ตอนที่2อาหารของนัตสึมิ

ตัด
เครื่องบินที่ยูจิเมะนั่งก็ได้ลงจอดอย่างปลอดภัย
ตัด
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
นี่ก็นานมากแล้วนะเมื่อไหร่จะมาเนี่ย//นั่งรอใครสักคน
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เฮ้อ~~
มาโมรุ~~~~!!!
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
!!//หันไปตามเสียง
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
แฮกๆ//วิ่งโบกมือให้กับมาโมรุแล้วถือลูกบอล
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
ยูจิเมะจัง!!//ลุกขึ้น
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
วิ่งไปแล้วกระโดดกอดมาโมรุ//
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
กอดตอบ//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
คิดถึงที่สุดเลย~~
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
อื้ม คิดถึงเหมือนกัน//ยิ้ม+ลูบหัวยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ปล่อยกอด//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
มาโมรุมารอฉันนานหรือเปล่า
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
อะเอ่อ~คือว่า~ฉันมารอเธอประมาณสัก10นาทีน่ะ
โกหกมารอเป็นชั่วโมงแล้ว
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
หรอคะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ขอโทษนะคะที่ให้รอนาน//ก้มหัวขอโทษ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
อะเอ่อไม่เป็นไรๆ//ปัดมือทั้งสองข้างไปมา
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
เลิกก้มหัว//
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
ว่าแต่เธอกินอะไรมาหรือยัง//ยิ้ม
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ก็...
จอก~~
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
...
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
...แฮะๆ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เฮ้อ มาสิเดี๋ยวพาไปหาอะไรกิน//ยื้นมือออกไปให้ยูจิเมะจับ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ห่าาาา อื้ม//ยิ้มดีใจ+จับมือมาโมรุ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เดินนำแล้วจูงมือยูจิเมะ//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ตามโดนจูงมือ//
ตัดที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
งำๆๆๆ//กินอย่างเดียวไม่สนโลก
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
555ค่อยๆกินก็ได้เดี๋ยวก็ติดคอหรอก
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ก็ฉันหิวนี่นา~
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ตั้งแต่อยู่บนเครื่องยังไม่ได้กินอะไรเลยนี่~
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
กินต่อ//
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
อ้าวแล้วทำไมถึงไม่กินล่ะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ก็นอนหลับไง//กินต่อ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
...//หมดคำจะพูด
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
ถ้ายังไม่อิ่มก็สั่งเพิ่มได้นะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ค่าาาา
กริ๊งงงง กริ๊งงงง
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
!?
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
โอ๊ะ!แป๊บหนึ่งนะเดี๋ยวฉันรับโทรศัพท์ก่อน//หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
ฮัลโหลคุณมีอะไรหรอ
ในสาย
???:นี่คุณยูจิเมะจังมาถึงหรือยัง
???ฉันอยากเจอเธอแล้ว
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
อ่อ~//หันมองยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
กินไม่สนโลก//
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
ยูจิเมะจังมาถึงแล้วล่ะตอนนี้ฉันกำลังพาเธอหาอะไรลองท้องอยู่น่ะ//คุยโทรศัพท์
ในสาย
???:งั้นหรอ
???:ถ้างั้นแล้วเจอกันนะ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
อื้มแล้วเจอกัน//วางสาย
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
ยูจิเมะจังอิ่มหรือยัง
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
อึก//ดื่มน้ำผลไม้
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
อ่าาา อิ่มแล้วค่ะ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
พ่อค้าผมวางเงินไว้ตรงนี้นะ//ลุกขึ้นแล้ววางเงินบนโต๊ะ
พ่อค้า:คร้าบบโอกาสหน้าเชิญใหม่นะครับ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
ไปกันเถอะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ค่ะ//ลุกขึ้นสะพายกระเป๋าแล้วหยิบลูกบอลขึ้นมาถือไว้
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เดินนำ//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ตาม//
ตัดตกเย็น
ที่บ้านของมาโมรุ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
มาหยุดอยู่ตรงหน้าบ้านตัวเองโดยที่มียูจิเมะขี่หลัง//
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
ถึงสักที
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
นี่ยูจิเมะจังหืม...
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
หลับไม่รู้อะไร//
ฟุตบอลของนางอยู่ในกระเป๋านะคะ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
สงสัยคงจะเหนื่อยมากเลยสินะ//ยิ้ม
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
เปิดประตูออกมาพอดี//
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
อ้าวกลับมาแล้วหรอมาโมรุ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
อื้มกลับมาแล้ว//แบกยูจิเมะอยู่
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
เห็นยูจิเมะหลับยู่บนหลังมาโมรุ//
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
นั่นยูจิเมะจังสินะ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
อื้มใช้แล้วล่ะ
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
คงจะเหนื่อยมากเลยสินะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
หลับ//
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
เข้ามาก่อนสิ//หลีกทางให้
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับแบกยูจิเมะที่ยังหลับอยู่เข้าไปด้วย//
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
ปิดประตู//
ตัด
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
วางยูจิเมะลงบนโซฟา//
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
ถอดกระเป๋าของยูจิเมะออกวางไว้บนโต๊ะ//
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
คงหลับลึกเลยนะเนี่ย//ยิ้ม
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
นั้นสินะ//ยิ้ม
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
อ้อว่าแต่เรื่องสมัครเข้าโรงเรียนล่ะไปถึงไหนแล้ว
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
งั้นก็เยี่ยมเลย
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
อืมมม//ตื่น
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
!
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
!
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
อ้าวนี่พวกเราทำให้เธอตื่นหรอ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ค่าา~~//งัวเงีย
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
ขอโทษด้วยนะจะที่ทำให้เธอตื่น
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ไม่เป็นไรค่ะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
แล้วมีอะไรกินบ้างฉันหิวแล้ว//หันซ้ายหันขวา
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
มองหน้านัตสึมิ//
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
มองหน้ามาโมรุ//
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
555
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
555
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
เห๋~?
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
ขึ้นไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยลงมากินข้าวนะจะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ค่าาาาา//ลุกขึ้นหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
ยังจำห้องที่ตัวเองเคยอยู่ได้ไหมจะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
เอ่ออออจำได้อยู่ค่ะ
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
งั้นก็ดีจ่ะ//ยิ้ม
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
ส่วนคุณมาช่วยฉันเตรียมอาหาร//ลากมาโมรุไป
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เห๋~~//โดนลาก
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
แหะๆ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
เดินขึ้นห้อง//
ตัด
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
จัดข้าวของเรียบร้อย//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
เอาฟุตบอลไปวางไว้บนลิ้นชัก//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
เรียบร้อย
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
เดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วไปอาบน้ำ//
ตัดอาบเสร็จ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
เดินออกมาจากห้องน้ำแล้วไปหยิบเสื้อผ้ามาใส่//
ใส่ชุดเสร็จเช็ดผมเสร็จ
นัตสึมิ:ยูจิเมะจังลงมากินข้าวได้แล้ว~~
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ค่าาาากำลังจะไปเดี๋ยวนี้แหละค่าา
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
รีบวิ่งลงไป//
ตัดข้างล่าง
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
อะเอ่อ~//นั่งข้างๆมาโมรุ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
นั่งยิ้มเจื่อนๆ//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
นี่มัน...
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
555นัตสึมิทำอาหารอร่อยมากเลยเนอะยูจิเมะจัง//ใช้แขนสะกิดยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
อะ เอ่อ ชะ ใช่ค่ะ//ยิ้ม+เหงื่อออก
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
น่าทานมากเลยค่ะแหะๆ//ยิ้ม+เหงื่อออก
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
งั้นหรอจะ
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
ถ้างั้นทานให้อร่อยนะเดี๋ยวฉันจะไปเอามาเพิ่ม//ยิ้ม+เดินเข้าครัว
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
อึก//เกือนนำ้ลาย
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
จะทานล่ะนะคะ//พนมมือ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
จะทานล่ะนะครับ//พนมมือ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
กิน+เอามือปิดปาก+จะลุกขึ้นไปคายทิ้ง//
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
ห้ามไว้//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
มองมาโมรุ//
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
กินแบบหน้าซีดๆปนความโมโหเล็กน้อย//
พยามกินแบบปกติ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
กลืนเข้าไป//
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
ยกอาหารมาเพิ่ม//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
(ทำไมมันเป็นแบบนี้~~~)อดทน+กิน+จะร้องให้//
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
+
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
นั่งลง//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
นัตสึมิจังไม่กินบ้างหรอคะ
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
ไม่จ่ะฉันกินมาแล้วน่ะ
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
แล้วอาหารอร่อยไหมจะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
อะ อร่อยมากเลยค่ะใช้ไหมคะมาโมรุ//อดทน+กิน
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
อะ อื้มใช้อะ อร่อยมากเลย//กิน+อดทน
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
ดีจังเลย//ดีใจ
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
ถ้างั้นก็กินให้หมดนี้เลยนะ//ยิ้ม
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
ห๋าาาาาาาา
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
+
ตัดกินเสร็จ
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
นอนหมอบกับโต๊ะ//
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
เก็บพวกจานชามไปล้าง//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ยะ...อยากจะ...อ้วกแล้ว
เอ็นโด นัตสึมิ
เอ็นโด นัตสึมิ
นี่ยูจิเมะจังมาโมรุกลับขึ้นไปนอนได้แล้ว//ล้างพวกจานชาม
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ค่าาาาาาาา//เดินขึ้นห้อง
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
เอ็นโด มาโมรุ(โค้ชไรมง)
คร้าบบบบบบบ//เดินขึ้นห้อง
ตัดที่ห้องยูจิเมะ
ฟุบ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ทิ้งตัวนอนลง//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
เฮ้อ~~~
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
สะบายจัง//หลับตา
กริ้งงงงง
กริ้งงงงง
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
หืม~~//ลืมตาขึ้น
กริ้งงงงง
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ลุกขึ้นเดินไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายแล้วรับสาย//
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฮัลโหลค่าาา
ในสาย
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
ไงยูจิเมะจัง
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ชิโร่หรอ?
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
อื้มใช้
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
มีอะไรงั้นหรอคะ
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
เปล่าไม่มีอะไรหรอก
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
แค่โทรมาถามว่าเป็นไงบ้างอยู่ที่นั้นน่ะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ถ้าที่นี่มีหิมะมันจะดีมาก~~เลยล่ะ//นอนลงบนเตียง
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
55555งั้นหรอ
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
อดทนอีกหน่อยนะ
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
เดี๋ยวถ้าฉันจัดการกับปัญหาที่นี่เสร็จแล้วฉันจะไปรับนะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ค่าาาาาา
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
ดูท่าคงจะเหนื่อยมากเลยนะวันนี้
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
อืมมม~~ใช่เหนื่อยมากเลย~~
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
อยากนอนมากเลยตอนนี้
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
5555
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
ฟุบุคิ ชิโร่(โค้ชร.รฮาคุเรน)
งั้นก็ราตรีสวัสดิ์นะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ราตรีสวัสดิ์เหมือนกันค่ะ//วางสาย
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
ฟุบุคิ ยูจิเมะ
หลับทันทีทันใด//
ตัดจบ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
จบตอนที่สองแล้วค่าาาา
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
ทุกคนคงจะสงสัยสินะคะว่า
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
ทำไมยูจิเมะถึงได้เรียกชื่อของเอ็นโด มาโมรุ ฟุบุคิ ชิโร่ เอ็นโด นัตสึมิด้วยชื่อเล่น
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
ก็เพราะยูจิเมะเป็นหลานของชิโร่ค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แล้วชิโร่ก็เป็นคุณลุงของยูจิเมะนั่นเอง
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แต่ถามว่าทำไมยูจิเมะถึงไม่เรียกว่าคุณลุงแล้วทำไมถึงเรียกด้วยชื่อเล่นล่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
นั่นก็เพราะยูจิเมะยังเห็นชิโร่ยังหนุ่มๆอยู่ถ้าจะให้เรียกว่าคุณลุงมันก็ดูกระไรๆอยู่
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
ยูจิเมะเลยตัดสินใจเรียกชิโร่เฉยๆ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
นัตสึมิ กับมาโมรุก็เช่นเดียวกันค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
ถ้าหายสงสัยแล้ว
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดไปก่อนนะคะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
แอดสุดหล่อเองค่ะ
บายค่ะ

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!