ตอนที่ 4 อัลฟ่าที่น่าสะพรึง

ณ ห้องเรียนของสถาบัน

เหล่านักศึกษา..จากหลายประเทศในกลุ่มพันธมิตรต่างนั่งเรียงรายตั้งแต่แถวล่างไปจนถึงบนสุด..เป็นการนั่งแบบขั้นบรรได โดยรวมแล้วนักศึกษาในห้องนี้โดยรวมราวๆคือ 50 คน…

“ ลู..คัส..จัง ได้เรียนห้องเดียวกันด้วยซิน้า..พี่สาวคนนี้ดีใจที่สุดเลยย… ”

มิยูกิพูดขึ้นก่อนจะทำท่าโผกอดลูคัส..แต่ถูกทางด้านของลูคัสนั้นใช้มือดันหัวเอาไว้…

“ เฮ้อเธอนี่มัน…ไปนั่งให้เรียบร้อยได้แล้ว.. ”

“ ชิ..ก็ได้ถ้าลูคัสจังต้องการแบบนั้น!! ”

อลิธซาเบธที่นั่งขั้นกลางระหวางทั้งสองคนอดที่จะกลั้นขำไม่ได้..

“ เอาล่ะ เงียบกันได้แล้ว..นี่คืออาจารย์พิเศษที่จะมาสอนพวกเธอทุกคนตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ร้อยเอกพิเศษ อเล็กซ์ เชิญ.. ”

อาจารย์ผู้หญิงกล่าวเชิญอาจารย์ผู้ชายที่อยู่นอกห้อง ซึ่งอาจารย์พิเศษคนนั้น อยู่ในชุดของทหารสีน้ำเงิน มีเส้นผมสีดำนัยต์ตาสีน้ำเงิน มีเข็มกลัดปีกสีน้ำเงินติดอยู่ที่อกด้านซ้ายของอาจารย์ผู้ชายคนนี้…รวมไปจนถึงปลอกแขนที่มีสัญลักษณ์ดาบติดอยู่..

หลังจากอาจารย์ผู้ชายเดินเข้ามา อาจารย์ผู้หญิงก็เดินออกจากห้องไปในทันทีก่อนที่ประตูจะถูกปิดลงโดยอัตโนมัติ…

“ ก็นะอย่างที่อาจารย์คนนั้นได้แจ้งไป ผมชื่อ ร้อยเอกพิเศษ อเล็กซ์ จะเรียกอาจารย์อเล็กซ์เฉยๆก็ได้ เอาล่ะ เรามาเริ่มบทเรียนกันเลยทีเดียว..แต่ก่อนอื่นเลย ผมจะเปิดโอกาสให้ถามคำถาม เป็นเวลา 10 นาทีจะถามอะไรผมก็ได้ ถ้าตอบได้ผมก็ตอบ ถ้าตอบไม่ได้ผมก็จะเงียบ..เอาล่ะเริ่มได้.. ”

อลิธซาเบธที่นั่งอยู่แถวบน..คล้ายกับว่าเคยเห็นอาจารย์คนนี้มาก่อนในพระราชวัง..แต่ก็นึกไม่ออก..

“ อาจารย์ โสดไหมคะ ”

มีเด็กสาวคนนึงยกมือถามขึ้น..ทำเอาเพื่อนๆในห้องต่างหัวเราะกันออกมา..

“ ผมโสด..โสดมาหลายปีแล้วด้วย..”

“ อาจารย์อายุเท่าไหร่ครับ.. ”

“ ปีนี้ 27อีกไม่กี่เดือนก็28แล้ว ”

“ อาจารย์ค่ะ เครื่องหมายปีกสีเงิน กับปลอกแขนรูปดาบมีความหมายว่าอะไรเหรอคะ”

อเล็กซ์นิ่งเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบคำถามของนักศึกษาหญิงคนนั้น..

“ สัญลักษณ์ปีกสีเงิน หมายถึง อิสระที่จะโผบินออกไปสู่โลกกว้าง ถ้าความหมายในทางการทหารก็ อัศวิน ล่ะนะ..ส่วนปลอกแขนรูปดาบก็หมาย หน่วยแนวหน้าที่คอยต่อสู้กับอัลฟ่าในระยะประชิด..แต่ถ้าเห็นใครใส่ปลอกแขนแล้วมีสัญลักษณ์ของกระสุน ก็หมายถึง พลยิงที่คอยสนับสนุนการต่อสู้จากระยะไกล ..ซึ่งผมคิดว่า ในชาติพันธมิตรของเรานั้น หลายๆคนก็คงจะได้ฝึกกันมาบ้างแล้วไม่มากก็น้อย.. ”

หลังจากที่ได้รู้ว่าอาจารย์พิเศษที่มาสอนนั้นเป็นอัศวิน ทำให้ในห้องต่างครื้นเครงในทันที เหล่านักศึกษาต่างถามคำถามทั่วไปบ้าง ทางทหารบ้าง และแล้วเวลาก็ล่วงเลยผ่านมาจนจะครบ10 นาที…

“ อาจารย์ค่ะ พลังพิเศษของอาจารย์คืออะไรอย่างงั้นเหรอคะ.. ”

“ พลังพิเศษของผมอย่างงั้นเหรอ…อืมก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องปิดบังกันสักหน่อย..งั้นเอาเป็นอาจารย์จะบอกใบ้ว่า นักศึกษาที่ถามผมเมื่อครู่ ใส่กางเกงในสีชมพูลายน้องหมี.. ”

“ …………. ”

นักศึกษาหญิงคนนั้นหน้าแดงระเรื่อในทันทีก่อนจะเอาหน้าไปฟุบลงไปบนโต๊ะ…

“ อะ..อาจารย์สุดยอด!! ”

เหล่านักเรียนชายต่างพากันส่งเสียงร้องออกมาด้วยความชอบใจของอาจารย์ แล้วก็ต่างพากันคิดกันไปกว่า พลังพิเศษของอเล็กซ์ก็คือ ตาทิพย์ แต่ทว่า

อลิธซาเบธแสดงสีหน้าเหนื่อยหน่ายออกมาในทันที เพราะรู้ตัวตนที่แท้จริงของอาจารย์คนนี้แล้ว..เพราะนิสัยทะเล้นแบบนั้นในหน่วยอัศวินมีอยู่แค่คนเดียว..

“ หนึ่งในอัศวินส่วนพระองค์ของท่านพ่อ อเล็กซ์ วิลสัน !!! ”

ลูคัสที่เห็นผู้เป็นพี่หน้าแดงแจ๋ก็นึกขึ้นได้ในทันทีว่าอัศวินคนนี้นั้น คือคนเดียวกันกับเมื่อหลายปีก่อนที่แกล้ง อลิธซาเบธ..พลังพิเศษของ อเล็กซ์ ก็คือ การหยั่งถึง..

หากเรื่องที่พูดไปเป็นความจริง จะปรากฎหมอกสีแดงขึ้นซึ่งอเล็กซ์เป็นเพียงคนเดียวที่เห็นหมอกสีแดงนั้นในฐานะเจ้าของพลัง…

“ ครบกำหนดเวลา 10 นาทีแล้ว เราจะเริ่มเรียนกันเลย..ถ้ามีคำถามไว้ถามตอนหมดคาบเอาล่ะ วันนี้เราจะมาเรียนภาคทฤษฎีกันก่อน.. ”

อเล็กซ์ก้มดูรายชื่อของเด็กในห้องก่อนจะสุ่มถามเป็นรายคน..

“ สิบโท เอเดน จากจักรวรรดิรัซเซีย อยู่ในห้องนี้ไหมครับ.. ”

“ ครับอาจารย์ ”

เอเดนยกมือขึ้นและยืนขึ้นในทันทีที่อาจารย์นั้นเรียกชื่อของตน…

“ ผมจะถามคำถามพื้นฐานทั่วไปนะครับ เอเดน อัลฟ่าทั้งหมดที่มีการค้นพบในตอนนี้มีมีกี่ระดับ ”

“ 4 ระดับครับอาจารย์..”

“ นั่งลงได้.. ”

อเล็กซ์นั้นบอกให้เอเดนนั่งลงก่อนจะอธิบายต่อในสิ่งที่เอเดนนั้นพูดค้างเอาไว้…

“ อย่างที่ เอเดน ได้ตอบไป อัลฟ่าทั้งหมดในปัจจุบันที่เราพบ มีอยู่ 4 ระดับ และแต่ละระดับ จะมีประเภทที่แตกต่างกันออกไป อัลฟ่า ระดับ 1 ถึง 3 นั้น ปัจจุบันเรายังสามารถรับมือพวกมันได้อยู่ ประเภทของอัลฟ่านั้น จะมีประเภทเกราะ และประเภทจู่โจม ก็ตามชื่อ อัลฟ่าเกราะนั้นจะเชื่องช้า แต่พลังป้องกันสูง ส่วนจู่โจม จะเร็วและมีพลังโจมตีคาดการณ์เคลื่อนไหวได้ยาก ส่วนระดับที่ 4 นั้นแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง พวกมันทั้งแข็งแกร่ง และรวดเร็ว..ราวกับว่ามันกำลังวิวัฒนาการ เพื่อมาต่อสู้กับมนุษย์ ซึ่งผ่านมาไม่นานจักรงรรดิญี่ปุ่น นั้นก็ถูก อัลฟ่าระดับ 4 ทำลายหุ่นจักรกล และ เสียอัศวินไปกว่า 10คนด้วยกัน…และผมอยากให้ทุกคนดูสิ่งนี้.. ”

อเล็กซ์นั้นกดปุ่มปิดผ้าม่านริมหน้าต่าง ก่อนจะเดินไปล็อคประตูห้อง ไฟในห้องก็ปรับอยู่ในระดับสลัวๆ บรรยากาศจึงดูอึมครึมอยู่ไม่น้อย…

แน่นอนว่าเหล่านักเรียนก็ต่างพากันสงสัย..ไม่เว้นแม้กระทั่งอลิธซาเบธ…

“ สิ่งที่พวกคุณจะเห็นต่อจากนี้ คือตัวตนที่กำลังเป็นภัยต่อมนุษยชาติ… ”

อเล็กซ์นั้นถอดถุงมือสีขาวก่อนจะใช้มือทาบไปที่กระดาน..

[ ยืนยันตัว ร้อยเอกพิเศษ อเล็กซ์ วิลสัน อนุญาติให้เข้าถึง ]

กระดานสีดำถูกแยกตัวออกเป็นสองส่วน เผยให้เห็นถึงด้านหลังของกระดานดำขนาดใหญ่ เป็นกลไกบางอย่างคล้ายๆ ลิฟต์ กำลังดึงบางอย่างขึ้นมา..

แกร่ก!! แกร่ก!! แกร่ก!! ( เสียงโซ่ )

ตึง!!!

สิ่งที่นักศึกษาทุกคนได้เห็นนั้นก็ ตู้กระจกสีใสขนาดใหญ่..ที่ภายในนั้นมี อัลฟ่าอยู่หนึ่งตัว!! รูปร่างของมันนั้น มีหางที่ยาวแหลม ฟันแหลมที่โผล่ออกมา และมันนั้นยังเดินสี่ขาคล้ายกับสัตว์เลื้อยคลาน ฟันที่แหลมคมของมันสามารถบดขยี้ ร่างมนุษย์ และ หุ่นจักรกลได้อย่างไม่อยากเย็น

ส่วนลำตัวของมันนั้นมีสีแดงฉาน หูของมันคล้ายกับครีปปลา..และหางที่แหลมของมันนั้นทำหน้าที่คล้ายกับอาวุธระยะไกล เพราะหางที่แหลมของมันนั้นสามารถปล่อยหนามแหลมออกมาได้ เพื่อทะลวงร่างของมนุษย์!!!

เมื่อมันนั้นเห็นมนุษย์ที่นั่งอยู่ตัวมันนั้นก็ร้องคำรามออกมาอย่างบ้าคลั่ง ยิง หนามแหลมออกมาอย่างต่อเนื่อง

ตึง!! ตึง!! ตึง!! ตึง!!

แน่นอนว่าห้องกระจกนี้ก็ถูกสร้างโดยแร่อุกกาบาตเช่นกัน ต่อให้มันโจมตีแค่ไหนก็ไม่ปรากฎรอยร้าวแม้แต่น้อย..ส่วนหนึ่งก็สร้างขึ้นมาเพื่อป้องกันไม่ให้มันส่งสัญญาณเฉพาะตัวออกไปได้..

นัยน์ตาของมันมีเพียงความหิวกระหายเท่านั้น!!

เหล่านักเรียนต่างแสดงสีหน้าตกตะลึงออกมาอย่างชัดเจน เพราะมีคนนั้นที่ยังไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน..บางคนถึงขาอ่อนเป็นลมหมดสติ และอธิซาเบธก็รับรู้ได้ตั้งแต่วินาทีนั้นว่า หากไร้ซึ่งอาวุธในการต่อกรกับอัลฟ่า..

มีกี่ชีวิตก็ไม่พอในโลกภายนอกหลังกำแพง..

“ และนี่ก็คืออัลฟ่า ตัวตนที่เป็นภัยต่อมนุษยชาติ หากต้องเผชิญหน้ากับมันโดยที่ไม่มีอาวุธ..อย่าคิดสู้เป็นอันขาด..ให้หนี หรือไม่ก็ซ่อนตัว เพราะนั่นเป็นทางเดียวที่พวกเธอจะรอด…คาบแนะนำก็จบแต่เพียงเท่านี้..คาบต่อไป เราจะเดินทางไปที่สนามฝึกซ้อม.. ”

จบตอน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***