&2

ต่อฮะ
เช้าวันศุกร์ได้เริ่มต้นขึ้น
พ่อของการันต์ได้พามาที่โรงเรียนแห่งหนึ่งที่ลูกๆเหล่ามาดฟียเรียนกันเยอะ
พ่อนายเอก
พ่อนายเอก
ที่นี้ล่ะที่การันต์จะเรียน
เอม¹(พี่ชายนอ.)
เอม¹(พี่ชายนอ.)
พ่อแน่ใจหรอครับว่าจะให้น้องเรียน
เอน²(พี่ชายนอ.)
เอน²(พี่ชายนอ.)
นั้นดิป๋า...ที่นี้น่ากลัวนะป๋า
พ่อนายเอก
พ่อนายเอก
ดูน้องพวกมึ*ก่อนโน้น
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
ที่นี้ดูดีเลยพี่เอม
เอน²(พี่ชายนอ.)
เอน²(พี่ชายนอ.)
ห๊ะ...เดียวก็ร้องไห้ฟ้องป๋าอีก
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
ไม่มีแน่นอนครับ
เอม¹(พี่ชายนอ.)
เอม¹(พี่ชายนอ.)
เอาเถอะพี่ไม่ได้ห้ามนะ
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
ครับ
ทั้งสามลงจากรถและเดินเข้าโรงเรียนไป
คิว(เพื่อนนอ.)
คิว(เพื่อนนอ.)
การันต์
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
คิวหรอ
คิว(เพื่อนนอ.)
คิว(เพื่อนนอ.)
ใช้...ไม่เจอกันนานเลย
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
อืม...พี่ผมไปนะ
เอน²(พี่ชายนอ.)
เอน²(พี่ชายนอ.)
รู้หรอว่าเรียนห้องไหน
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
เดี๋ยวผมไปดูเอง
สิ้นสุดเสียงทุ้มของการันต์ก็มีมีดพุ่งเข้าหาการันต์แต่การันต์ก็จับไวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
มีดพี่ป่ะ
เอม¹(พี่ชายนอ.)
เอม¹(พี่ชายนอ.)
ไม่ครับ
เอน²(พี่ชายนอ.)
เอน²(พี่ชายนอ.)
นี้ต้อนรับน้องของพวกกูแบบนี้หรอว่ะ...ไม่พวกหมา
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
พี่เอนไม่เสียงดังไปหรอครับ
เอม¹(พี่ชายนอ.)
เอม¹(พี่ชายนอ.)
เป็นแบบนี้ตลอดล่ะการันต์...น้องไปติดต่อเรื่องห้องเรียนเถอะครับ
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
รับทราบครับ
การันต์ก็แยกตัวออกจากพี่ๆของตัวเองได้
คิว(เพื่อนนอ.)
คิว(เพื่อนนอ.)
เป็นไงบ้างการันต์ไม่ป่วยตรงไหนแล้วนะ
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
ไม่เป็นไรแล้ว
อิง(เพื่อนนอ.)
อิง(เพื่อนนอ.)
การันต์//ตะโกนมา
อิงเพื่อนการันต์อีกคนที่เป็นเพื่อนผู้หญิง
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
อิง
อิง(เพื่อนนอ.)
อิง(เพื่อนนอ.)
ไม่เจอนานเลยนึกว่าจะไม่มาเรียนที่นี้แล้ว
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
แต่อิงนี้ดูสูงขึ้นนะ
คิว(เพื่อนนอ.)
คิว(เพื่อนนอ.)
คำพูดไม่เปลี่ยนเลยนะ
อิง(เพื่อนนอ.)
อิง(เพื่อนนอ.)
ฉันสูงขึ้นแล้วล่ะย่ะ
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
ครับๆ
เชอแตม(ดีที่ไหน)
เชอแตม(ดีที่ไหน)
พี่คะรู้สึกว่าที่นี้ไม่สะอาดคะ
เชอเอม(ดีที่ไหน)
เชอเอม(ดีที่ไหน)
นั้นสิรีบๆไปเถอะ
อิง(เพื่อนนอ.)
อิง(เพื่อนนอ.)
อีกพวกสะอาดแต่เปลือก
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
ใจเย็นนะอิง
คิว(เพื่อนนอ.)
คิว(เพื่อนนอ.)
นายเปลี่ยนการพูดตั้งแต่เมื่อไหร่
อิง(เพื่อนนอ.)
อิง(เพื่อนนอ.)
นั้นสิ...สุภาพเรียบร้อยเกินไปแล้ว
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
เอาหรอ...ขอเปลี่ยนบ้างเถอะจะได้มีอะไรดีๆไง
คิว(เพื่อนนอ.)
คิว(เพื่อนนอ.)
ก็จริงนะ
การันต์(นอ.)
การันต์(นอ.)
ไปหาห้องกัน
ตัดจบ
กดใจ❤
กดไลน์👍🏻
ส่งของขวัญ📦
เพื่อเป็นกำลังใจด้วยนะคะ
โปรดติดตามตอนต่อไปคะ

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!