ยัยตุ๊กตาแสนน่ารักที่ผมชอบ...
ครอบครัว...
วิลเลียม
//วางตุ๊กตาลงเตียง
วิลเลียม
รอแปปนึ่งนะ...ลิเลีย
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(เฮ้ออ..น่าเบื่ออ่ะ..)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(อะ..อะ..อะไร..ขะ..ขะ..ของหมอนี้เนี่ย!!)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(หนมปังนี่มัน...)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(ออกไปแล้วแฮ่ะ?)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(แต่เมื่อกี้สุดยอดเลย...)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(หว่า..อยากจับบ้างจัง..)
วิลเลียม
(เรารู้สึกตั้งแต่เมื่อกี้แล้วว่า...)
วิลเลียม
(เหมือนเราจะได้ยินเสียงเหมือนลิเลีย..)
วิลเลียม
(โอ้ย...นี้เราคิดมากไปแล้วไปมั้ง...)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(ขะ..ขะ..ขยับได้แล้ว!)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
//ลมลงตรงพื้น
วิลเลียม
//เดินตรงไปห้องนอน
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(ยะ..ยะ..แย่แล้ว!)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(โดนแน่เรา!)
วิลเลียม
เจ็บตรงไหนรึป่าว?
วิลเลียม
เดี่ยวไปเอากล่องพยาบาลมาให้นะ..
วิลเลียม
//หยิบกล่องพยาบาล
วิลเลียม
//หยิบนํ้ายาล้างแผล
วิลเลียม
//เปิดนํ้ายาล้างแผล
วิลเลียม
//แปะหน้าผากลิเลีย
วิลเลียม
//ใช้ผ้าผันหัวลิเลีย
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(อบอุ่นจัง...)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(รู้สึกดีจัง...)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(มือที่เข้าสัมผัสเรา..มันอุ่นมากๆ)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(เหมือนกับคนนั้นๆที่เคยจับมือเรา...)
วิลเลียม
//เก็บกล่องพยาบาล
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(ว้าว...หวีสบายจัง..)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(คงกลัวผมเราเสียสินะ..)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(เลยหวีเบาๆ)
วิลเลียม
ภาพวาดที่ฉันเคยวาดให้กับครอบครัวที่รํ่ารวยเอามากๆ...
วิลเลียม
แต่จากนั้นครอบครัวที่ผมวาดภาพให้..ก็เสียยกครอบครัว...
วิลเลียม
ผมก็ไม่รู้ว่าเสียยังไง...
วิลเลียม
แต่พ่อบ้านที่รอดชีวิตมาได้...บอกผมว่าที่ครอบครัวเสียเพราะว่ามีคนว่างยา...
วิลเลียม
เข้าบอกแม่บ้านคนที่ตายไปด้วยนั้นและที่ฆ่าครอบครัว...
วิลเลียม
แถมยังฆ่าเด็กสาวที่ผมชอบดูเวลาที่เธอยิ้ม...
วิลเลียม
ผมโกรธมากเลยน่ะที่..ยัยแม่บ้านนั้นฆ่าเด็กสาวที่ผมวาดรูปให้..
วิลเลียม
//นํ้าตาหยดใส่ตุ๊กตา
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(ร้องไห้...)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(เราอยากปาดนํ้าตานั้น..แต่เราทําไม่ได้)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(รู้สึกอยากร้องไห้...)
ลิเลีย(ตุ๊กตา)
(เราพูดไปเข้าไม่รู้หรอก...)
วิลเลียม
อย่าไปไหนอีกนะ...
Comments