ตอนเช้า ณ ไร่ข้าวโพด.
ฉัน: วันนี้นายน้อยจะมาไหมนะ
(หญิงสาวกำลังพึมพัมอยู่คนเดียวทั้งที่ยังไม่รู้ตัวว่ามีคนจับจ้องเธออยู่)
ตึก ตึก ตึก(เสียงฝีเท้าเดินเข้ามาใกล้หญิงสาวขึ้นเรื่อยๆ)
?:พี่สาวครับ
ฉัน:คะ!มีอะไรคะนายน้อย
กาย:ผมต้องคิดถึงพี่สาวมากแน่ๆเลย คือ
กาย:ผมจะต้องไปดูงานที่บริษัทแทนพ่อง่ะ
ฉัน:เอ่อ.แล้วไปกี่วันคะ
กาย:ก็คงต้องไปจนกว่าคุณพ่อของผมจะกลับมาประเทศไทย
กาย:ผมคงคิดถึงพี่มากเลย
ฉัน:เฟื่องก็คงคิดถึงนายน้อยเหมือนกันค่ะ//ยิ้มแห้ง
ฉัน:แต่นายน้อยก็ต้องมาดูไร่ข้าวโพดอยู่ไม่ใช่หรอคะ
กาย:เรื่องนั้นก็ใช่หรอกแต่พ่อผมนะสิไปจ้างใครที่ไหนก็ไม่รู้มาดูไร่แทนเค้าง่ะ~
ฉัน:แทนตัวเองว่าเค้าเลยหรอ//ในใจ
ฉัน:งั้นแสดงว่านายน้อยก็จะไม่ได้มาไร่ข้าวโพดจนกว่าคุณท่านจะมาใช่ไหมคะ
กาย:ใช่แลัวงับผม TwT
กาย:แล้วอีกอย่างนะพ่อผมดุมาก บลาๆๆ
(หลังจากที่ทั้งสองร่ำรากันก็กินเวลาไปหลายชั่วโมง
และแยกย้ายกันไปทำงานอีกเช่นเคย)
.
เช้าวันถัดไป ณ บริษัทมหาเสน่ห์
ตัดมาทางด้านพระเอก
ผม:...คิดถึงจัง//เหม่อลอย
(ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังนั่งเหม่อลอยอยู่นั้นก็ได้มีคนเข้ามาขัดจังหวะ)
ก๊อก ก๊อกๆ
เลขา:ขออณุญาติเข้าไปนะคะ
ผม:อือ เข้ามาสิ
เลขา:มีคนมาหาคุณชายค่ะ ตอนนี้เธอกำลังรออยู่ด้านนอกนะค่ะ
ผม:อือ
(ชายหนุ่มลุกออกจากที่นั่งก่อนจะเดินตรงไปทางประตูเมื่อชายหนุ่มเปิดประตูเขาก็พบกับกับกับๆๆ)
เฟื่อง:นายน้อยมาแล้วหรอคะ
(หญิงสาวพูดจาแปลกๆทั้งที่เห็นว่าเขามาแล้วก็ยังจะถามอีก)
ผม:พี่สาวคิดถึงผมหรอครับถึงได้มาหาเนี่ย~
เฟื่อง:คือว่าคุณหญิงท่านให้เฟื่องเอากับข้าวมาให้นายน้อยค่ะ
ผม:ทุกวันไหมครับ
เฟื่อง:ค่ะทุกวันเลยค่ะนายน้อย
(ชายหนุ่มที่ได้ยินเช่นนี้ก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจะโทรหาใครบางคน)
ตรู๊ด ตรู๊ด กึกๆ.
ผม:สวัสดีครับคุณแม่
แม่กาย:มีอะไร! เอ่อว่าแต่หนูเฟื่องเอากับข้าวไปให้ยัง
ผม:เอาไปให้แล้วครับ
ผม:ว่าแต่คุณแม่จะให้พี่เฟื่องมาเอากับข้าวให้ผมทุกวันแบบนี้จะไม่ลำบากพี่เฟื่องเขาหรอแม่?
แม่กาย:เอ่อนั่นสิทำไมฉันไม่คิดนะ...แล้วจะทำไง
ให้หนูเฟื่องเอาข้าวไปให้หรือแกจะไปหากินข้าวเองข้างนอกบริษัท
ผม:อืมเอางี้ไหมให้พี่เฟื่องมาเป็นเลขาผม
แม่กาย:แล้วแต่แกเลยจะเอาไงก็เอาส่วนยายของ
หนูเฟื่องเดี๋ยวฉันดูและเอง แค่นี้นะฉันจะไปกินข้าว
ผม:ครับ
ตรู๊ด กึก
ผม:พี่สาวครับตั้งแต่วันนี้มาเป็นเลขาผมได้ไหมครับ
เฟื่อง:แล้วคุณยายขอเฟื่องล่ะคะ
ผม:คุณแม่ของผมจะดูแลให้ พี่สาวไม่ต้องคิดมากหรอกนะครับ
เฟื่อง:ค่ะ..ถ้างั้นเฟื่องจะมาเป็นเลขาให้นายน้อยก็ได้ค่ะ
ผม:และพี่สาวก็ต้องมาอยู่กับผมนะครับเพราะที่นี่ในเมืองค่าเช้าห้องก็น่าจะแพงเป็นพิเศษเพราะงั้นแล้วพี่สาวก็ย้ายมาอยู่กับผมนะครับ
เฟื่อง:ค่ะนายน้อย//ตอบไปแบบไม่มีทางเลือก
.
.
จบตอนที่1
โปรดติดตามตอนต่อไป
ไม่มีคนอ่านเลยแต่ถึงอย่างนั้นก็จะแต่งอยู่ดีเพื่อสักวันจะมีคนอ่าน🩵
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments