NICOTINE ตอนที่ 4

ดาริน(แม่นางเอก)

//เดินออกมาจากสวน

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

เจอไหมที่รัก

ดาริน(แม่นางเอก)

//ส่ายหน้า

ดาริน(แม่นางเอก)

//น้ำตาคลอ

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

//กอดดาริน

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

เดี๋ยวพี่จะออกไปดูริมชายหาด

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

เผื่อลูกจะเดินไปเล่น

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

ที่รักใจเย็นๆนะ

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

ยังไงลูกไม่ไปไหนไกลแน่นอน

ดาริน(แม่นางเอก)

ถ้าพวกนั้นจับได้ล่ะ

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

มันไม่มีทางที่จะรู้หรอก

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

พี่กำชับลูกน้องไว้แล้ว

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

ที่รักนั่งรออยู่นี่นะ

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

เฮียๆ!

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

รออยู่นี่กับม๊านะ

ซีเกมส์(พี่ชายคนโต)

ครับป๊า

ซันเดย์(พี่ชายรอง)

โจเซฟ(พี่ชายคนกลาง)

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

//เดินออกไป

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

//กดโทร

บอดี้การ์ดซาเตอร์

📞ฮัลโหลครับนาย

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

📞ตามหาซินเธียร์ด่วน!

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

//วางสาย

อาทิตย์(ตอนเด็ก)

//วิ่งเล่น

ธารา(พ่อพระเอก)

อาทิตย์!

ธารา(พ่อพระเอก)

กลับบ้านได้แล้วลูก

ธารา(พ่อพระเอก)

ใกล้จะมืดแล้วนะครับ

อาทิตย์(ตอนเด็ก)

ครับ

อาทิตย์(ตอนเด็ก)

//สะบัดทราย

เด็กชายที่มีหน้าตาถอดแบบมาจากผู้เป็นพ่อของเขาเป๊ะๆเหมือนแม่พิมพ์กำลังนั่งเล่นทราย

ธารา(พ่อพระเอก)

ไป//จูงมืออาทิตย์

ธารา(พ่อพระเอก)

เดี๋ยวพ่อพาไปล้างมือ

อาทิตย์(ตอนเด็ก)

ไม่เป็นไรครับ

อาทิตย์(ตอนเด็ก)

ผมโตแล้ว

อาทิตย์(ตอนเด็ก)

ไม่ต้องจับมือก็ได้

ธารา(พ่อพระเอก)

เอางั้นก็ได้//หลุดขำ

คนเป็นพ่อเมื่อได้ยินคำพูดเช่นนั้นออกจากปากลูกก็อดที่จะภูมิใจไม่ได้ว่าลูกของเขานั้นโตขึ้นมาแล้วจริงๆ เมื่อก่อนยังร้องไห้เพื่อที่จะให้พ่อของเขาอุ้มอยู่เลย

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

ซินจะรู้ได้ไงเนี่ย

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

ว่าเจ้าของคือใคร

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

//ส่ายหน้า

ท่าทางของเด็กน้อยที่กำลังโทษตัวเองและไม่รู้ว่าดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าแล้วแสงตะวันเริ่มทอแสงน้อยลงทุกที

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

//ถือสร้อยอยู่

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

กลับดีกว่า//ก้มหน้า

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

//หันหลังกลับ

เด็กน้อยเมื่อรู้ดีว่าตนเองไม่สามารถตามหาเจ้าของสร้อยเส้นนั้นได้ก็ถอดใจที่จะตามหาเจ้าของ

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

เรามาทางไหนแล้วล่ะเนี่ย//ครุ่นคิด

แสงตะวันเริ่มทอแสงน้อยลงทุกทีๆ ความมืดมิดเริ่มเข้ามาบดบังแสงสว่างที่มาจากดวงอาทิตย์

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

//เดินไปเรื่อยๆ

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

โอ๊ย!

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

//ก้มลงจับเท้า

เด็กสาวเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่เหยียบเอาเปลือกหอยอย่างจัง เลือดไหลซิบๆ ด้วยความที่เริ่มมืดแล้ว ไฟที่ชายหาดก็ส่องแสงริบหรี่เหลือเกิน

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

ป๊าจ๋า

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

//น้ำตาไหล

เด็กสาวพยายามไม่ร้องไห้กับความเจ็บปวด และ ยังเดินตามทางไปเรื่อยๆแต่ทว่าหนทางข้างหน้ายังมืดมนมีเพียงแสงไฟริบหรี่

เด็กสาวเริ่มมองหาผู้เป็นพ่อและแม่ทันทีหันมองไปทางไหนก็ไม่ค่อยมีผู้คนเพราะค่ำแล้ว

ซินเธียร์(ตอนเด็ก)

//เดินไปเรื่อยๆ

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

น้องซินคะ!

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

//ตะโกน

ซาเตอร์(พ่อนางเอก)

//เดินไปต่อ

ผู้เป็นพ่อพยายามที่จะตะโกนชื่อลูกสาวและเดินตายชายหาดที่เริ่มมืดมนไปเรื่อยๆตอนนี้เขากังวลมากๆ

ใจหนึ่งของผู้เป็นพ่ออยากให้ทางฝั่งที่บ้านช่วยตามหาแต่กลัวเป็นเรื่องใหญ่และเรื่องจะถึงหูคนคนนั้นเลยเก็บเงียบไว้ดีกว่า

To be continued

มันอาจจะย้อนตอนเด็กไปหน่อยนะคะ

ที่จริงแอดแต่งไว้คร่าวๆเมื่อหลายเดือนก่อนแล้วค่ะ แต่แอดลืมพล็อตเนื้อเรื่องหมดแล้ว เนื้อเรื่องอาจจะงงๆหน่อยนะคะ

อาทิตย์ละ 1 ตอนค่ะ

ถ้าแอดหายคือแอดลืมจริงๆค่ะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ