รักบลูบอนเนต #1

ณ บ้านหลังใหญ่แห่งหนึ่ง

นับดาว(แม่นายเอก)

พู่กันลูก สายแล้วนะลงมาหาแม่ได้แล้ว

พู่กัน(นายเอก)

คุณแม่ รอหนูแป๊บ

พู่กัน(นายเอก)

วุ้ย ไม่น่าตื่นสายเลย

นับดาว(แม่นายเอก)

ลูกคนนี้จริงๆเลย

นาดา(คนของนายเอก)

คุณหญิงคะ ของพร้อมแล้วค่ะ

นับดาว(แม่นายเอก)

จ่ะ เดะฉันรีบตามไป ยกของพวกนี้ออกไปให้ฉันด้วยนะนาดา

นาดา(คนของนายเอก)

ได้ค่ะนายหญิง

ณ ที่วัดแห่งหนึ่ง

พู่กัน(นายเอก)

แม่ นี้ก็นานเท่าไหร่แล้วนะที่พ่อจากเราไป

นับดาว(แม่นายเอก)

แต่ถึงพ่อจะจากไปยังไงหนูก็คือของขวัญที่พ่อมอบให้แม่นะ //หยิกแก้มนายเอก

พู่กัน(นายเอก)

อะ โอ้ย แม่ หนูปวดแก้มแล้ว//กอดผู้เป็นแม่

นับดาว(แม่นายเอก)

ไป รีบลาพ่อแล้วเรารีบกลับบ้านกันเถอะนะ

พู่กัน(นายเอก)

ดะ เดี๋ยว แม่หนูว่าจะขอไปทำธุระต่อหน่อย พอดีหนูมีนัดกับเพื่อนต่อนะ

นับดาว(แม่นายเอก)

จ่ะ ระวังตัวดีๆด้วยนะ แม่เป็นห่วง ให้นาดาตามไปด้วยดีกว่ามั้ยแม่ว่า

พู่กัน(นายเอก)

อืม..หนูว่าไม่เป็นไรดีกว่า

พู่กัน(นายเอก)

งั้นพี่นาดาหนูรบกวนพาแม่กลับบ้านด้วยนะครับ

นาดา(คนของนายเอก)

ได้ค่ะคุณหนู

ณ บ้านพักเล็กๆหลังหนึ่ง

พู่กัน(นายเอก)

พี่จ๋า พี่มาติณอยู่รึป่าว//เคาะประตู

มาติณ (พระเอก)

เปิดประตู//

มาติณ (พระเอก)

พี่นึกว่าใคร

มาติณ (พระเอก)

เข้ามาก่อนสิ//

ภายในห้องเล็กๆ

มาติณ (พระเอก)

//หอมแก้มพู่กันไปมา

พู่กัน(นายเอก)

อื้อ พอแล้วพู่กันรู้แล้วๆว่าพี่คิดถึง

มาติณ (พระเอก)

พี่คิดถึงหนูจริงๆนะ//หอมแก้มพู่กัน

มาติณ (พระเอก)

แล้วทำไมเราถึงมาหาพี่ได้

พู่กัน(นายเอก)

คือ..พู่กันบอกแม่ว่ามาทำธุระน่ะ

มาติณ (พระเอก)

พู่กัน..พี่ว่า..

พู่กัน(นายเอก)

ไม่ๆ พู่กันไม่กล้าที่จะบอกแม่ว่าเราสองคนคบกัน

มาติณ (พระเอก)

พี่ดูไม่เหมาะกับเธอเลยซักนิด เธอคือคุณหนูนะ พี่แค่หาเงินไปวันๆ//หน้าเศร้า

มาติณ (พระเอก)

พี่ว่าเธอกลับไปเถอะ แม่เธอจะเป็นห่วงเอา

พู่กัน(นายเอก)

มะไม่..ไม่พี่อย่างพึ่งคิดอย่างงั้นสิ//เอามือจับหน้ามาติณ

พู่กัน(นายเอก)

//ค่อยๆจูบไปที่ปากมาติณ

มาติณ (พระเอก)

//จูบตอบ

พู่กัน(นายเอก)

อะ อื้ออ แฮ่กๆๆ// หายใจไม่ออก

มาติณ (พระเอก)

พะพี่ขอโทษ เธอโอเครึป่าว

พู่กัน(นายเอก)

พู่กันโอเค เราไปต่อกันเถอะ//กอดคอมาติณ

มาติณ (พระเอก)

เธออย่าร้องไห้แล้วกัน//อุ้มนอนเข้าไปที่ห้องนอน

พู่กัน(นายเอก)

อื้อ อ้ะ อ่ะ อ่าา พะพี่พู่กันไม่ไหวแล้ว~~

มาติณ (พระเอก)

ซื้ดด เธอรัดพี่แน่นเกินไปแล้วนะ//จุ๊บแก้มพู่กัน

มาติณ (พระเอก)

//แตกนอก

พู่กัน(นายเอก)

//หอบเหนื่อย

พู่กัน(นายเอก)

พู่กันจะต้องกลับบ้านแล้วนะ//จุ๊บที่แก้มมาติณ

มาติณ (พระเอก)

เธอกลับเองได้จริงๆใช่มั้ย

พู่กัน(นายเอก)

ได้สิ เดะแม่จะส่งสัยเอา

มาติณ (พระเอก)

อือ งั้นกลับดีๆนะ//กอดพู่กัน

มาติณ (พระเอก)

เธอดีเด็ดขึ้นใจพี่จริงๆ(กระชิบที่หูพู่กัน)

พู่กัน(นายเอก)

พี่//ตีไหล่มาติณเบาๆ

มาติณ (พระเอก)

//ขำเล็กน้อย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ