หัวหน้ารับรักหนูที มาหาฉันที่ห้อง

เวลา 08.00น.

ต่างตนต่างนั่งทำงาน อย่าเต็มที่กับงานกองอยู่บนโต๊ะ

พลอย

นี่ๆ ยัยน้ำฟ้าไปไหน

พลอย

ทำไมยังไม่มา

พลอย

นี่มัน 8โมงแล้วนะ

ข้าวฟ่าง

สายแล้วนะ

ข้าวฟ่าง

ยัยน้ำฟ้า....ติดอะไรอยู่เนี่ย

08.30น.

น้ำฟ้า

นี่ยัยพลอย รถฉันยางรั่วนะ ฉันคงต้องนั่งเเท็กซี่ไปทำงานหรือไม่ก็คง วินอ่ะ แกช่วยบอกพี่แหม่มให้ทีนะ ฉันจะรีบไปให้เร็ว📞📞📞

พลอย

เอิ่บบบบ..พวกแกไอ้น้ำฟ้า รถยางรั่ว

กัร

แล้วมาไงทีนี้..??

ข้าวฟ่าง

งี้แย่เลยสิ

ข้าวฟ่าง

จะโดนดุไหมเนี้ย น้ำฟ้า

กัร

ร้อนจังแฮ่ะวันนี้

กัร

//จะไปรับดีไหมน๊าาา//

พี่แหม่ม

สวัสดีค่ะ เด็กๆ

พี่แหม่ม

วันนี้ พี่ว่าจะมาสอนงานหลักๆ ที่จะได้ทำกันบ่อยๆนะ

พี่แหม่ม

อย่างน้อย งานโปรดิวเซอร์ ไม่เป็นพี่ก็จะคอยช่วยได้ หรือจะโฆษณา ตัวสินค้า

พี่แหม่ม

แต่เอ๊ะ หายไปไหนอีกคนนึง

พลอย

เอิ่บบ.... พอดีว่าน้ำฟ้ารถยางรั่วนะค่ะ

ข้าวฟ่าง

คือ น้ำฟ้าน่าจะมาสายนะคะ

กัร

ผมว่าเราแจ้งหัวหน้าก่อนไหนมครับ

พี่แหม่ม

เดี๋ยวพี่ไปบอกรันให้นะ

พี่แหม่ม

แต่.........

พี่แหม่ม

ไม่ทันแล้ว ....เดินมานู้นแล้ว!!

รันณดา

มีอะไรหรือป่าว??

พี่แหม่ม

นี่รัน พอดีว่า น้ำฟ้ามาสายนิดนึงนะ หรืออาจจะสายมากๆ หรือไม่ก็สายเลย เอ๊ะ หรือไม่ก็....

พี่แหม่ม

//รันยืนมองหน้าฉันอย่างไม่พอใจ กับเด็กที่มาสายเธอยืนนิ่งแล้วจ้องมองฉันเหมือนจะกลืนกินฉันเข้าไปในท้อง//

พี่แหม่ม

พอดีมีเหตุฉุกเฉินนะสิ

รันณดา

ฉันก็พูดไปแล้วนะ ว่าฉันไม่ชอบคนมาสาย

รันณดา

//ยืนกอดอกทำหน้าหนิ่ง//

รันณดา

หรือสิ่งที่ฉันพูด ไม่เข้าใจกัน

กัร

แต่มัน อุบัติเหตุนิครับ

กัร

ใครจะอยากให้เกิดขึ้นเล่า

กัร

โธ่...

รันณดา

นายก็ควรเก็บอารมณ์นะ อย่ามาทำตัวแย่ๆแบบนี้ให้เห็นเห็นอีก

รันณดา

// ถ้าไม่ติดว่าเป็นหลานนะ จะทุบให้พูดไม่เข้าหูเอาชะเลย//

กัร

....ครับ🥹

ทันใดนั้นหญิงสาว ผมเผ้ารุงรัง หน้าตาตื่น วิ่งมาอย่างรวดเร็วเปิดประตูเข้ามา ไม่ทันระวังเสียงดัง ทุ๊บ.....ชนกับอะไรบางอย่างที่ยืนอยู่ตรงประตูของห้อง

ร่างเล็กของฉันถูกมือเรียวบางกอดเอาใว้ หลังของเธอยืนพิงอยู่ตรงกำเเพงข้างประตู ทำเอาเธอตกใจอยู่เลยทีเดียว แต่ฉันได้กลิ่นหอมๆของตัวเธอ ซึ่งเป็นกลิ่มดอกไม้แห่งความสุดแน่เลย แฮร่.. ฉันคงคิดไปเอง ดีที่เธอโอบฉันใว้ ไม่งั้นคงล้มหน้าแหก เพราะสดุดขาตัวเองเพราะความรีบ

น้ำฟ้า

หนู.....ขอโทษค่ะ

น้ำฟ้า

พอดีรีบไปหน่อย 🥲

น้ำฟ้า

// บ้าจริง!!! ที่ขาของฉันเป็นแผล เลือดออก คงเลือดไหลตอนที่เดินเข้ามาแล้วชนกับขอบประตูเข้า//

น้ำฟ้า

// เธอมองหน้าฉันแบบตาเขม่ง ลมหายใจอุ่นๆของเธออยู่ตรงหน้าฉัน ทำเอาฉันแทบบ้า มองใกล้ๆแบบนี้เธอสวยมากๆ ถ้าฉันเป็นผู้ชายฉันคงจีบไปแล้ว แต่..ริมฝีปากนี่น่าจูบเสียจริง นี่ฉันบ้าไปแล้ว//

น้ำฟ้า

//เราสองคนผละออกจากกัน ฉันยิ้มแบบ จบแล้วชีวิตโดนดุแน่ๆ//

รันณดา

มาสายนะคะ!!

รันณดา

แล้วนี่เจ็บไหม.?

น้ำฟ้า

ก็...เจ็บนิดนึงค่ะ

น้ำฟ้า

ขอโทษอีกรอบนะคะ

ข้าวฟ่าง

น้ำฟ้า เธอเป็นแผลนิ

พี่แหม่ม

ไหนพี่ดูหน่อย..!!

พี่แหม่ม

กัร ไปเอากล่องยามาให้พี่หน่อย

กัร

อ...ครับ ได้ครับ

กัร

//ฉันตกใจกับสิ่งที่เห็นเธอคงเจ็บน่าดูแต่ฉันได้แต่มองแผลนั่น//

กัร

//ฉันจึงรีบไปเอากล่องยามาให้พี่แหม่มทันที//

น้ำฟ้า

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูไม่เป็นไร

น้ำฟ้า

//เสียงสั่นๆที่ฉันตอบออกไปเพราะกลัวโลหิตสีแดงๆนี่ ตายจริง//

น้ำฟ้า

//มีสายตาคู่นึ่ง มองฉันไม่รู้สงสารหรือเพราะตกหลุมรักฉันกันนะ555 ฉันคิดไปเอง แต่ดูเธอจ้องยังกับจะกินฉัน//

รันณดา

ไปหาฉันที่ห้อง..!!

น้ำฟ้า

//แล้วเธอก็เดินออกไปแบบเยือกเย็น ฉันยืนนิ่งเหมือนหิมะจะตก แฮร่ไม่ใช่ ฉับแบบตกใจกับเรื่องนี้//

เสียงเปิดประตู.......ฉันเดินเข้าไปพร้อมกลับมองรอบห้องมันดูสยองยังไงไม่รู้ ชั้นวางหนังสือเต็มไปหมดห้องดูหรูหรามากเลยทีเดียว แต่ฉันสยองคนตรงหน้าเนี้ย เหมือนจะเอาฉันมาฆ่าเลย

น้ำฟ้า

มีอะไรหรือป่าวคะ

รันณดา

เธอรู้ใช่ไหม

รันณดา

เธอมาสาย...!!

10.45น.

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ