เมื่อบ่าวรับใช้ถูกนำไปทำโทษหยางโฉก็กลับเรือนแล้วพึมพรัมกับตัวเองว่า"เป็นเพราะข้างั้นรึที่ทุกคนต้องตายเป็นเพราะข้างั้นรึ"แต่ก็ได้แต่พูดแต่ความรู้สึกกลับไม่รู้สึกอะไรเลย..............
**วันต่อมา**
ณ ตลาดกลางเมือง
ตุบ "ขออภัยเจ้าค่ะ"
"ไม่เป็นไร"หยางโฉพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาแต่ข้างในใจกลับเริ่มเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก "ท่านเราควรไปหาที่คุยกันนะเจ้าค่ะ"นางพูดพรางดึงแขนของหยางโฉม"อืม"ทั้งสองคนเดินออกจากตลาดพร้อมจูงมือกันหยางโฉรู้สึกอุ่นๆที่มือแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
"ข้ามีนามว่า เซียเหลียนเจ้าค่ะแล้วท่านมีนามว่ากระไรเจ้าค่ะ"เซียเหลียนถามพร้อมรอยยิ้มที่อ่อนโยน
"ข้ามีนามว่า หยางโฉ"พอพูดเสร็จเซียเหลียนก็ดึงแขนหยางโฉให้ตามมาหยางโฉก็ตามมาอย่างว่าง่าย
"ถึงแล้ว"ด้านหน้าของหยางโฉและเซียเหลียนคือวิวทัศน์ของภูเขาสีน้ำเงินอันงดงาม"หยางโฉเจ้าชอบรึไม่"หยางโฉตอบเซียเหลียนอย่างน่าพอใจ"ชอบ"เซียเหลียนยิ้มให้แล้วบอกหยางโฉว่า"หากรู้สึกทุกข์ใจคราใดให้มาหาข้าที่นี่"
หยางโฉพยักหน้าแล้วหันหลังเดินกลับไปโดยมีเซียเหลียนยิ้มโบกมือลาอยู่ด้านหลังหลักจากกลับมาที่เรือนหยางโฉถามตัวเองว่า"นี้คือความรู้สึกที่เขาว่ากันสินะ"หยางโฉไม่เข้าความรู้สึกนี้เขาจึงไปถามหยางหลงผู้ที่เขานับถือเป็นบิดา"ท่านพ่อข้าอยากถามความรู้สึกนี้"หยางหลงดูตกใจไม่น้อยที่รู้ว่าหยางโฉมีความรู้สึกแล้ว"เจ้าจะถามอะไร"หยางหลงถามหยางโฉม"ข้าเจอแม่นางผู้หนึ่งที่ตลาดกลางเมืองนางมีนามว่าเซียเหลียนพอนางจับมือข้าข้าก็รู้สึกอุ่นๆที่มือแล้วตอนที่อยู่กับนางข้าก็รู้สึกแปลกๆหัวใจก็เต้นแรงผิดปกติขอรับ"หยางหลงอมยิ้มพรางคิดในใจว่าวันนี้ข้าคงมีสะใภ้กับเขาแล้วละจริงๆหยางหลงเป็นห่วงหยางโฉที่ไม่มีคนถูกใจเสียทีเพราะหยางโฉก็ยังหนุ่มแถมยังรูปงามอีกเขาเลยคิดว่าจะขอเซียเหลียนมาเป็นสะใภ้
วันต่อมา.....
หยางหลงพาหยางโฉมาที่ตลาดเพื่อหาซื้อของใช้ที่จำเป็น
หยางโฉกับหยางหลงเดินซื้อของไปเรื่อยๆหยางโฉบังเอิญไปเจอเซียเหลียนจึงเอ่ยทัก"เซียเหลียน"หยางหลงเห็นดังนั้นจึงตามหยางโฉไปหาเซียเหลียนพอเขาลองชมโฉมของเซียเหลียนแล้วพูดในว่าเซียเหลียนมีรูปโฉมที่งดงามมิน่าเล่าหยางโฉถึงได้รู้สึกเช่นนั้น
ติดตามตอนต่อไป....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments