เพื่อนใหม่กับห้องใหม่ๆพร้อมกับรูมเมท

1 พฤศจิกายน ค.ศ.2021

#ผอ.

"ยินดีต้อนรับเข้าสู่รร.ของกระผมเองครับ~"

หลังจากที่ผมได้เดินลงจากเครื่องบินและได้ยินคำกล่าวทักทายของไอ ผอ.บ้านั้นผมก็ได้เริ่มมองเช็คสถานที่ที่ผมอยู่ตรงนี้ แต่กลับไม่คุ้นเคยกับสถาที่แห่งนี้เลยผมจึงเดินตาม ผอ.ไป

#ผอ.

"รร.ของเรามีความพูมใจที่ได้สร้างรร.แห่งนี้ขึ้นมาเพื่อที่จะได้ดึงสกายภาพที่แบบแฝงอยู่ในตัวของนักเรียนทุกคนที่เข้ามาเรียนในรร.แห่งนี้ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ อมนุษย์หรือเหล่าปีศาจต่างๆมารวมไว้ที่นี้นั้นเองครับ"

หลังจากที่ฝังในสิ่งที่ ผอ.พูดผมจึงค่อยๆเอาหูฟังขึ้นมาเสียบกับเครื่องเล่นเพลงของผม...

#ผอ.

"นี้~คุณยูยะเอา คอนแทคเลนส์ที่เปลี่ยนสีตาออกด้วยนะครับอย่าหาว่าผมไม่เตือน"

#ยูยะ

"....เฮ้อ~//เก็บเครื่อเล่นเพลง//เอาคอนแทคเลนส์ออก"

หลังจากที่ผมเอาคอนแทคเลนส์ออกจากตาทั้งสองข้างดวงตาของผมจากสีดำน้ำตาลแบบปกติก็ได้เปลี่ยนเป็นน้ำเงินอมม่วงจนทำให้เด็กนักเรียนคนอื่นๆหันมามองที่ผมทำให้ผมเกิดการประมาทขึ้นมา

#เมย์

//จองดวงตาของยูยะ

#ยูยะ

"ม มีอะไรหรอครับคุณหนูกระต่าย"

ผมได้หันไปคุยกับเธอแบบประมาทเพราะโดนคนอื่นๆ จ้องมาอยู่เหมือนกันแต่สิ่งที่ผมกำลังคิดคือ คนนี้อายุเท่าไรกัน?

#ผอ.

"อ๋อ เธอชื่อเมย์จังนะพอดีฉันเจอเธอที่ไปใกล้ๆตัวฉันนะฉันเลยเอาเธอมาดูแล"

#ยูยะ

"เค้าอายุเท่าไรหรอครับ"

#ผอ.

"12"

หลังจากได้ยินอายุของเธอคนนั้นผมก็ได้สตั้นไปช่วงเวลานึงหลังจากนั้นผอ.ก็ได้พาพวกเราไปรวมตัวกันที่สนามหญ่าโดยที่ผมเองก็แปลกใจว่าทำไมคนถึงได้เยอะขนาดนี้แถมมีแค่ไม่กี่คนที่มีแผลโดนผอ.บังคับมาอีก(ฉันคงดวงซวยสินะ TT)

#ผอ.

"เอาละทุกๆคนเราผอ.จะประกาศพิธีเปิดสำหรับนักเรียนรุ่น 30 รุ่นนี้ทุกคนนะครับ นักเรียนทั้งหมด 98 คนผอ.จะแบ่งตามธาตุที่มีอยู่ก็คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ แสง ชีวิต และจะขอเปลี่ยนชื่อพลังจิตเป็นวิญญาณนะเด็กๆ"

หลังจากนั้นก็เหมือนๆกับรร.ทั่วๆไปนั่งฝังบรรยายไปเรื่อยๆแนะนำครูแนะนำนู้นคนนี้คนนั้นไปเรื่อยๆจนมาถึงวิธีการเข้าธาตุของต้นเอง

#ผอ.

"ผอ.จะแบ่งธาตุละนะเด็กๆ~"

#ผอ

"ยูยะ ธาตุวิญญาณ"

พอผมฟังสายที่จะไปผมก็ไม่ได้คิดมากอ่ะไรเลยหยิบหูฟังขึ้นมาฟังเพลงต่อแต่เหมือนมีคนอยากจะฟังด้วยนะสิ

#เมย์จัง

///จ้อง~ //จ้อง~~

#ยูยะ

"อยากฟังด้วยหรอ"

#เมย์จัง

//พงึกหัว

ผมจังยื่นหูฟังให้เมย์แล้วพอเธอใส่หูฟังปฎิกริยาหน้าของเธอก็ดูเหมือนจะชอบเพลงที่ผมฟังเธอเลยค่อยๆโยกหัวตามเบาๆจนผมเห็นแล้วเริ่มที่จะเอ็นดู

19.30น.

หลังเวลาผ่านไปซักพักน้อง(น้อง\=เมย์จัง)ก็หลับไปแล้วน่าจะเพราะเพลงที่ฟัง+กับง่วงด้วยเหละพอผมมองไปที่นาฬิกาที่อยู่ระหว่างเสาร์ธาตุก็ปรากฏว่ามันก็เริ่มจะดึกแล้วจริงๆอีกอย่างน้องเป็นเด็กด้วยคงไม่แปลกแต่ที่แปลกคือทำไมเด็กอายุประมาณนี้

ถึงได้มาเรียนที่รร.นี่ได้ละเจ้าผอ.นั้น...

#ฮินะ

"นี้...นายตรงนั้นนะช่วยเอาของกินมาให้ฉันมั้งสิ"

"???"

ความคิดของผมโดนขัดด้วยเสียงขอใครบางคนพอผมมองที่ตามเสียงนั้นก็ได้เห็นผู้หญิงผมสีฟ้าอ่อนเครื่องแต่กาย ดูหรูหรามากน่าจะไม่ใช่คนธรรมดาแต่...เธอดันมาขอของกินจากผมเนี้ยนะ?

#ยูยะ

"นี้ครับ//ยื่นขนมปังไส้ซอกโกแรต"

#ฮินะ

"ขอบใจ//รับ+เดินหนี

#ยูยะ

....

หลังจากที่เธอเอาขนมปังผมไปเธอก็เดินออกไปอยู่ตรงมุมต้นไม้คนเดียว ผมไม่คิดมากอะไรและในเวลาที่ผมกำลังนั่งฝังเพลงอย่างสบายใจอยู่ไอเจ้าผอ.ก็เดินมาหา

#ผอ.

"เป็นไงมั่งนักเรียนแหม่~ดูแลคนของคนฉันเป็นอย่างดีเลยนะ~//ยื่นเหรียญ???ให้

#ยูยะ

"เหรียญอะไรหรอครับ"

#ผอ.

"รอเปิดภาคเรียนก่อนเดี๋ยวค่อยอธิบาย"

ผมได้รับเหรียญปลาดๆนี้ผอ.เอามาให้ผมเองก็ไม่เข้าใจอะไรมากหลอกแต่หลังเหรียญมีกระดาษเล็กๆเขียนอยู่ (ฝากดูแลเธอแทนฉันด้วยละ)...

#ยูยะ

💢💢💢

#ผอ.

"เอาละนักเรียนทุกคนไปบ้านพักนอนพักผ่อนกันได่แล้วน้า~ตามครูประจำธาตุไปได้เลย~"

ผมสิ้นเสียงของผอ.ผมนะอยากลุกไปต่อยหน้ามากแต่คงทำไม่ได้เพราะผมสั่งเกตุเห็นหุ่นยนต์อะไรซักอย่างอยู่ใกล้ๆ ผมจึงไม่อยากทำอะไรมาก ผมจึงปลุกน้องแต่...ปลุกเท่าไรก็ไม่ตื่นผมจึงค่อยๆลุกแล้วเอาน้องมาขี่หลังแล้วเดินตามอาจารย์ธาตุวิญญาณไป

#เซ

"เห้!! นายนะรอด้วยสิ

#ยูยะ

"ห๊ะ???//หันไปมอง

ผมได้หันไปมองตามเสียงเรียกนั้นจนได้เห็นคนๆนึงวิ่งมาหาผมคนนึงและคนอื่นๆอีกหลายคนเดินตามมา

#เซ

"นายนะรอพวกเราด้วยสิพวกเราอยู่ธาตุวิญญาณเหมือนกันนะ"

#ยูยะ

"อื่อ"

พอผมหยุดคุยกับเค้าซักระยะทำให้รู้ว่าเค้สนั้นชื่อเซและคนอื่นๆในธาตุก็จะมี เอจิ ชิน ยามะ เรด โทโด ยาซึ ฟูจิ ซานะ นากิ สึกิ วาคาริน เซนกิ พิ้ง ปูยุ ซี (อืมมมมดูน้อยกว่าที่คิดนะ)ผมได้เผลอพูดสิ่งที่คิดออกมา

#อาจารย์เทม

"ไม่แปลกหลอกก็เพราะทุกปีธาตุวิญญาณจะมีคนน้อยได้เพราะมีคนมีพรสวรรค์แบบนี้ยากถือเป็นสิ่งที่หายาก"

#เซ

"งั้นหรอครับ"

#อาจารย์เทม

"ใช่ครับแล้วนี้พวกคุณรู้รึยังว่าบ้านพักนี้เป็นบ้านพักรวมนะครับของบ้านเราจะเป็น วิญญาณกับน้ำนะครับ"

#เซ

"โห!!!บ้านรวม2ธาตุ!!!น่าสนุกจังเลย"

หูของผมแทบจะระเบิดเพราะเจ้าเซที่มาตะโกนข้างๆผมแล้วก็ทำให้น้องเมย์ตื่น ผมจึงเอาขนมปังอุดปากมันไป

#เซ

"ราส้ำอเะไนจอวลายฮ่ะ..."

#เรด

"หลบนะ!!!//กระโดถีบ"

ปึก!!! ตู้ม!!! ร่วงน้ำ

ผมได้หันไปที่เรดและจับมือกันอย่างมั้นใจและความคิดของผมกับเค้าน่าจะตรงกันว่า โคตรน่ารำคาญเลย

#เรด

"สมน้ำหน้า"

#เมย์จัง

"คิคิๆ"

ผมรู้สึกซะใจมากผมจึงเดินไปที่บ้านพักของธาตุวิญญาณและน้ำ ทันใดนั้นผมจึงเห็นเจ้าเซหายตัวแล้วค่อยๆลอยตัวขึ้นมาจากแม่น้ำนี้เป็นครั้งแรกเลยที่ผมเห็นอะไรแบบนี้ผมอยากไปถามมากเลยว่า

ทำได้ยังไงแต่ดูเหมือนว่าพี่แกจะหัวร้อนมากเลย

#เซ

"พวกนายมานี้เลย!!!!//ขยับตัวไม่ได้"

#นากิ

"น่ารำคาญ!!!//ใช้เวทจับตัวไว้+โยนลงน้ำต่อ"

เวทย์ควบคุมงั้นหรออืมน่าจะเป็นเวทย์ที่น่าสนใจดีแฮะแต่ตอนนี้อยากขึ้นไปให้ถึงข้างบนไว้ๆจัง(น้องเมย์//หลับต่อ Zzz)

เวลา 20.00 น.

#อาจารย์เทม

"ทุกๆคนถึงแล้วละ~"

ในใจของคิดว่าเหนื่อยมากๆอยากเข้าห้องอาบน้ำนอนมากๆแต่คงต้องไปเลือกห้องหารูมเมทอีกแต่ รูมเมทของผมคงจะเป็นน้องเมย์เหละ พอผมเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับนักเรียนธาตุน้ำที่มารออยู่แล้วแต่ดูเหมือนว่าพวกเค้าจะไม่ค่อยชอบธาตุวิญญาณซักเท่าไร ผมจึงแอบกระซิบถามอาจารย์เทมว่า"อาจารย์ๆคนที่นี้ส่วนใหญ่ดูไม่ค่อยชอบพวกเรานะ" แต่อาจารย์ตอบมาแบบไม่แปลกใจเพราะธาตุวิญญาณก็เหมือนกับพวกตัวปันหานั้นเหละ...

#อาจารย์โชว์

"มาช้านะคะรับอาจารย์เทม"

#อาจารย์เทม

"ติดปัญหานิดหน่อยนะ"

#อาจารย์โชว์

"ชั้งมันงั้นเรามาเปิดพิธีกันเลยดีกว่าจะได้รีบๆนอนกัน"

#ยูยะ#เรด#เซ#นากิ#เมย์จัง

"พิธีอีกแล้วหรอ" "อีกและ" "ขี้เกรียจอ่ะ" "เฮ้อ~ทนๆฟังก็ได้" "อื่อ~\หลับ"

#อาจารย์โชว์

"เงียบนะ!!...อะแฮ่มๆ ข้ามีนามว่าโชว์ ราเซน เป็นผู้ดูแลหอพักแห่งนี้ส่วนคนๆนี้คือผู้ช่วยผมอาจารย์เทม มารายะ กฎของหอนี้คือห้ามมีเรื่องตีต่อยกันในหอพักถ้ามีปัญหาเวทย์ก็มาบอกเดียวจาไปเป็นกรรมการให้555 แล้วก็กฎข้อต่อไปคือถ้าหอนี้มีปัญหาอะไรก็ทุกคนต้องเป็นคนช่วยรวมถึงตัวของอาจารย์ด้วย แค่นี้จบไปหาห้องนอน"

.....เงียบทั้งหอพัก......

#ยูยะ

"จริงด้วยเราไปหาห้องนอนกันเถอะ//เดินหาห้อง

หลายนาทีผ่านไป

#ยูยะ

"ไหนต้องมาได้ห้องบนสุดละเนี่ย"

...หลายนาทีก่อนหน้านั้นนน....

#อาจารย์โชว์

"อ๋อใช่ นักเรียนที่ชื่อยูยะอะไรซักอย่างให้ไปอยู่ประจำการบนห้องบนสุดไปเป็นคนดูแลด้านฟ้านี้คือคำสั่งจากผอ.และฉัน"

#ยูยะ

"ห๋ะ!!???"

ถึงจาได้ห้องบนสุดที่ถือว่าดีอยู่แต่ว่าห้องมันสกปรกมากไปเลยคงต้องทำความสะอาดกันซักหน่อยแล้วละ....

#ยูยะ

"งั้นคุณหนูก็มาช่วยกันทำเถอะครับจะได้เสร็จๆ"

#ฮินะ

"ไม่ต้องมาสั่งฉัน!!!!ไปสั่งเจ้ากระต่ายนู้น!!!!"

#ยูยะ

"งั้นกรุณารอด้านนอกนะครับเดียวอีก30นาทีผมจะให้เข้า"

#ฮินะ

"อื่อ//รอด้านนอกห้อง"

#เมย์จัง

"เมย์....จา...ช..ช่วยอีกแรง!!"

30นาทีผ่านไปเหมือนโกหก

#ยูยะ

"คุณหนูครับเข้ามาได้แล้วครับ

.......

#ยูยะ

"คุณหนู...//เดินมาดู

#ฮินะ

ZzZzZz

พอผมเห็นเธอที่กำลังหลับขึ้นมาจู่ๆความคิเไม่ดีๆก็แร่นขึ้นมาในหัวมากมายแต่ผมไม่ทำตามความคิดแต่ผมค่อยอุ้มเธอขึ้นมา..

#ยูยะ

"ช่วยไม่ได้//ค่อยๆอุ้มฮินะเบาๆ

#ฮินะ

"ฮือ....อะ..ปล่อยฉันนะไอโรคจิต!!!!//ยิงเวทย์น้ำใส่"

ผมได้รีบวางเธอลงแล้วมองดูเสื้อตัวเองที่เปียกพร้อมกับจ้องไปที่ฮินะอย่างแรง

#ฮินะ

"จ จ้องอะไรฉันนะไอโรคจิต!!!!!//ยิ่งต่อเนื้อ"

#เมย์จัง

"พี่สาวจายย้าย//รายเวทย์ล็อกฮินะไว้"

#ฮินะ

"อ่ะ....."

พอผมมองที่เวทย์ที่น้องเมย์ร่ายใส่ฮินะผมจึงบอกให้น้องพอแล้วเอาเวทย์ออกจากนั้นผมจึงเดินเข้าห้องพร้อมกับฮินะที่วิ่งเข้ามาก่อน...

#ฮินะ

"ร ร่าย//เวทย์น้ำ"

พอสิ้นเสียงก็ได้มีน้ำจำนวนมากๆระเบิดออกมาจากมือของเธอดูเหมือนว่าเธอจะยังคุมธาตุในตัวเองได้แต่มันทำให้ห้องดูสะอาดขึ้นอย่างทันตาเห็นทำให้ผมไม่รู้สึกดีที่ไม่ต้องทำความสะอาด...

#ยูยะ

"หนูเมย์ล็อกเธอไว้"

#เมย์จัง

"พงึกหัว"

#ฮินะ

"ปล่อยยยย!!!"

#ยูยะ

"เรามาคุยกันซะหน่อยดีกว่านะคุณหนู"

#ฮินะ

😅😅

หลังจากนั้นผมได้นั่งคุยกับเธอแบบที่เธอและบอกวิธีในการคุมอารมณ์ตัวเอง และผมยังว่าเธอไปชุดนึงและผมได้ถามชื่อเสียงเรียงนามเธอต่อ

#ยูยะ

"คุณฮินะสินะครับเป็นคุณหนูตาตะกลูนึงในอังกฤษอายุ22ปีแล้วทำไมคุณถึงมาห้องนี้ละครับ"

#ฮินะ

"ก็...เจ้าผอ.นั้นเหละให้ฉันมาอยู่ห้องนี้ไม่รู้เพราะเหตุผลอะไรแต่อย่างน้อยๆก็รู้ว่าพวกนายอยู่กันฉันจึงอยากขอตัวไปอยู่ห้องอื่นนะ"

ผอ.อีกแบ้วหรอรร.นี้ผอ.คงมีอำนาจมากเลยสินะ แบบนั้นคงต้องมีแต่เรียนๆไปให้จบๆแล้วออกไปใช้ชีวิตสินะ(น้องเมย์ ZzZzZz)

#ฮินะ

"เด็กคนนี้?(น่ารัก!~)"

#ยูยะ

"ลูกผอ.นะเค้าแต่ไม่ลูกแท้เค้าแค่ฝากผมดูแลต่อนะครับ"

#ฮินะ

"อ้อ คงรำบากน่าดูแลสินะ"

#ยูยะ

"ไม่หลอกน้องเค้าน่ารักมากแทบเด็กดีด้วยคงไม่มีอะไรต้องห่วงหลอก คุณจะไปห้องอื่นไมผมจะได้ไปส่ง"

#ฮินะ

"ิอะ..."

หลังจากที่ผมพูดเสร็จฮินะยังไม่ได้พูดตอบเลยผอ.ก็ได้บินเข้ามาที่ทางหน้าต่างและได้บอกว่า"พวกเธอทั้งสองคนต้องอยู่ที่ห้องนี้ด้วยกันและช่วยดูแลเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นในหอนี้เพราะหอนี้มักมีปัญหาบ่อยๆนะ อีกอย่าเธอ2คนน่าจะเข้ากันได้ดีด้วยคุณยูยะก็เป็นคนฉลาด เก่งความพยามสูง อยู่ในทุกสถานการณ์ได้ดี เป็นคนเก่งคนนึงเลยละส่วนคุณฮินะ เป็นคนเก่ง ไหวพริบดี ความสามารถหลากหายแต่ไม่ค่อยเข้าสังคมผมจึงให้คุณมาอยู่กับคุณยูยะเพื่อให้คุณปรับตัวเข้ากับเค้าและคนอื่นๆรอบตัวเค้าได้" หลังจากที่ผอ.พูดจบผอ.ก็ได้ยื่นใบอะไรบางอย่างให้ผม

ผมได้อ่ายมันอย่างระเอียดและก็ได้รู้ว่า ตะกลูของคุณฮินะได้ล้มสลายไปแล้วจึงเหลือแค่เธอคนสุดท้ายดูเหมือนเธอจะยังไม่รู้เรื่องนี้

#ผอ.

"อ้อ แล้วก็//ยื่นกระดาษอีกใบให้"

#ยูยะ

"//รับ+อ่าน"

...

#ยูยะ

"ไอผอ.นี้!!!!!💢💢💢💢"

#ผอ.

"ฝากด้วยละคามุย~//วาป"

หลังจาที่ผอ.ออกไปกระดาษที่ยื่นมาให้ผมมันก็คือใบกระดาษโอนกรรมสิทธิ์ ของน้องเมย์มาให้ผมดูแลเป็นคล้ายลูกที่ผมต้องมาดูแลผมไม่ได้โกรธอะไรน้องเลยแต่ผอ.นั่น💢💢น่าฆ่*ทิ้งเหลือเกิน!!!

แต่ตอนนั้นผมได้มองไปที่ฮินะเธอกำลังอ่านกระดาษอีกใบนึงอยู่มันก็คือใบที่บอกว่าตะกลูเธอล้มสลายแล้ว...

#ฮินะ

"//เงียบ+ร้องไห้"

#ยูยะ

"....//กอด"

#เมย์จัง

"งึ//กอดดดด

#ยูยะ

"เข้มแข็งเข้าไว้นะครับแล้วก็ขอแสดงความเสียใจกับเรื่องนี้ด้วยครับ//กอด

พอเธออ่านจบน้ำตาของเธอค่อยไห้ออกมาเธอร้องไห้หนักมาจนผมเข้าไปกอดและพูดให้กำลังใจนิดหน่อยผมจึงค่อยพูดปลอบเธอพูดให้กำลังใจจนเธอหยุดร้องแต่แววตาเธอ...เหมือนกับ ตายจากกโลกนี้ไปแล้ว ผมจึงจะยามเรียกสติเธอกลับมาจนเธอพูดว่า"อย่ามายุ่งกับฉัน" ผมจึงออกห่างจากเธอแต่น้องเมย์กลับเข้าไปกอดเธอและลูบหัวเธอจนเธอค่อยๆหลับลง

#ยูยะ

"เธอใช้เวทย์หรอ?"

#เมย์จัง

"พงึกหัว"

พอผมได้คำตอบผมจึงค่อยๆอุ้มเธอ(ฮินะ)ไปนอนแล้วมานั่งคิดเรื่องของเธอว่าจะเอายังไงต่อดีผมมีอยู่2ทาง

1.ปล่อยเธอให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ยุ่งไม่ทำอะไรเลย

2.พูดให้กำลังใจเธอและปลอบเธอจนเธอมีเพื่อนคนอื่นและฟื้นฟูจิตใจเธอ

แต่ไม่ว่าจะทางไหนคงต้องให้เธอเป็นคนเลือกเองเดียวพรุ้งนี้ต้องดตรียมหาห้องไว้ให้เธอแล้วสิ

#ยูยะ

"//นอน"

#เมย์จัง

"//นอนระหวานยูยะกับฮินะ"