ไทป์ลูกหมา

วันนี้เป็นวันหยุดราชการ แต่ถึงแบบนั้นอาจารย์ก็ยังสั่งงานรายงานราวกับกลัวว่านักศึกษาจะว่างมากจนเกินไป พวกเราชาวหอพากันใช้วันหยุดไปกับการปั่นงานถ้วนหน้า

"นี้มึงพวกนั้นจะลงไปเซเว่น แกอยากกินไรป่ะ" พลอยรูมเมทที่นั่งดำปั่นรายงานฉบับพิมพ์ส่งเงยหน้าขึ้นมาถามอย่างใจดี

แต่ความจริงแล้วมันกลัวว่าจะเป็นคนเดียวที่ฝากซื้อต่างหาก เลยหาพวกไปงั้น

"พวกนั้นนี้.."

"โสนว์ ไอซ์ ต้าร์ พี่วาฬ"

อ๋อ พวกสามสาวที่ตัวติดกับยิ่งกว่ากาวตราช้าง กับพี่หน้าโหดที่ไปคุมกันหนุ่มคนไหนมาขายขนมจีบสาวๆ ในหอ

หรือไม่ก็... ไปตามแอบมองกระต่าย..

วาฬอยากกินกระต่าย อันนี้ฉันพึ่งค้นพบไม่นานหลังจากสังเกตุสายตาเฮียแกที่ชอบไปหยุดในกลุ่มสามสาวเสมอ

แหม..กระต่ายหอเรานี้เป็นที่นิยมจังนะ

เอาจริงตอนนี้พลอยยังบ่นว่าจะฝากลูกสาวเอาไว้ที่ใครได้บ้าง แต่ละคนนี้รุกทีน่ากลัวมาก

ติ๊ง!

สวยหล่อ (สมาชิก10คน)

❄️ : ทุกคนอากาศร้อนๆ เอาอะไรไหม

KHUN : เอา

นั้น... เริ่มจากพี่ขุน

ตัวแทนหมู่บ้านที่เปิดประโยคสองแง่สามง่ามชวนหน้าสั่นมา

สรุปนี้..ไม่ได้จีบพลอยอยู่หรอวะ

KHUN: เอาเยลลี่ยี่ห้อเดิมครับน้องโนว

❄️: อ่าหะ รสส้มหรือมะนาวคับ

"ถามจริง สั่งจนรู้รสโปรดนี้ต้องบ่อยเบอร์ไหน" พลอยบ่นอุบอิบขึ้น บ่งว่าเจ้าตัวคงสังเกตดูการณ์ไลน์กลุ่มหออยู่เหมือนกัน

ทำเอาฉันอยากจะแหมไปถึงดาวอังคารเลยจริงๆ บอกว่าเกลียดเขาไม่ชอบเขา สุดท้ายก็เช็คความเคลื่อนไหวตลอดเวลา

ศัตรูไม่เจรงงงง

KHUN: เอารสส้มคับ แล้วถ้าไม่มีก็รสน้อง

❄️: เย่🎉🎉 ยินดีด้วยนะ มีรสส้มค่าา

KHUN: ...

Music 🎶 : 55 หนูขอเชิดชูชายผู้ถูกเมินNO.1 เขาถูกกระต่ายเมินไปราวร้อยสิบสองครั้งยังมีใจจะเล่นต่อ ปรบมือครับ!

มิวสิกนี้ก็ขยันขยี้ ... ขยี้ตั้งชีวิตจริงยันเเชทขยี้จนชุดนักเรียนเฮียแกขาวสะอาดยิ่งกว่าซักด้วยโอโม่ แต่ก็จริงนั้นแหละ โดนกระต่ายเมินไปตั้งกี่รอบยังเล่นมุขแบบนี้ ช่างเป็นคนที่มีความมุ่งมั่นจริงๆ ไม่เหมือนบรรดาผู้ชายของฉันที่ความอดทนตำ๊ต่ำจนอดคิดไม่ได้ว่า...

ถ้าได้ผู้ชายที่มีความอดทนสักครึ่งของนี้จะดีขนาดไหน..

"เพ้อเจ้อ" เสียงมารผจญขัดความคิดดังจากไอ้หลามน้ำแดงที่บัดนี้ไม่รู้ว่ามันเดินเข้ามายืนค้ำคอฉันตั้งแต่เมื่อไร

"อะไรของมึง"

มึงทำอย่างกะอ่านความคิดกูออกอ่ะ

"ก็เห็นมึงเหม่อ ไม่ใช่นั่งคิดอะไรเพ้อเจ้ออยู่ หรือไม่จริง?" มันถาม ส่วนฉันก็ได้แต่เบ้ปากใส่มันที่ส่อรู้มากไปทุกเรื่อง

"เอ้า ชาเขียวปั่นหวานสามโลกของมึง"

"กูไม่ได้สั่ง" ฉันตอบขณะที่หลุบตามองในช่องแชทที่พิมพ์ค้างเอาไว้แต่ยังได้กดส่ง

:ชาเขียวปั่น (หวานสามโลก)

"แต่กูรู้ไง เลยสั่งให้มึงเรียบร้อย.." มันบอกก่อนที่จะยึดที่นั่งข้างกูซึ่งพลอยมันยกให้อย่างยินดีแล้วหนีไปส่องผู้เรียบร้อย

ฉลามวางแก้วชาเขียวทับบนกระดาษทิชชู่เพื่อกันชีทเปียก ค้อมตัวแล้วเท้าคางบนโต๊ะทำหน้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่เหมือนคนบ้า

ทำเอาอยากข่วนเล็บบนหน้าหนาๆ ของมันสักที ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นนักกีฬา... และสาวกรี๊ดเพียบ

แค่นี้ก็มีศัตรูมากพอแล้ว ถึงจะไม่ได้กลัวอะไรถ้าหากจะมีเพิ่ม แต่ตอนนี้ขี้เกียจเกินไป...

"มองไร?"

"ทำงานไปดิ กูนั่งนี้แหละ" มันบอกแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเกมส์เล่น หน้าเกมส์ขึ้นรอโหลด

"รอกู?"

"เออ ถามไม" มันเงยหน้าขึ้นมา แววตาดุๆ แบบน้้นเหมือนกูจะกลัวอ่ะไอหลาม ...

"ก็มึงแปลก" ฉันเท้าคางบอก

"ก็กูอยากรอมึง จบนะ" สิ้นคำตอบของฉลามเพียงเสียงเกมส์กับมือของมันที่ขยับไม่หยุด ฉันนั่งนิ่งไปสักพักนึกไปมาก็ไม่เห็นว่ามันจะแปลกอะไร

ปกติก็เป็นแบบนี้มั้ยวะ..

จะคิดมากไปทำไมยัยเจนนี่

ก็แค่เพื่อน

"เออ" ฉันตอบมันไปแบบนั้น แล้วรีบก้มหน้าปั่นชีทครูต่อโดยไม่ได้ถามอะไรมันอีก..

🌟

"เจนนนนน กรี๊ดดด" เสียงกรีดร้องแหลมปรี๊ดยิ่งกว่าคนกลืนนกหวีดไปทั้งอันดังขึ้นจากพลอยเดือนคณะนิเทศน์ที่ทั้งสวยเเซ่บนมโตลูกครึ่ง แต่ดันมีข้อเสียคือบ้าผู้ชาย

พลอยมันแพ้ทางรุ่นพี่ตัวสูงใหญ่เข่ายาวขาวหน้าตาดี ซึ่งเจ๊ไม่รู้ตัวหรอกว่าเสปคเจ๊แกนี้มันพี่เจ้าขุนชัดๆ พี่แกทั้งขาวทั้งสูงหน้าหล่อเหลาสมกับเป็นเดือนมหาลัยสุภาพบ้านรวย ...จนอดคิดไม่ได้นี้คนหรือเทพบุตรที่ตกจากสวรรค์ เพอร์เฟคท์บอยสุดๆ

ที่ไม่ตามจีบพี่แกนี้เว้นให้เพื่อนล้วนๆ

"น้องปีหนึ่งมีงานดีป่ะ" ฉันหายอดถาม ด้วยความรู้ว่าเพื่อนกำลังส่องเพจ cutie boy ประจำมหาลัย ซึ่งตอนนี้กำลังครื้นเครงเหตุเพราะปีการศึกษาใหม่

ทำให้มีน้องหน้าใหม่แกะกล่องเปิดตัวเพียบ

นี้ล่าสุดกำลังประกวดดาวเดือนกันอยู่อย่างดึเดือดเลือดพล่าน

"คืออ แกได้ยินข่าวที่หอเราจะมีคนเข้าพักใหม่สองคนใช่มั้ยยย" พลอยลากเสียงยาวๆ หน้าตานี้อิ่มฟินเหมือนผึ้งได้น้ำหวาน

สงสัยจะมีงานดีถูกใจหลายคน

หรือไม่ก็มีหนึ่งในเพจคิ้วตี้บอยมาอยู่หอเรา..

"แกจำน้องวินม.5 ได้มั้ย นี้เลยเค้าเห็นพึ่งเข้ามาในไลน์หอ"

นี้ถ้าฉันมีเซนต์แม่นตอนเลือกผู้ชายแบบนี้คงดี

"ดูดิ น้องเขาโตมาดูมีคุณภาพเนอะ" พลอยเบนภาพหน้าจอมือถือมาโชว์ เป็นภาพเด็กหนุ่มผิวขาวในชุดนักศึกษา เส้นผมสีดำตัดสั้นดูยุ่งๆ เหมือนไม่ค่อยใส่ใจดูแลตัวเองเท่าไร แต่ที่น่าดึงดูดมากที่สุดคงเป็นรอยยิ้มกว้างที่มีลักยิ้ม กับดวงตาที่หยียิ้มจนเป็นเส้นโค้ง

'น้องวินเทอร์คณะวิดวะ หนุ่มน้อยหน้าหล่อเย็นชาแต่ยิ้มละมุนม๊าก'

ในภาพจำของฉันน้องวินเทอร์เป็นเด็กรุ่นน้องที่เคยผ่านหูผ่านตามาบ้าง ปกติด้วยนิสัยพูดน้อย ดูเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ ทำให้ไม่ได้สนิทอะไรกันเกินกว่ารุ่นพี่รุ่นน้อง แต่ว่า...

"น่ารักวะ..."

หรือบางทีฉันจะลองเปลี่ยนสไตล์จากสายแบดๆ มาเป็นไทป์ลูกหมาดีวะ..

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***