สั้นๆ ฟินกันทุกตอน โอฟิเลีย

กาลครั้งหนึ่ง..

มีหญิงสาวนางหนึ่ง ผู้ซึ่งงดงามหาใดเปรียบ

ความงามของนาง ต่างทำให้เหล่าผู้คนไม่ว่าใครต่างหลงใหล จนก่อให้เกิดจลาจล

แม้กระทั่งองค์ราชาเองก็ไม่อาจต้านทาน

ด้วยความกังวล องค์ราชาจึงนำตัวนางไปซ่อนไว้ในสวนดอกไม้กลางมหาสมุทร อันเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งตัดขาดจากภายนอก และห้วงเวลามิแปรผัน

ด้วยความอยากครอบครองเพียงผู้เดียวขององค์ราชา ท่านถูกปลิดชีพลง

นางผู้นั้นจึงถูกกักขังไว้ ณ ที่แห่งนั้นมาอย่างยาวนาน

จนกระทั่งคืนหนึ่ง..

มาคัส

ที่นี่คือที่ใดกัน // ฟื้นขึ้นมาบนเตียงนุ่ม

โอฟีเลีย

ที่นี่คือสวนกลางมหาสมุทร สถานที่จองจำตัวข้าเจ้าค่ะ

มาคัส

สวนกลางมหาสมุทร??? แล้วท่านคือผู้ใด ใยท่านจึงถูกจองจำไว้ที่แห่งนี้

โอฟีเลีย

นามของข้าคือโอฟิเลีย ข้าถูกองค์ราชาจับตัวมาขังไว้ ณ ที่แห่งนี้ เพียงเพื่อจักครอบครองตัวข้าแต่เพียงผู้เดียว // หลุบตาลงอย่างเศร้าสร้อย

มาคัส

อึก..(งามยิ่ง) // กลืนน้ำลายอย่างฝืดเคือง เมื่อจ้องมองสาวงามตรงหน้า ร่างบางแต่อวบอิ่มที่แต่งอาภรณ์บางตาจนเห็นสัดส่วนของนางชัดเจน

โอฟีเลีย

ว่าแต่..ท่านมาที่นี่ได้เยี่ยงไรหรือเจ้าคะ // นั่งประชิดตัว ยื่นหน้าเข้ามาใกล้

มาคัส

เรือของข้าล่มและตัวข้าคงถูกพัดมา ณ ที่แห่งนี้ (ยิ่งมองใกล้ๆ ยิ่งงามนัก)

โอฟีเลีย

เช่นนั้นเองหรือ ข้าถูกกักขังอยู่ที่นี่เพียงลำพังเป็นเวลานานเนิ่น ข้าเพียงแค่อยากออกไปจากที่แห่งนี้ // ก้มหน้าหลุบตาลงอย่างเศร้าสร้อย น้ำตาคลอหน่วง

มาคัส

เจ้าคงจะโดดเดี่ยวยิ่งนัก ระหว่างหาทางออกจากที่นี่ข้าจักอยู่เป็นเพื่อนเจ้าเอง // แตะแก้มขาวจะเช็ดน้ำตาให้

โอฟีเลีย

ขอบคุณ..ขอบคุณท่านอย่างยิ่ง // จับมือหนาแนบแก้ม และร้องไห้ออกมา

มาคัส

โอฟิเลีย..ข้า..จูบ // เพราะต้านทานความงามไม่ไหว ประคองหน้าขาวขึ้นจูบ

โอฟีเลีย

// ตกใจแต่ก็เคลิบเคลิ้มไปกับจูบที่อ่อนโยน

มาคัส

// เมื่อเห็นว่าร่างบางมิขัดขืนก็ประคองร่างบางนอนราบบ

โอฟีเลีย

// ไม่รู้สึกตัวและยังคงเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบนั้น

มาคัส

// ลูบต้นขาขาวช้าๆแล้วค่อยล้วงมือค้นหาใจกลางของหญิงสาว

โอฟีเลีย

อ๊ะ ท่าน อุ๊บบ อื้มมม // ตกใจผละจูบออก และจับท่อนแขนของชายหนุ่มที่พยายามจะสอดมือเข้ามาแตะกลางกาย แต่ก็ต้องผละมือออกเมื่อ ชายหนุ่มดึงความสนใจหญิงสาวกลับมาที่รสจูบอิกครั้ง

มาคัส

// เมื่อร่างบางตายใจก็สอดมือลูบไล้ปากทางร่องสวาท

โอฟีเลีย

อื้อ..อึก..อื้มมมมม // พยายามผลักคนตัวโตออกแต่ไม่เป็นผล เรี่ยวแรงเริ่มลดทอน และที่ความรู้สึกอื่นเข้ามาแทนที่

มาคัส

// ผละจูบ แหวกร่องสวาทด้วยมือเดียว แล้วใช้นิ้วหนึ่งถูบนปุ่มกะสัน

โอฟีเลีย

อ๊ะอ๊าาา ทะ..ท่าน ท่านทำอันใดกับ..ข้า อ๊าาา

มาคัส

เจ้ารู้สึกเช่นไรบ้าง ดีหรือไม่ โอฟิเลีย // ถูแรงขึ้นจนร่องสวาทเริ่มชื้นแฉะ

โอฟีเลีย

อ๊าาา ขะ..ข้าไม่รู้ ข้ารู้สึกแปลกๆ อ๊าาา ข้ารู้สึกอึดอัด อื้มมม

มาคัส

อ่าาาส์ เสียงเจ้าหวานยิ่งนัก ไพเราะยิ่ง // เมื่อได้ยินเสียงครางหวาน มือใหญ่ก็เร่งนิ้วบีบบี้ปุ่มกระสันแรงขึ้น

โอฟีเลีย

อ๊าา..ท่านหยุดเถิด ขะ..อ๊าา ข้าขอร้อง

มาคัส

แน่ใจหรือ จักให้ข้าหยุด

โอฟีเลีย

ขะ..ข้า อ๊ะ อื้มมม

มาคัส

ข้าขอโทษ แต่เจ้างดงามยิ่ง เกินกว่าที่ข้าจะห้ามใจได้

มาคัส

แต่ข้าสัญญาว่าจะไม่รุนแรงกับเจ้านะ // พูดจบก็ค่อยสอดนิ้วเข้าไปในร่องสวาททีเดียว2นิ้ว

โอฟีเลีย

กรี๊ดดด ขะ..ข้าเจ็บ

มาคัส

อดทนสักนิด เจ้าจะรู้สึกดีขึ้น (คับแน่นยิ่งนัก แม้จักเพียงแค่นิ้ว แต่ก็ตอดรัดถึงเพียงนี้) // ค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆ

โอฟีเลีย

ฮึก อ๊าา..ประเดี๋ยวก่อน ข้า..อึก ข้าเจ็บ

มาคัส

// ยังคงขยับต่อไปเรื่อยๆจนร่องสวาทปลดธารน้ำออกมา

โอฟีเลีย

อ๊าา.. อื้มมม อ๊ะอ๊าาา

มาคัส

ยังเจ็บอยู่หรือไม่

โอฟีเลีย

ขะ..ข้า ข้ารู้สึก..อึก..แปลกๆ อ๊าาา

มาคัส

// เร่งนิ้วเร็วขึ้น

โอฟีเลีย

อ๊ะๆๆ อ๊าาา ท่าน อ๊ะๆๆๆ อ๊าาาา // 💦 และหมดแรง

มาคัส

อ่าาาส์ โอฟิเลีย // ถอนนิ้วออกแล้วแตะวนบนปุ่มกระสัน

โอฟีเลีย

แฮ่กๆ..ข้า ข้ารู้สึกเหนื่อย และรู้สึกโล่งไปหมด แฮ่กๆ

มาคัส

// ผละมือ แล้วเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเอง ชักรูดแกนกายที่ขยายใหญ่เต็มที่ จับขาขาวร่างบางแยกออกกว้าง แล้วโน้มตัวทาบทับร่างบางไว้

โอฟีเลีย

ท่าน..ท่านจักทำอันใด อ๊ะ

มาคัส

อ่าาาส์ รู้สึกดียิ่ง // จับแกนกายถูไปมาบนปากทางร่อง แล้วค่อยดันเข้าไป

โอฟีเลีย

กรี๊ดดด เจ็บ ขะ..ข้าเจ็บยิ่ง // พยายามดันคนตัวโตออก

มาคัส

อ่าาาส์ ซี๊ดดด คับแน่นยิ่งนัก อ่าาาส์ โอฟิเลีย // ไม่สนใจ แล้วค่อยดันเข้าไปจนสุด

โอฟีเลีย

ได้โปรด..เอามันออกไป ข้าเจ็บ อ๊ะ

มาคัส

เพียงครู่เจ้าจะรู้สึกดีขึ้น เมียข้า // เริ่มค่อยๆขยับเข้าออก

โอฟีเลีย

อ๊ะ อื้อ ท่าน..อ๊าาา

มาคัส

ซี๊ดดด อ่าาาส์ รู้สึกดียิ่ง อ่าาาส์ // เริ่มขยับเร็วขึ้น

โอฟีเลีย

อ๊ะๆๆๆ

มาคัส

// หยัดตัวขึ้น จับสะโพกขาวยกขึ้น แล้วกระแทกแรงขึ้น

โอฟีเลีย

อ๊าาา ท่าน..บะ..เบาเจ้าค่ะ อ๊าาา

มาคัส

ข้าเบาไม่ได้โอฟิเลีย ซี๊ดดด // พูดจบก๋กระแทกแรงกว่าเดิม

โอฟีเลีย

ท่าน..อ๊าาาาา // ร่างบางกระตุกและ💦

มาคัส

อ่าาาส์ เจ้าเสร็จแล้วหรือ ถ้างั้น // จับร่างบางพลิกตัวนอนคว่ำ แล้วยกสะโพกขึ้นให้อยู่ท่าคลานเข่า

โอฟีเลีย

ฮะแฮ่กๆ ทะ..ท่าน ปล่อยข้าเถิดเจ้าค่ะ..อ๊าาา

มาคัส

อ่าาาส์ ตอดรัดยิ่งนัก อ่าาาส์ // เริ่มกระแทกเข้าออกอีกครั้ง

โอฟีเลีย

กรี๊ดด อ๊าาา อยะ..อย่าเจ้าค่ะ พะ..พออ อ๊ะ

มาคัส

เจ้าแน่ใจหรือจักให้ข้าหยุด // หยุดขยับ แล้วก้มลงกระซิบถาม

โอฟีเลีย

ขะ..ข้า

มาคัส

คิดนานยิ่ง // ดันแกนกายเข้าไปแล้วขยับให้แกนกายกวาดไปทั่วร่องฉ่ำ

โอฟีเลีย

อ๊าา อยะ..อย่าทำเยี่ยงนั้น จะ..เจ้าค่ะ

มาคัส

ข้าเอามันออกดีหรือไม่

โอฟีเลีย

...

มาคัส

// จะเอาแกนกายออก

โอฟีเลีย

ไม่ อย่าเอาออกนะเจ้าค่ะ อ๊ะ (ทำไมข้าตอบเยี่ยงนั้น)

มาคัส

เช่นนั้น เจ้าจักให้ข้าทำเยี่ยงไรรึ โอฟิเลีย หื้มม // ดันแกนกายเข้าไปอีกครั้ง

โอฟีเลีย

อ๊ะ อ๊าา ขะ.. ข้าอยาก..อยากให้ท่านทำต่อเจ้าค่ะ ชะ..ช่วยข้า อ๊าาา

มาคัส

อ่าาาส์ ได้สิ เมียข้า อ่าาาส์// เอื้อมมือจับหน้าอกทั้งสอง แล้วเริ่มขยับเข้าออกอิกครั้ง

โอฟีเลีย

อ๊าาา..ดียิ่ง ข้ารูสึกดียิ่งเจ้าค่ะ..ท่าน อ๊าาา

มาคัส

มาคัส อ่าาาส์ นามของข้า มาคัส อ่าาาส์

โอฟีเลีย

ท่านมาคัส ข้ารู้สึกมันจะมาอีกเจ้าค่ะ ข้า..ข้าใกล้ อ๊าาา อิกนิด

มาคัส

พร้อมข้านะ โอฟิเลีย // เร่งกระแทกอย่างรุนแรง

โอฟีเลีย

ข้า..อ๊ะอ๊าาาาา // ร่างบางกระตุก2-3ครั้งและ💦

มาคัส

// แกนกายกระตุกและ💦ในร่องของโอฟิเลีย

โอฟีเลีย

แฮ่กๆๆ // แขนบางสั่นและหมดแรง ร่างบางทรุดลงกับเตียงนุ่ม เหลือเพียงสะโพกกลมที่ยังถูกคนตัวโตยึดไว้แน่น

มาคัส

อ่าาาส์ เจ้าตอดรัดรุนแรงยิ่งนัก เมียข้า // เริ่มจับขยับเข้าออกอีกรอบ

โอฟีเลีย

อ๊ะ ท่าน ข้าไม่ไหว..อ๊าาา

มาคัส

อ่าาาาส์ โอฟิเลีย

แล้วทั้งคู่ก็ทำมันอีก..ครั้งแล้วครั้งเล่า

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ