาดาบออกจากฝัก
ลูคัส
หรือกลัวใจตัวเองกันแน่
ลูคัส
// สัมผัสถึงแววตาหวาดระแวงจากร่างเล็ก
ลูคัส
// จึงพูดขึ้น +เดินเข้าใกล้เรื่อยๆ
พอฉันเห็นว่าคำขู่ใช้ไม่ได้
จึงเอาปลายดาบจี้อกคนตัวโตที่เกือบประชิดตัว
ควีน
// ตะเบงเสียงดังตาหลับปี๋ใบหน้าหันหลบไม่อยากมองเลือดที่ซึมอาบเนื้อผ้าของลูคัส
ลูคัส
รอวันที่เจ้ามีชีวิตขึ้นมาจริงๆ
ลูคัส
// รู้ว่าใช้ไม้แข็งไม่ได้อีกแล้ว
ลูคัส
// เลยบอกความในใจ+ ส่งสายตาหวานเยิ้มใส่คนน้อง
ลูคัส
และก็มีวันนี้ วันที่เจ้าเริ่มดูเหมือนมีชีวิตขึ้นมาจริงๆ
ควีน
// คิ้วที่เคยขมวดคลายออก + ตาค่อยๆ เปิดมองใบหน้าที่อ่อนโยนขึ้นหลายส่วน
ควีน
แล้วข้าเป็นอะไรในสายตาเจ้า
ลูคัส
คนที่ข้าเฝ้าภาวนาให้มีตัวตนจริงๆ
ลูคัส
และถวายกายใจให้เจ้าแต่เพียงผู้เดียว
ลูคัส
// สายตาหวานเชื่อมจนคนน้องหลบตา
ลูคัส
ตราบใดที่ข้าและเจ้ามีใจให้กัน
ลูคัส
ใครก็ไม่สามารถมาแยกเราจากกันได้
ลูคัส
ข้าแข็งแกร่งพอที่จะปกป้องเจ้า
ควีน
// พอฟังจบก็รีบฉวยโอกาสจากคนตัวโต
ฉันที่อยากทำตามใจตัวเองอยู่แล้ว
รีบชักดาบกลับเข้าฝัก
ริมฝีปากบางประทับบนปากคนตัวโต
ลูคัส
// ตอบรับจูบไม่ประสาอย่างช่ำชอง
ควีน
แฮก~ แฮก~ // หอบหายใจโกยอากาสเข้าปอดหลังถอนจูบที่เนิบนาบนออก
ควีน
จูบเก่งจนข้าจะละลายอยู่แล้ว
นักเขียน:)
อีกไม่กี่ตอนเค้าสองคนจะปั่มปั้มกันแล้ว
นักเขียน:)
มันไวเกินไปไหม😅
Comments
Sena Kobayakawa
ทุกวันต้องมีการรอคอยนิยายนี้จริงๆ อยากอ่านต่อมากๆ แอดช่วยอัพหน่อยละกัน
2023-11-18
1