ตกเย็นได้เวลาเลิกงานรุจก็อยากจะแสดงฝีมือบ้าง เขาขับรถมาจอดดักฟ้าขวัญตรงทางออกบริษัท
"ให้ผมไปส่งนะครับ" รุจเปิดกระจกรถเอาแขนพาดหน้าต่างออกมาหันมาส่งยิ้มหวานให้ฟ้าขวัญ
"ห๊ะ" ฟ้าขวัญงง
"เชิญครับคุณผู้หญิงพี่ฟ้าขวัญคนสวย" เขาลงมาเปิดประตูรถพร้อมผายมือเชื้อเชิญ
"รอนานป่ะเจ๊" ศรันย์เดินออกมาเจอฟ้าขวัญหน้าทางออกพอดีเขาเอามือตีไหล่เธอพร้อมทักถาม
"ไปเถอะ รัน" เธอชวนชายหนุ่มรุ่นน้องกลับบ้านด้วยกันด้วยอาการงุนงงว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้นกับเธอนักหนา
"ฮ่าๆๆโห่ๆๆๆคุณชายรุจแห้วเหมือนกันคร้าบบ" เสียงเดอะแก๊งของเขาเดินมาเยาะ
"อะไรวะ3หนุ่มเทพบุตรประจำออฟฟิศอย่างพวกเราโดนยัยป้านี่ปฏิเสธ" เบนบ่นไม่สบอารมณ์
"หรือยัยป้าฟ้าขวัญนี่จะจิตไม่ปกติวะ" พัดเสริม
"นั่นน่ะสิ เคยสัมผัสมนุษย์ผู้ชายสักครั้งมั่งป่าววะ ดูท่าร้างรานะเหมือนไม่รู้จักผุ้ชายหล่อ" รุจก็เซ็ง
"รึไอ้หนุ่มนั่นจะเป็นแฟนป้าแกวะ ถึงไม่สนใจพวกเรา" เบนตั้งข้อสงสัย
"ไม่น่านะไม่สวีทอะไรแถมเรียกป้านั่นว่าเจ๊" พัดบอก
"ตกลงยังไงยังไม่ทำอะไรเลยนะลูกพี่" รุจหันไปถามเขตตะวัน
"เออน่า พวกแกรอดูฉันก่อนอย่าใจร้อน" เขตตะวันยังคงสงวนท่าทีเก็กหมาดสุขุม
สรุปว่าในวันนั้นทั้งวัน3หนุ่มสามมุมรับประทานแห้วแทนข้าว นับเป็นประวัติการณ์จารึกไว้ครั้งแรกว่าสามหนุ่มถูกสาวใหญ่วัยเฉิ่มปฏิเสธ
"บ้าไปแล้ว ไปพวกเราไปเที่ยวต่อดีกว่าสาวๆสวยๆรอพวกเราอีกเพียบ" เบนเปลี่ยนเรื่องไปใช้ชีวิตสนุกต่อตามวิถีเพลย์บอยของพวกเขา
......................................................................................................................................................
ฟ้าขวัญใช้บริการขนส่งสาธารณะกลับบ้านกับศรันย์เป็นประจำ ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถไฟฟ้านั้นฟ้าขวัญก็บ่นให้ศรันย์ฟัง
"ฉันว่าวันนี้ที่ออฟฟิศเราแปลกๆ"
"แปลกไงเจ๊ มีใครมี4ตามาทำงานหรือ"ศรันย์แกล้งกวนเธอ
"ไม่ใช่ไอ้รันบ้า! อยู่ดีๆก็มีผู้ชายที่อยู่คนละแผนกกับเรามาเกาะแกะแวะเวียนฉันแปลกๆ" ฟ้าขวัญถึงจะไม่ได้สนใจหนุ่มๆพวกนั้นแต่ก็รู้สึกว่าพิกล
"เจ๊จะบอกว่าเขามาจีบเจ๊ว่างั้น" ศรันย์กวนไม่เลิก
"ก็ไม่รู้สินะแต่ไม่เคยพูดคุยกันมาก่อนจู่ๆก็โผล่มาถามนั่นนี่ ก่อนแกจะออกมาที่หน้าบริษัทก็มีคนนึงบอกว่าจะไปส่งฉันด้วยนะ"
"นี่ป้าฟ้าขวัญจะขายออกแล้วจริงหรือนี่ สงสัยหมาจะออกลูกเป็นแมว" ศรันย์ยียวนไม่เลิก
"ฉันว่ามันแปลกจริงๆนะรัน แต่ช่างมันเถอะ อย่างว่าอากาศร้อน คนก็คงออกอาการแปลกเยอะ" ฟ้าขวัญพูดเป็นเรื่องขำขัน
เมื่อถึงบ้านศรันย์ก็โบกมือบ๊ายบายแยกย้ายกันกับฟ้าขวัญ บ้านของเขารั้วอยู่ติดกันกับบ้านของฟ้าขวัญเลยทั้งสองคนจะไม่สนิทกันได้ยังไง
"บาย รัน พรุ่งนี้เช้าเจอกัน"
ฟ้าขวัญเป็นสาวโสดอยู่ตัวคนเดียวเพราะพ่อแม่พี่น้องอยู่ต่างจังหวัดส่วนเธอต้องทำงานที่กรุงเทพเลยซื้อบ้านอยู่กับแมวที่กรุงเทพด้วยความที่ไม่มีแฟนชีวิตเธอเลยเป็นทาสแมว
"ว่าไง สาวน้อยบิงซู" เมื่อเปิดประตูบ้านเข้ามาสิ่งแรกที่เธอทำคือการอุ้มเจ้าบิงซูขึ้นมาอุ้มและเอาหน้าซบลงที่หัวมัน
"แงว แงวววววว"เสียงบิงซูตอบรับเจ้านายสาว
"แม่ไปอาบน้ำก่อนนะ" เธอวางมันลง
หลังจากที่เธอทำธุระส่วนตัวเสร็จสาวโสดอย่างเธอคงไม่มีอะไรมากนอกจากใส่ชุดนอนเก่าๆหลวมๆนั่งดูซีรีย์เกาหลีพร้อมขนมห่อใหญ่ในมือ
"พระเอกทำไมหล่ออย่างนี้นะ หล่อและแสนดี" เธอพูดพรางขยับแว่นหนาของเธอ
"เมื่อไรฉันจะเจอแบบนี้บ้างสงสัยต้องตายแล้วเกิดใหม่ก่อน"
"ชีวิตนี้คงแก่ตายไปพร้อมแกมั๊งบิงซู"
"แงววววว" บิงซูเดินมาคลอเคลียเหมือนรู้ความสิ่งที่เธอพูด
"ตึ๊ง" เสียงข้อความไลน์ดังมาจากมือถือเธอ
"ฝันดีเห็นผีนะเจ๊ " ศรันย์ส่งข้อความมา เขามักจะส่งข้อความาแกล้งเธอแบบนี้ประจำถึงจะบ้านอยู่ข้างกันก็เหอะ
"ให้ฉันเป็นผีเองดีกว่าจะไปเข้าฝันแก" ฟ้าขวัญกวนกลับบ้างพร้อมส่งสติ๊กเกอร์ไลน์รูปผีการ์ตูน
"อย่ามัวแต่ดูซีรีย์เพ้อฝัน ไม่มีพี่ชายที่แสนดีในชีวิตหรอกป้า ฮ่าๆ" ศรันย์รู้ว่าเธอไม่มีแฟนที่ไหนเลิกงานก็ดูแต่ซีรีย์ก็ยิ่งชอบแซวในความเป็นสาวขึ้นคานของเธอ
"ไอรันบ้า" ฟ้าขวัญวางมือถือลงอย่างแรง
"ฉันมีแกก็พอบิงซู" เธอหันไปลูบหัวแมวสุดที่รักก่อนปิดทีวีขึ้นไปนอน
.....................................................................................................................................................
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 33
Comments