คนที่ช่วยไว้

คฤหาสน์ อันนามิโตะ
NovelToon
แม่บ้านเก่าแก่
แม่บ้านเก่าแก่
คุณหนูคะ
แม่บ้านเก่าแก่
แม่บ้านเก่าแก่
ลงมาทานข้าวเร็วว
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ค่าๆ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
//เดินลงมาจากบนบ้าน
NovelToon
คิดซะว่าเป็นแบบญี่ปุ่นนะคะ😅
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
//นั่งทานข้าว
แม่บ้านเก่าแก่
แม่บ้านเก่าแก่
เชิญค่ะคุณหนู//เลื่อยเก้าอี้ให้
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
เฮ้ย ไม่เป็นไรค่ะ😅//เลื่อนเอง+นั่ง
แม่บ้านเก่าแก่
แม่บ้านเก่าแก่
//ก้มหัว+เดินออกไป
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
นี่..
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
คะ?//กินข้าว+พูดแบบไม่มองหน้า
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คุยกับผู้ใหญ่หยุดกินก่อนสิลูก
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
//ดุ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ง่า..ไม่เห็นต้องดุเลยนี่คะ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
//วางช้อนส้อม+ก้มหัว
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
พ่อหาหมอประจำตัวให้ลูกได้แล้วนะ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
หมอคนเก่าก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่หรอคะ
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
รายนั้นน่ะทำอะไรไม่ได้หรอก
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
รู้นะว่าคนนั้นน่ะเก่งแต่ขี้เกียจ
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
พ่อก็ไม่เอาหรอก
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คนนี้ขยันด้วยเกินกว่าตั้งเยอะ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ค่ะ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
คุณพ่อว่าไงฮาโกะก็ว่างั้น
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
งั้นเดี๋ยวทานข้าวเสร็จทานยา//ลุกขึ้น
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
แล้วตามพ่อไปที่บริษัท//เดินออกไป
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ค่ะ//ก้มหัว+ลา
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
//ทานข้าวต่อ
แม่บ้านเก่าแก่
แม่บ้านเก่าแก่
ยาค่ะคุณหนู//วางยา+เดินไป
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
เห้อออ//มองยา+ถอนหายใจ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ทำไมเราต้องเกิดมาด้วยโรคประจำตัวที่มันรักษายากขนาดนี้//น้ำตาคลอ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
คุณพ่อต้องลำบากเสียเงินมารักษา
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ทำไมไม่ตายๆไปเลยอ่ะทั้งที่รู้อยู่ว่ารักษาไปแล้วก็ไม่ได้หายขาด😔
แม่บ้านเก่าแก่
แม่บ้านเก่าแก่
//ได้ยิน
แม่บ้านเก่าแก่
แม่บ้านเก่าแก่
คุณหนูอย่าพูดแบบนั้นสิคะ//กอด
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮรือๆๆๆๆ ฮาโกะไม่อยากให้คุณพ่อต้องมาลำบากหาเงินมารักษา ทั้งที่รู้อยู่ว่ารักษาไปยังไงก็ไม่หาย//สะอึกสะอื้น
แม่บ้านเก่าแก่
แม่บ้านเก่าแก่
โถ่คุณหนู//กอด
แม่บ้านเก่าแก่
แม่บ้านเก่าแก่
คุณหนูอย่าเพิ่งท้อสิคะเชื่อนะคะสักวันหนึ่งจะต้องมีคุณหมอเก่งๆทำให้คุณหนูหายขาดได้
แม่บ้านเก่าแก่
แม่บ้านเก่าแก่
//ยิ้ม+ปลอบ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ค่ะ//ยิ้มแบบสู้ชีวิต
. . . . . .
บริษัท อันนามิกรุ๊ป
NovelToon
NovelToon
NovelToon
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
โห
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาโกะไม่ได้มาบริษัทคุณพ่อนานแล้ว
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ใหญ่ขึ้นไหมคะเนี่ย😅//มองรอบๆ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
ครับ คุณหนู
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
เชิญข้างบนครับ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
//เดินนำ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
//เดินตาม
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
เห้ยๆ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
ดูสิๆๆ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
นั่นคุณหนูฮาโกะจัง
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
สาวท่านประธานใช่ไหม
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
เนาะๆ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
สวยด้วยนี่
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
//เดิน+ยิ้มให้พนักงาน
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
หน้าตาน่ารักแถมนิสัยดีอีก
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
ได้ยินว่าเป็นลูกคนเดียว
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
เออเราะ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
อะแฮ่ม คุณพนักงานหญิงทั้งหลายเชิญทำงานด้วยครับ//มอง
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
//ไปทำงาน
แยกย้ายๆๆ
ห้องทำงาน
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
มาแล้วค่ะคุณพ่อ
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
//นั่งหันหลัง
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
มาๆ
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
นี่คุณหมอ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ค่ะ//นั่ง
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
สวัส-----//มอง+ตกใจ
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
//มองยช.
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
นี่คุณหมอ โชตะ
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
ส่งคุณหมอครับ นี่ลูกสาวผมฮาสึโกะจัง
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
ฝากด้วยนะครับ
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
มีอะไรคุยกันไปก่อนนะ//เดินออกไป
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ค่ะ คุณพ่อ
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
ครับคุณท่าน
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
นี่ นายหรอ?//ชี้พระเอก
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
เรารู้จักกันด้วยหรอ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
อะไรวะแค่นี้ทำมาเป็นลืม
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ก็นายเคยช่วยฉันไง
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
เมื่อวันก่อนอ่ะ
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
ตอนที่เธอแอบคุณท่านไปเที่ยวผับนะหรอ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ใช่
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
เอ้ย
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ไม่ๆคุณพ่อให้ชั้นไป
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
แล้วอีกอย่างฉันก็ไปกับเพื่อนฉันไม่ได้ไปเที่ยวเล่นอย่างว่าแบบนาย
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
หึ //แสยะยิ้มแบบเย็นชา
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ตกลงคือ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
นายมาเป็นหมอประจำตัวฉัน?
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
ครับ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ทำไมคุณพ่อต้องหาหมอมานะ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ทั้งๆที่ฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
แถมช่วงนี้อาการก็ไม่กำเริบแล้วด้วย
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
แล้วทำไมนายต้องมาเป็นหมอให้ฉันด้วยเนี่ย
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
ไม่รู้สิ
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
อยู่ดีๆ ก็มีคนบอกว่าให้ไปดูแลสาวน้อยคนนึงที่มีโรคประจำตัว
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
ก็แค่นั้นแหละ
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
แต่ไม่นึกว่าจะเป็น...เธอ!//ชี้
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ห้ะ เป็นฉันแล้วมันทำไม
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
//หาเรื่อง
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
เป็นไงคุยกันพอได้ไหม//ยิ้ม+เดินมานั่ง
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
ครับ
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
แล้วลูกล่ะโอเคกับพี่เขาไหม
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
//เงียบ
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
ฮาสึโกะ!
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
ฮาโกะลูก
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
ฮาสึโกะจัง!!
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
คะ//มอง
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
พ่อถามว่าลูกโอเคกับพี่เขาไหม
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
คะ..ค่ะ😅//ยิ้มแห้ง
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
ต่อไปนี้
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คุณหมอโชตะเขาจะมาดูแลลูกในฐานะหมอประจำตัว
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
แล้วก็ให้ลูกแทนตัวเองว่าหนูแล้วก็ให้เรียกเขาว่าพี่
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ทำไมคะเรียกหมอไม่ได้หรอ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ทำไมต้องให้หนูเรียกเขาว่าพี่
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
//ลุกขึ้นอย่างแรง+ชี้หน้าพระเอก
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
//มอง+เงียบ
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
ฮาสึโกะ
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
อย่าเสียมารยาทกับหมอนะ!!!
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
//ตกใจ+นั่งลง
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ค่ะ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
😔
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
(🤭)//ยิ้มแบบสะใจ
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
//มองแรง
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
โอเคตามนี้
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ฮาสึโกะ(นางเอก)
ถ้าคุยเสร็จแล้วขอตัวนะคะ//เดินออกไป
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
ขอโทษที่คนของผมเสียมารยาทนะครับ
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
ไม่เป็นไรครับคุณท่าน//ยิ้ม
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
นี่ตารางงานนะครับ//ยื่นให้
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
ครับ ขอบคุณครับ
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
//เปิดดู
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
จันทร์:เวลาเช้า เริ่มตรวจ9:00-12:00 พุธ:มาดูแล เริ่ม8:00-14:50 ศุกร์:เวลาบ่าย:13:00-15:30 เสาร์:มาดูแลตามปกติ เริ่ม8:00 - 18:00
โชตะ(พระเอก)
โชตะ(พระเอก)
งั้นผมขอตัวนะครับ
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
คาไนโตะ(พ่อนอ.)
อะ อ๋อ..เชิญครับๆ
ตัด
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!