...ฉันชื่อ โฮริอุจิ เร็น...
ชีวิตนี้ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่างมีชีวิตอยู่ก็เพื่อพี่สาวไปวันๆไม่ได้ใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไปสักนิด ไม่มีเพื่อน ไปเที่ยวก็ไม่ได้ ไม่ได้กินอาหารดีๆ ดีสุดก็แค่โจ๊กร้อนๆ แย่สุดคือขนมปังขึ้นรา ฉันคิดจะ ฆ่าตัวตาย หลายครั้งแต่สุดท้ายก็ไม่มีความกล้าพอได้แต่คิดในใจไปวันๆว่า...
( เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเดี๋ยวก็จะได้มีชีวิตดีๆแบบคนอื่น... )
วันหยุดฤดูร้อน
วันนี้พ่อกับแม่พาพี่สาวไปต่างจังหวัดเหมือนเคยฉันเป็นได้แค่ หมาเฝ้าบ้าน เท่านั้นแหละ... พวกเขาเคยคิดถึงฉันบ้างไหมนะอยากรู้จังเห้อ... คิดไปก็เท่านั้นวันนี้ฉันออกไปข้างนอกดีกว่า อ่อใช่ฉันลืมบอกไปว่าฉันสามารถออกนอกบ้านได้แค่ตอนที่พ่อแม่และพี่สาวไปเที่ยว ฉันเคยหนีนะแต่สุดท้ายก็โดนจับกลับไป ทำร้าย เหมือนเดิมทุกวันๆ จนฉันยอมแพ้แล้วล่ะ วันนี้น่ะฉันออกไปนอกบ้านเหมือนเคยฉันเดินไปเรื่อยๆตามสวนสาธารณะเพื่อชมดอกไม้ที่สวยงามเหล่านี้ "การที่ได้ออกนอกบ้านในรอบ3เดือนนี่ชั่งดีจริงๆนะ" จากนั้นฉันก็เดินไปเดินตามทางในเมืองใหญ่ใช่สุดท้ายฉันก็ หลงทาง จนได้
" ชีวิตฉันเนี่ยซวยชะมัดเดินไปเรื่อยๆก็คงเจอทางกลับล่ะมั้ง "
ฉันกำลังเดินข้ามทางม้าลายอยู่ดีๆ
ทันใดนั้น...
ก็มีรถคันหนึ่งพุ่งมาอย่างรวดเร็วและชนเข้าร่างของฉันเต็มๆ
" สวรรค์ท่านคงสงสารข้าสินะเห้อ...ถ้าได้ทำตามความฝันและได้มีชีวิตสบายๆก็คงดี "
ภาพตัด...
ข้าจะรับฟังคำอธิษฐานของเจ้าเองจงไปมีชีวิตที่ดีกว่าซะเถอะนะ โฮริอุจิ เร็น
ลืมตาขึ้นมา...
...( เอ๊ะ ที่นี่มันที่ไหนกันละเห้ยย นรกหรือสวรรค์กันนะ? )...
..." ท่านดูลูกของเราสิเจ้าค่ะหน้าตาน่ารักเชียว...
สมกับที่เป็นลูกของตระกูลดยุกริมนันเบิกซะจริง ฮ่าๆ "
" เจ้าก็พูดไปลูกของเราต้องน่ารักเหมือนเจ้าอยู่แล้วยิ่งลืมตาขึ้นมายังสวยกว่าเดิมอีกโตไปลูกของพวกเราจะต้องเป็นองค์หญิงที่สวยที่สุดในจักรวรรดิอย่างแน่นอน "
( พวกคุณหมายถึงอะไร? ) " อุแว้ อุแว้ "
" อุ้ยตายแล้ว ดูสิค่ะคุณลูกเริ่มจะพูดแล้วชั่งดีจริงๆนะ "
( ทำไมเสียงที่ออกไปถึงเป็นแบบนั้น!! )
จ้องมองที่มือและลำตัวของตน
( เอ๊ะ ทำไมมือของเราถึงได้เล็กอย่างนี้นะแถมตัวยังเหมือนเด็กทารกอีกด้วย!!! )
ติดตามตอนต่อไป~
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments