การเอาตัวรอด ตอนที่4 ไม่ได้เกิดที่นี่

พวกเข้าได้คุยกันระหว่างทาง

ไปเที่ยว

จนถึงทะเล

ธารามิ

ไม่คิดว่าจะได้ไปทะเลเลยแหะ

มายา

อื่ม

ลูลู่

ฉันนะเห็นธารามิบนว่าอย่ากมาทะเลเลยนัดกับบีฮาไว้นะ

บีฮา

ใช่แล้ว

อาร์ท

สุดยอดดเลยทะเลโคตรสวย

เซน

นานๆจะได้มาที

แต่เพราะเวลาที่พวกเขามาถึงก็ใกล้เย็นซะแล้ว

บีฮา

ยากมาไหมใช่รอธารามิ

บีฮา

ไปเปรียนชุดแล้วมาชมทะเลกัน

ลูลู่

ใช่ๆ

มายา

วันพรุ่งนี้วันหยุดด้วยสิ

ธารามิ

งั้นหรอรีบไปเปรียนชุดกัน!//วิ่งไปแล้ว

บีฮา

พวกเธอจะไปชมทะเลไหม

อาร์ท

ไม่อะ

เซน

ฉันไม่ว่าง

ลูลู่

กินข้าวก่อนฉันค่อยไป

มายา

ฉันทำงานก่อน

เคียว

ไม่ว่าง

เมโกะ

//อยู่เงียบๆ

บีฮา

โอเคแต่เมื่อไรจะมีคนหนึ่งที่อย่ากชม

มายา

ฉันไม่ไปขัดรอก

เคียว

ฉันด้วย

ธารามิ

นํ้าทะเลเย็นจัง

ธารามิ

ธารามิ

เย็นจีดเลย

ธารามิ

ทะเลตอนพระอาทิตย์ใกล้ตกสวยจังนะ

ธารามิ

ฮ่า~

มายา

มีความสุขจังเลยนะ

ธารามิ

มายา!

ธารามิ

มาตอนในเนี่ย

ธารามิ

ตกใจหมดเลย!

มายา

ฮ่าฮ่าโทษที่ๆ//หัวเราะเบาๆ

ธารามิ

ไม่ต้องมาขำเลยนะ

ธารามิ

แล้วมีอะไรหล่ะ

ธารามิ

ถึงมาหา

มายา

เอ~

มายา

นานๆได้อยู่ด้วยกันก็คุยสนุกๆน้อยได้ไหม//ยิ้ม

ธารามิ

ไม่รู้หรอกว่าไปทำอะไรมา

ธารามิ

แต่เธอไม่รู้เกี่ยวกับข่าวของตัวเองเลยหรือไง

มายา

ฮือ?

ธารามิ

ก็ไหนห้องฉันคุยกันนะสิว่าเธอไปทำให้นักเรียนชายคนหนึ่งหัวแตกนะ

มายา

ฉันไหมได้ทำสักนอย

มายา

แทมไหมได้บอกให้ทำด้วย

มายา

พวกนั้นอยากทำเองต่างหาก

ธารามิ

พูดแบบนี้อีกแล้ว

ธารามิ

ช่างเถอะ

ธารามิ

ทะเลสวยแต่บันยากาศหายไปหมดก็ไม่ใช่เรื่องด้วย

ธารามิ

ฉันไม่คุยกับเธอแล้วเสียบันยากาศ

มายา

ค่าๆ

มายา

งั้นไปเดินเล่นกับฉันน้อยสิ

ธารามิ

อื่มได้สิ

ธารามิ

ไปกัน

ทั้งสองคนคุยเรื่อยเปื่อย

พร้อมเดินชมทะเลไปด้วย

ธารามิ

ฉันว่ามันเริ่มมืดแล้วไปโรงแรมที่จองไว้กัน

มายา

อื่มกลับกัน

ทั้นสองคนได้กลับไปที่ร.รที่จองใว้

พร้อมกินข้าวกับเพื่อนๆ

ของพวกเขา....

ลูลู่

อิ่มแล้วกินไหมไว

บีฮา

จริง

อาร์ท

พูดอะไรขอเธอนะเธอเป็นคนสั้งมาไม่ใช้หรือไง

เซน

ใช่ๆยังมาบนอะไร

เคียว

ฉันเห็นด้วยเลยสั้งมาพอกินก็หน้าจะพอ

มายา

ฉันว่าไหมหน้าเหลือลอก//มองไปทางธารามิ

ธารามิ

//กินอยู่

เมโกะ

//นั่งกินเงียบๆ

เวลาผ่านไปไม่นานนักทุกคนก็กินข้าวเสร็จ

อาร์ท

ใครจะเป็นคนล้างจานอาหารกัน

ธารามิ

เอ๋~

บีฮา

เอ๋~

ลูลู่

เอ๋~

ธารามิบีฮาลูลู่อุทานพร้อมกัน

เคียว

ไม่ต้องมาเอ๋เลยพวกเธอ

บีฮา

ฉะ ฉันไม่ว่างต้องไปทำงาน

ลูลู่

ฉันต้องไปอ่าบนํ้าแล้ว!

เมโกะ

ฉันล้างให้.

ลูลู่

จริงหรอออ!

เมโกะ

ค่ะ

บีฮา

เย้!

ลูลู่

ไม่ได้ล้าง~

ธารามิ

เดี๋ยวฉันช่วย

เมโกะ

ไม่เป็นไร

เมโกะ

ฉะ-

ธารามิ

เอาหน้าฉันกินเยอะสุดนี้หนา

เมโกะ

อะอื่ม!//รู้สึกใจเต้นแปลกๆ

ลูลู่

ปรอยออร่าเต็มที่เลยอะ

บีฮา

จริ๊ง!

ธารามิ

อะไรกัน!

มายา

งั้นฉันไปทำงานก่อนนะ

บีฮา

ฉันไปละ

ลูลู่

บาย~

อาร์ท

//ลุกออกไป

เซน

//ไปซื้อของร้านสะดวกซื้อใกล้ๆโรงแรม

เคียว

//ทำงานอยู่บนห้องนานแล้ว(ตั้งแต่เถียงกันเรื่องใครล้างจาน)

ธารามิ

งั้นรีบล้างกันจะได้เสร็จไวๆ

เมโกะ

ค่ะ!

ทั้งสองคนล้างจานด้วยกันพร้อมคุยกันเรื่อยเปื่อย

ธารามิ

วันนี้อาหารอร่อยไหม?

เมโกะ

อื่มอร่อยมากเลยหล่ะ!

ธารามิ

งั้นหรอ

ธารามิ

ดีใจที่ชอบนะ

เมโกะ

เอ๋?

ธารามิ

ออพอดีเมหนูอาหาร.ร.นี้เป็นเมหนูที่บ้านเกิดเลยเผลอพูดออก...?

เมโกะ

ไม่ใช่ว่าธารามิเองเกิดอยู่ที่เมืองgหรอ?

ธารามิ

ไม่!

ธารามิ

ฉันเกิดอยู่เมื่อง.?

ธารามิ

ช่างเถอะ

เมโกะ

อะ.โอเค//อยากรู้แต่ไม่กล้าถาม

ธารามิ

//รีบล้างจานจะได้เสร็จๆ

หลังจากล้างจานเสร็จธารามิเดินขึ้งห้องไปโดยไม่สนใจเมโกะ

เมโกะที่พยายามจะถามเพราะทำใจถามแล้ว

เมโกะ

คือบ้านเกิ-

แต่ว่าธารามิได้เดินขึ้นห้องไปแล้ว

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ