โลกมันกลมหรือนายมันเหลี่ยม!!!
1 คนที่แม่พาไปเจอ
ขออนุญาติเจ้าของภาพทุกท่านด้วยค่ะ
หมายเหตุ : นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งและไม่เกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้นกับบุคคลในภาพ ถ้าทำอะไรล่วงเกินไปต้องขอโทษผู้อ่านทุกท่านรวมถึงบุคคลในภาพด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ🙏
เสียงโทรศัพท์ดังลั่นทั่วห้อง
ทิวา
อืมม~ .งัวเงีย+ควานหาโทรศัพท์
ทิวา
📞ฮัล...โหลคะ//เสียงงัวเงีย
ทับทิม(แม่ทิวา)
📞นี่ยังไม่ตื่นอีกหรอทิวา
ทิวา
📞ช่ายยม๊ามีอะไรคะปกติไม่เห็นจะโทรมา
ทับทิมถอนหายใจยาวด้วยความเหนื่อยหน่ายกับลูกสาวแสนขี้เกียจ
ทับทิม(แม่ทิวา)
📞วันนี้ตอนเที่ยงเข้ามาหาด้วยนะ
ทิวา
📞หื้อ...ทำไมคะม๊ามีอะไรป่าว???
ทับทิม(แม่ทิวา)
📞เอาหน่าาเอาเป็นว่ามีธุระละกัน
ทิวา
📞อะๆโอเคๆค่ะม่าม๊าคนสวยย~
ทับทิม(แม่ทิวา)
📞จ้าแค่นี้นะ อย่าสายละ
ทับทิม(แม่ทิวา)
ฮึ่ยเป็นผู้หญิงมาครับค้าบอะไรละลูก
ทิวา
โห่ม๊าเดี๋ยวนี้เขาก็พูดกันแบบนี้แหละ
ทิวา
แล้วเรียกวามามีอะไรเอ่ย?
ทับทิม(แม่ทิวา)
วันนี้ไปที่ที่นึงกับม๊าทีสิ
ทับทิม(แม่ทิวา)
เออน่าเดะพาไปเองแหละ
ทับทิม(แม่ทิวา)
เอ้า!ยัยปิ่นพาคุณหนูขึ้นไปแต่งตัวทีซิ
ทิวา
แต่งตัวทำไม ไปอย่างนี้แหละน่า
(คนใช้)
ไปกันเถอะค่ะคุณหนู
ทิวา
เฮ้อออไปก็ไป.เดินขึ้นห้อง
เมื่อทิวาแต่งตัวทำอะไรเสร็จก็โดนทับทิมลากขึ้นรถไปทันที
ทิวา
ม๊าจะไม่บอกวาจริงหรอว่าจะไปไหน
ทับทิม(แม่ทิวา)
รอดูเอาจะถึงอยู่แล้ว
บรื้น~เสียงรถวิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่
ทับทิม(แม่ทิวา)
พูดมากจริงยัยเด็กคนนี้.ลงรถ
ทับทิม(แม่ทิวา)
.เดินเข้าไปข้างในบ้าน
ทั้งสองได้เดินเข้ามาในบ้าน
ทิวา
โอโห้ใหญ่และสวยมากกก.ตาค้าง
ทับทิม(แม่ทิวา)
สำรวมหน่อยยัยทิวา
ทับทิมได้เดินนำทิวามายังห้องรับแขกของบ้าน ซึ่งมีคนกำลังนั่งรออยู่
ธิดา(แม่ธันวา)
อ้าวมากันแล้วหรอคะพี่ทับทิม
ทับทิม(แม่ทิวา)
มาแล้วจ้ะขอโทษที่มาช้านะ
ธิดา(แม่ธันวา)
มาๆนั่งก่อนๆ
ทับทิม(แม่ทิวา)
.นั่งลงตรงโซฟา
ทับทิม(แม่ทิวา)
นี่คุณธิดากับคุณไนล์เพื่อนแม่
ทับทิม(แม่ทิวา)
ไหว้ซะสิมือไม้แข็งจริงๆเด็กคนนี้
ทิวา
อ...เอ่อหวัดดีค่ะ.ยกมือไหว้
ธิดา(แม่ธันวา)
หวัดดีจ้ะ.ยิ้ม
ไนล์(พ่อธันวา)
.พยักหน้าเบาๆ+ยิ้ม
ทับทิม(แม่ทิวา)
แล้วเจ้าธันวาล่ะ
ธิดา(แม่ธันวา)
เดี๋ยวก็มาแล้วช่วงนี้แกยุ่งๆน่ะ
เสียงฝีเท้าคนเดินใกล้เข้ามา
ธันวา
.เดินเข้ามาที่ห้องรับแขก
ธันวา
หวัดดีครับคุณน้าทับทิม.ไหว้
ทับทิม(แม่ทิวา)
แหมคุณน้าอะไรกันล่ะ
ทับทิม(แม่ทิวา)
เรียก'ม๊า'เถอะ คนกันเองทั้งนั้น
ไนล์(พ่อธันวา)
อ่าวคุณทับทิมยังไม่บอกหนูทิวาหรอครับ
ธิดา(แม่ธันวา)
นี่พี่อย่าบอกนะว่าพาแกมานี่แต่ไม่ได้บอกอะไรเลยน่ะ
ธันวาเดินมานั่งลงข้างๆไนล์ผู้เป็นพ่อ
ไนล์(พ่อธันวา)
มานั่งทำไมตรงนี้
ไนล์(พ่อธันวา)
โน่นไปนั่งกับหนูทิวาไป
พูดจบผู้เป็นพ่อก็ผลักลูกตัวเองให้ไปนั่งกับทิวา
ธันวา
อ...เอ่อขอนั่งด้วยนะครับ
ธิดา(แม่ธันวา)
นี่'ธันวา'ลูกชายน้าเองจ้ะ
ทับทิม(แม่ทิวา)
น้องเขาเด็กกว่าลูก5ปี แต่ก็มีความเป็นผู้ใหญ่มากเลยนะลูก
ทับทิม(แม่ทิวา)
ลูกลองทำความรู้จักกับน้องเขาดูสิ
ทิวา
นี่ม๊าอย่าบอกนะคะว่าจะจับหนูหมั้นกับเขา?
ทับทิม(แม่ทิวา)
ตอนนี้ลูกก็โตแล้วแถมยังไม่ได้คบกับใคร...
ทิวา
แล้วทำไมม๊าไม่ถามหนูก่อนเลยคะ
ทับทิม(แม่ทิวา)
ก็ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเขาตกลงกันแล้ว
ทับทิม(แม่ทิวา)
งานหมั้นก็เริ่มเตรียมกันแล้วด้วย
ทิวาลุกยืนขึ้นด้วยความไม่พอใจ
ทิวา
แต่อย่างน้อยก็ควรถามความยินยอมของหนูกับเขาก่อนไม่ใช่หรอคะ
ทิวา
แต่นายน่ะโอเคหรอที่ต้องมาหมั้นกับฉัน
หญิงสาวหันไปถามชายหนุ่มข้างๆ
ธันวา
...ผมยังไงก็ได้แค่หมั้นเองผมไม่ซีอยู่แล้ว
ทับทิม(แม่ทิวา)
พอได้แล้วทิวา!
ทับทิม(แม่ทิวา)
หมั้นก็คือหมั้นอย่าทำให้แม่ต้องเสียหน้าไปมากกว่านี้นะ!!!
ธิดา(แม่ธันวา)
ฉันว่าพวกเราออกไปกันเถอะ
ธิดา(แม่ธันวา)
ปล่อยให้เด็กได้ทำความรู้จักกันดีกวาานะ
แล้วผู้ใหญ่ทั้งสามคนก็ลุกเดินออกไปจากห้อง
ธันวา
พี่ไม่อยากหมั้นกับผมหรอ
ทิวาหันมาทำหน้าไม่พอใจเล็กน้อย
ทิวา
ใครจะอยากหมั้นกับคนที่เพิ่งเคยเจอกันล่ะ
ทิวา
อีกอย่างเราไม่ได้สนิทถึงขั้นใช้สรรพนาม'พี่'นะ
ธันวา
แต่ผมอยากหมั้นกับ'พี่'(เน้นคำ)นะ.ขยับเข้ามาใกล้
Comments