เกิดใหม่ได้ระบบกวนตีนซ่ะงัน!!

เกิดใหม่ได้ระบบกวนตีนซ่ะงัน!!

บทนำ

พระอาทิตย์ที่กำลังขึ้นแสงรอดผ่านน่าต่างตกลงกระทบกับใหม่น่าของชายหนุ่มผู้หนึ่งเปลือกตาของร่างบางที่หลับได้ลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆแล้วค่อยๆยันกายของตัวเองเพื่ออาบน้ำแต่งตัวไปทำงานปกติและเขาลงมากะว่าจะทานข้าวแต่อยู่ดีๆข้าวดันติดคอจนตายชายหนุ่มผู้คิดว่าตนเองนั้นได้ตายไปแล้วคงเจอกับนรกแน่นอนเพราะตัวเขานั้นเคยเป็นนักฆ่ามาก่อนแต่ก็เกษียณออกมาแล้วดวงตาของชายหนุ่มได้ลืมขึ้นมาช้าๆอย่าลืมมองรอบตัวแต่สิ่งที่แปลกก็คือมันไม่ใช่นรกหรือสวรรค์แต่มันเป็นเพียงแค่สีขาวที่เต็มไปหมดแล้วกับว่าถ้าเดินไปนั้นจะไม่อาจรู้จุดจบของมันได้ชายหนุ่มได้มองหันซ้ายหันขวาจนพบกับคนปริศนาผู้หนึ่งที่การจะหมดที่เขาระเอ่ยกับเขา

"เจ้าชื่อคาเมะใช่ไหม?"

ทายปริศนาได้พูดชื่อของใครก็ไม่รู้ใส่ตนแล้วก็ว่าเขาชื่อนี้แต่ไม่ใช่เขาน่ะชื่ออาเฟย ตั้งหาก!!!

"ผมชื่ออาเฟยครับ"

เสียงของชายหนุ่มได้เอ่ยจับคนปริศนาคนตรงหน้าจึงทำให้คนปริศนาตรงหน้านั้นชะงักและเอ่ยกับเขา

"เจ้าไม่ใช่คาเมะ!!?"

"ใช่ครับผมอาเฟยไม่ใช่คาเมะ"

ชายปริศนาเมื่อได้ยินอย่างนั้นทำให้ชายปริศนาตรงหน้านั้นช็อคและเหมือนกับว่าชานุชปริศนานั้นได้หยิบวิญญาณออกมาผิดคนยังไงยังงั้นละ

"อางันข้าต้องขอโทษด้วยแล้วกัน"

"ครับ???"

ชายหนุ่มที่ได้ยินอีกฝ่ายขอโทษได้เกิดความมึนงงแต่เหมือนอีกฝ่ายจะรู้ว่าเขานั้นมึนงงจึงได้เอ่ยขึ้นมาต่อ

"เพราะข้ายิบดวงวิญญานมาผิดดวงน่ะสงสัยข้าคงหยิบเจ้ามาละมั้งแต่ถ้าไม่สามารถพาเจ้าไปโลกเดิมได้"

"อ่างันสิน่ะ"

"เจ้าไม่กลัว?รึเจ้าไม่อยากกลับไป?"

"จะไปทำไมละโลกเน่าๆน่ะว่าแต่นายคือใครแถมพูดแปลกๆ"

"ข้าลืมแนะนำตัวน่ะข้าคือเทพแห่งชีวิต"

ที่ได้ยินอีกฝ่ายพูดว่าอีกฝ่ายคือเทพแห่งชีวิตทำให้ชายหนุ่มนั้นนิ่งค้างไปสักพักชายคนตรงหน้าคือเทพแห่งชีวิตแต่เขายังไม่แน่ใจจนได้คิดทบทวนว่าเขานั้นตายไปในโลกเก่าไปแล้วจึงทำให้เขามั่นใจได้ว่าอีกฝ่ายนั้นคือเทพจริงๆและเขาก็ได้เอ่ยกับน้ำคนตรงหน้าคือเทพแห่งชีวิต

"แล้วท่านเทพแห่งชีวิตจะทำยังไรละครับ?"

ประสาทสัมผัสของชายหนุ่มและให้เอ๋ยไปอย่างนั้นเพราะว่าเขาตายโดยที่ยังไม่หมดอายุขัยอย่างแน่นอนนั่นหมายความว่าอีกฝ่ายจะต้องมีการขอโทษด้วยการให้อะไรสักอย่างซึ่งเขาอ่านนิยายมาเยอะแต่ก่อนที่ถนนจะได้อะไรเอ่ยต่อผู้ที่เป็นเทพนั้นก็ได้เอ่ย

"ข้าจะให้เจ้าไปเกิดใหม่"

"เกิดที่ไหนหรอครับ"

"ก็คล้ายๆโลกของเจ้าเลยแต่มันจะมีพลังที่เรียกว่าลมปราณและจะมีขั้นแตกต่างโปรดจงจำไว้ว่าพลังงานเปรียบเสมือนความสูงสูงของเจ้าถ้าเจ้าไม่มีเจ้าก็จะเหมือนเพียงมนุษย์ที่ต้อยต่ำในโลกใบนั้นทันทีและเจ้าจะถูกผู้คนที่มีลมปานที่แข็งแกร่งกว่าเหยียดหยามแต่ถ้าไม่ปล่อยไว้อย่างนั้นหรอกถ้าจะให้พรเจ้าไปซึ่งจะไม่สามารถเลือกได้แต่ข้าจะต้องหายไปแล้วเพราะฉะนั้นก็บาย"

"เดี๋ยวๆท่านเท-"

ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้เอ่ยคำถามกับท่านเทพอีกครั้งดวงตาของเขานั้นก็เริ่มปิดสนิทเรากลับโดนยาสลบแล้วก็หลับไปพอดวงตาที่หลับสนิดของเขานั้นปรือขึ้นและค่อยๆหันมองรอบๆโดยการเตรียมตัวเหมือนว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บจนเข้าโรงพยาบาลในร่างนี้ดูเหมือนเขาจะเข้าใจได้ทันทีเพราะเขาตนนั้นได้อ่านนิยายมาเยอะมากหลังจากนั้นก็ได้เห็นที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าชายหนุ่มเหมือนนั้นเหมือนมนุษย์แต่มีตัวขนาดเล็กราวกับตุ๊กตาตัวเล็กมีผมสีดำสนิทดวงตาที่สีแดงกับอสรพิษชุดที่เหมือนชุดจีนและมีหูเหมือนกระต่ายเอ่ยกับชายตรงหน้าหรือเขานั่นเอง

[สวัดดีนายท่าน]

"!?"

หน้าที่ตกใจกับสิ่งมีชีวิตที่อยู่ตรงหน้าที่ตัวเล็กมากแต่หลังจากนั้นเขาก็ไม่ตกใจเพราะเนื่องจากอ่านนิยายมาเยอะจึงทำให้เขายังสงบได้อย่างรวดเร็วแต่คิดว่านี่คงเป็นระบบตัวของเขาสิน่ะและสีหน้ากลับมาเป็นปกติเย็นชาอย่างเช่นเคย

[ใช่ครับผมคือระบบของนายท่าน]

ฉันไม่คิดกับตนว่ามันเป็นไปอย่างที่คิดนี่คือคงเป็นระบบที่มีชีวิตเหมือนตุ๊กตาสิน่ะแต่ชายหนุ่มก็เริ่มสงสัยแล้วว่าที่เขามานั้นในโลกนี้เป็นโลกประมาณไหน

"นายว่าโลกนี้มันมันเป็นยังไง?"

[มาเป็นโลกที่ใช้ลมปรานเป็นสิสำศัญของโลกนะประมาณว่าลมปราณน่ะเป็นสิ่งสำคัญทำให้เทคโนโลยีพัฒนาไปได้ไกลกว่าโลกเก่าของคุณแล้วก็ลมปรานเนี่ยเป็นที่เอาไว้ฝึกตนแล้วก็จะมีเผามากมายที่ไม่ใช่มีแค่มนุษย์อย่างเดียวเช่นเผามังกรเผาทูตพูดก็จะแยกแยะเป็นหมวดหมู่ไปอีกมีเผ่าทูตผีเสื้อเผ่าถูตทั่วไปเผ่าภูตหมาป่ามมันมีเผ่ามากมายและมีดันเจี้ยนและสิ่งต่างๆเอาเป็นว่าทุกครั้งที่นายท่านทำภารกิจสำเร็จเราจะค่อยๆอธิบายไปเรื่อยๆและในโลกนี้คือโลกของนิยายนวนิยายเรื่องเรื่องที่ท่านเคยอ่านมานั่นแหละล่าสุดเป็นนิยายที่ท่านเคยด่าว่าน้ำเน่ายังไงละหอนายท่านสามารถคุยกับผมทางความนึกคิดได้ไม่จำเป็นต้องพูดออกมาก็ได้เพราะดูเหมือนพยาบาลหลายท่านจะคิดว่าท่านเป็นบ้าไปแล้ว]

(อ่าเค-เอ๊ะไอระบบบนี้แอบหลอกด่าฉันเรอะ)

[ผมป่าวน่ะนายท่าน]

(กวนตีน)

[เหอะๆพอเถอะนายทานได้เวลาทำภารกิจ]

"แล้วฉันจะรู้ไหมล่ะถ้ายังไม่รู้ประวัติของร่างนี้น่ะ!!"

ชายหนุ่มได้เริ่มทำท่าโวยวายแต่ก็ไม่ได้ตะโกนออกมาเพราะว่านี่คือโรงพยาบาลจะทำให้เขาทำอย่างนั้นไม่ค่อยได้เขามาอาจจะทำให้คนอื่นๆคิดว่าเขาเป็นบ้าเขาได้ต้องไปที่ตุ๊กตาผมสีดำสนิทตรงหน้าที่เป็นระบบส่วนตัวของเขาจ้องราวกับว่าถ้าไม่บอกจะฆ่าให้ได้

[ละกะไม่ถามเนอะ อะแฮ่ม]

[ ชื่อ อาเฟย เจบัสฝาเนียไอเลีย

อายุ 22

เพศ ชาย

ส่วนสูง 178

น้ำหนัก 64

ประวัติเล็กน้อย

คุณเป็นเด็กกำพร้าตั้งแต่เด็กถูกครอบครัวคนรวยรับเลี้ยงนั่นก็คือพ่อแม่เลี้ยงปัจจุบันและยังเป็นคนที่ใจดีเพียงแค่คุณแม่เลี้ยงของคุณส่วนของพ่อเลี้ยงนั้นเกลียดคุณเพราะไม่ใช่สายเลือดแท้ๆของเขาแต่ด้วยความที่พ่อเลี้ยงนั้นร้ายกาจแล้วว่ามาจะทำให้คุณนั้นลำบากในการทุกๆที่ทำร้ายโดยที่แม่เลี้ยงของคุณนั้นไม่เคยรู้แล้วคุณก็ไม่เคยบอกให้แม่เลี้ยงรู้

•••••••••••••••

อาสวัดดีอ่านทุกท่านเนื้อเรื่องก็อาจจะดูงงๆนิดหน่อยนะแต่ก็ไรท์ต้องขอโทษไปที่นี้ก็เพราะว่าไรท์เพิ่งหัดแต่งอย่าว่าเลยนะถ้ามีเรื่องตรงไหนงงๆหรือมีคำผิดตรงไหนก็สามารถบอกไรท์คนนี้ได้นะคะแล้วก็ฝากกดใจและกดเข้าชั้นด้วยถ้าสนใจบทนำของเราซึ่งอาจจะสั้นไปหน่อยแต่ก็ใครที่หลงเข้ามาอ่านก็ขอบคุณด้วยนะคะที่ได้อ่านเรื่องของเราถ้าถูกใจก็ฝากไว้หน่อยนะคะนี่เป็นการแต่งครั้งแรกซึ่งอาจจะมีการขัดอดนิดหน่อยอาจจะไม่ไหลลื่นเหมือนเรื่องอื่นๆซึ่งไรท์จะพยายามให้มากกว่านี้แล้วก็จะพยายามพัฒนาตนเองแต่ก็นี่ก็ช่วงใกล้เปิดเทอมแล้วด้วยแล้วคือใช้มาเปิดตอนนี้ก็คือแบบอากาศแต่งานยุ่งและไม่ค่อยได้อัพแต่ก็จะอัพตามเวลาแน่นอนถ้าไรท์ตั้งอ่ะนะขอฝาก ไรท์ ตาดำๆคนนี้ที่เพิ่งหัดแต่งครั้งแรกด้วยนะคะ

เลือกตอน
เลือกตอน

อัพเดทถึงตอนที่ 1

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!