รักนี้ไปจนชั่วนิรันดร์ วันหมั้น

วันรุ่งขึ้น

วัณทนา

ลูกเราต้องสวยมากๆเลย

คุณพจ

ใช่

หวาน

มาแล้วจ่ะ

ทั้ง2สบตากัน

คุณหลวง

มาแล้วครับ

หวาน

สวัสดีค่ะ

คุณหลวง

สวัสดีครับ

คุณหลวง

ใช่คุณหวานรึเปล่าครับ

หวาน

ใช่จ่ะ

คุณพจ

มานั่งตรงนี้สิ

ไอ้จ้อย

//กลั้นน้ำตา

ไอ้จ้อย

ไหนหวานบอกว่าจะไม่มีวันรักไอ้บ้านั่นไง//คิดในใจ

ไอ้จ้อย

ข้าขอสาบานว่าถ้าข้ายังไม่หยุดรักหวานจนถึงลมหายใจสุดท้าย

ไอ้จ้อย

ขอให้ข้าไม่ไปเกิดทุกภพทุกชาติ

ป้าเพ็ญ

นี่ไอ้จ้อยเอาของกินไปไว้บนโต๊ะซะสิ!

ไอ้จ้อย

ครับ

ไอ้จ้อย

//จ้อยนำอาหารไปวางไว้บนโต๊ะ

หวาน

จ้อย

หวาน

หยิบน้ำให้ข้ากับพี่หลวงด้วยสิ

ไอ้จ้อย

ครับ

ป้าเพ็ญ

นี่ไอ้จ้อนมึงเป็นกะไรเห็นหน้าบึ้งทั้งวัน

ไอ้จ้อย

เปล่าหนิ่

คุณพจ

สวมแหวนหมั้นเลยสิ

คุณหลวง

เอิ่ม..ครับ

ระหว่างนั้นมีคนหนึ่งที่กำลังจะทำอะไรไม่ดีไม่ร้ายให้กับหวานอยู่คนนั้นก็คือ!!

.......

หึ

.......

อยากมาแย่งคนรักของกูดีนัก!!

.......

มึงไม่รอดแน่!

หวาน

หงานขอลงไปเข้าห้องน้ำก่อนนะจ้ะ

หวาน

รอแปปนึงนะ

ระหว่างที่หวานกำลังเดินลงบันไดก็มีคนดึงชายกระโปรงของหวานทำให้หวานตกบันได

.......

//เอามีดแทงขาหวาน

.......

//วิ่ง

หวาน

อร้ายยย

ไอ้จ้อย

หวาน!!!//วิ่งไปกอด

คุณหลวง

จ้อยไปทามหมอมาเร็ว!!!

ไอ้จ้อย

จ่ะ!!

ไอ้จ้อย

//ไปตามหมอ

ไอ้จ้อย

หมอไหมๆอยู่มั้ยจ้ะ

ใยไหม

อยู่จ่ะว่าไงจ้ะ

ไอ้จ้อย

หวานตกบันไดและมีแผลโดนมีดบาดตอนนี้เสียเลือดไปเยอะมากจ่ะ

ใยไหม

จริงเหรอ!!

ใยไหม

//เตรียมอุปกรณ์

หมอใยไหมมาถึงเรือนของหวาน

ใยไหม

ตอนนี้หวานอยู่ในช่วงพักฟื้นนะจ้ะ

ใยไหม

อย่าเพิ่งไปกวนอะไรมาก

ใยไหม

และอาหารกินได้แค่ น้ำขิง,น้ำเปล่า,ข้าวต้ม,เเกงจืด นะจ้ะ

ใยไหม

อย่าอื่นอย่าเพิ่งให้กินนะจ้ะ

วัณทนา

ได้จ่ะ

วัณทนา

ว่าแต่หมอในไหมอยู่ที่เรืแนตลอดไหมจ้ะ

วัณทนา

ถ้าหวานเป็นกะไรจะได้ไปตามถูกเพลาจ่ะ

ใยไหม

อยู่ตลอดจ่ะ

คุณหลวง

//สวมแหวนให้หวานอย่างเบามือ

คุณหลวง

หวานต้องฟื้นนะ//จับมือเบาๆ

ไอ้จ้อย

หวานเป็นยังไงบ้างหรอจ้ะ//ถามด้วยความเป็นห่วง

คุณหลวง

ก็ดีขึ้นแล้วล่ะ

ไอ้จ้อย

ครับ

หวาน

//ตื่น

หวาน

เจ็บจัง

หวาน

จ้อย

หวาน

ข้าขอโทษนะ

ไอ้จ้อย

ไม่เป็นไรข้ายกโทษให้เจ้า

คุณหลวง

//หึงหวาน

คุณหลวง

จ้อยออกไปก่อนได้มั้ย

คุณหลวง

ข้าอยากอยู่กับหวานก่อน

คุณหลวง

แกน่ะไปทำหน้าที่ของแกไป

ไอ้จ้อย

ก็ได้//เศร้า

คุณพจ

จ้อยแกชัดจะมากเกินไปแล้วนะ

คุณพจ

ข้าเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีเลย

คุณพจ

ข้าขอถามจริงๆเถอะ

คุณพจ

เจ้าคิดกะไรกับลูกสาวข้ากันแน่

ไอ้จ้อย

จ้อยเล่าให้ฟังก็ได้ครับ

ไอ้จ้อย

ก็คือเมื่อนานมาแล้วจ้อยกับหวานก็โตมาด้วยกันแล้วจ้อยก็รู้สึกชอบหวานและหวานก็รู้สึกขอบจ้อยเลยแอบกับโดยไม่มีใครรู้ครับ

ไอ้จ้อย

แต่คุณพจไม่ต้องห่วงว่าหวานจะมีอะไรกับจ้อยหวานไม่เคยมีอะไรกับจ้อยเลยครับจ้อยไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลยครับเพราะจ้อยรู้ว่ามันจะทำให้ตระกูลเสื่อเสียครับ

คุณพจ

จริงรึ

คุณพจ

งั้นข้ายกโทษให้เจ้า

คุณพจ

แต่เจ้าต้องมาเป็นสายสืมให้ข้าว่าใครเป็คนรังแกลูสาวข้า

คุณพจ

ข้าจะเล่าเรื่องให้ฟัง

คุณพจ

ก่อนที่ลูกสาวของข้าจะตกบันไดข้าเห็นมีผู้หญิงใส่ชุดสีดำปกคลุมทั้งตัวมิดชิดมากๆและเมื่อหวานกำลังจะล้มนางนั่นก็เอามีดมาแทงที่ขาของหวานข้าเห็นเต็ม2ตา

ไอ้จ้อย

ได้

ไอ้จ้อย

แค่เล่าจ้อยก็รู้แล้วว่าใครเป็นคนทำ

ไอ้จ้อย

จ้อยรูประวัติผู้หญิงคนนี้ดี

ไอ้จ้อย

คนๆนั้นก็คือแก้วใส

ไอ้จ้อย

เพราะก่อนที่คุณหลวงจะมาหมั้นกับหวานคุณหลวงก็มีคนคบหากันอยู่ก็คือแก้วใสแต่เมื่อคุณพจขอให้เขามาหมั้นกับหวานแก้วใสจึงไม่พอใจอย่างมากจึงมาแก้แค้นครับคุณพจ

คุณพจ

ไปตามหานางแก้วใสมาเดี๋ยวนี้

คุณพจ

ข้าจะข้ามันให้ตาย

ไอ้จ้อย

ได้ครับ

จ้อยเดินทางไปที่บ้านของแก้วใส

ไอ้จ้อย

แก้วใส