ฉันตกหลุมรักนายซุปเปอร์สตาร์เข้าแล้ว

เรื่องที่ปฏิเสธไม่ได้

ณ ค่ายเพลงชื่อดังแห่งหนึ่ง

ประกาศ ! ทีมดูแลศิลปิน ทีม A และ ทีม B อีก 10 นาที พบท่านประธานที่ห้องประชุมด้วยค่ะ.

" จะโดนเรื่องอะไรอีกนะวันนี้ " จางจื่อรั่วที่พรึมพรำก่อนเดินเข้าไปที่ห้องประชุม

" วันนี้เราจะมาปรับเปลี่ยนการทำงานกันหน่อยนะทุกคน จางจื่อรั่ว ทีม B ต่อจากนี้ย้ายไปอยู่ ทีม A ดูแลซ่งเยี่ยนนะ " ท่านประธานกล่าว

หญิงสาวตกใจมากไม่เข้าใจว่าทำไมตนถึงต้องย้ายไปดูแลคนที่ตัวเองไม่ชอบขี้หน้า

" ขอถามได้ไหมคะท่านประธาน .. ทำไมฉันถึงถูกย้ายทีมเหรอคะหรือว่าฉันทำอะไรผิด ? "

" เพราะว่าคอสตูมคนเก่าลาออกแล้วเธอก็มีประสบการณ์มากกว่าคอสตูมทีมอื่น ฉันต้องการให้เธอดูแลศิลปินอันดับหนึ่งของบริษัท ตกลงตามนี้นะ "

.. ค่ะท่านประธาน

" แล้วฉันจะปฏิเสธได้ไงกันละ ชิ ฉันทำเพื่อเงินหรอกนะ ฉันจะยอมอยู่กับไอ้โรคจิต จอมเย่อหยิ่ง นี่ไปก่อนก็ได้ .. "

หญิงสาวบ่นพรึมพรำคนเดียวระหว่างเก็บของที่โต๊ะเลยไม่ทันได้มองผู้ชายที่เดินเข้ามานั่ง

" เธอเรียกใครว่าไอ้โรคจิตจอมเย่อหยิ่งเหรอ ? "

น้ำเสียงเคร่งขรึมของชายหนุ่มดังขึ้นจากด้านหลัง

" ซ่งเยี่ยน .. เอ่อคือ เอ่อ ฉันหมายถึงละครค่ะ ละครที่ดูเมื่อคืน ขอตัวก่อนนะคะ " จื่อรั่วรีบเดินออกมาที่ห้องครัวของบริษัท

" โอ้ยตายแล้วฉัน นี่เขาได้ยินที่ฉันพูดตั้งแต่ต้นเลยมั้ย

ฉันจะทำไงดีเนี่ย เฮ้อ! "

เย็นนี้ฉันต้องโทรชวนเพ่ยอิงออกไปกินหม่าล่าย้อมใจสักหน่อยแล้ว พรุ่งนี้จอมเย่อหยิ่งต้องเล่นงานฉันแน่ๆ

......................

ร้านหม่าล่าหม้อไฟ

" ไงยัยตัวแสบ วันนี้เธอเจออะไรมาเล่าซิ !"

เพ่ยอิงเพื่อนสาวคนสนิทถามพร้อมกับรินเหล้า

" นี่วันนี้ฉันโดนย้ายไปอยู่ทีม A เพื่อดูแลไอ้โรคจิต "

" ห๊าา ทำไมละ ? "

" เพราะคอสตูมทีม A ลาออก แล้วฉันก็ดันเป็นคอสตูมที่ทำงานที่นี่มานาน ท่านประธานเลยวางใจให้ฉันดูแลเบอร์หนึ่งของค่าย ตลกเนอะ 55555555 "

" 55555555 ฉันว่าก็ดีนะ เธอจะได้รู้จักเขามากขึ้น เขาอาจไม่ใช่โรคจิตอย่างที่เธอคิดก็ได้ งานก็เยอะขึ้นเงินก็เยอะขึ้นด้วยแถมต้องอยู่ด้วยกันบ่อยด้วย อุ๊ปซ์ ซอรี่ ! "

เพ่ยอิงพูดแซวพร้อมกับแกล้งยิ้มแล้วเอามือปิดปาก *

" เดี๋ยวเถอะ ! .. นายนั่นอ่ะโรคจิต ฉันทำงานเป็นคอสตูมที่นี่มา 5 ปี เข้ามาตั้งแต่นายนั่นเป็นเด็กฝึกจนถึงทุกวันนี้ เวลาเจอกันก็ชอบแอบจ้องหน้าฉัน คิดว่าฉันไม่เห็นรึไง บางทีก็หันมองตามฉัน แต่ไม่เคยคุยกันเลย แถมบางครั้งฉันยิ้มให้ก็ไม่ยิ้มกลับโรคจิตสุดๆ "

*" เค้าอาจจะแอบชอบเธอรึเปล่า แหม๋ ! ก็เพื่อนฉันออกจะสวย ผิวขาวหน้าคมหุ่นดีขนาดนี้ "** *เพ่ยอิงพูดไปก็หัวเราะแกล้งเพื่อนไป

" แซวฉันเหรอ ยัยตัวดี เดี๋ยวเถอะ!! "

ทั้งสองหัวเราะกันอย่างสนุกสนานก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน ..

เช้าวันรุ่งขึ้น ณ ห้องประชุมทีม A

*" สัปดาห์หน้าเราจะต้องบินไปอิตาลีกันนะ วันนี้ผมจะมาบอกว่าใครต้องไปและใครต้องดูแลงานที่นี่ "* ผู้จัดการพูดจบก็มีเสียงซ่งเยี่ยนพูดขึ้นมา

" พี่ งานนี้เอาคอสตูมทีมเราไปช่วยจัดเสื้อผ้าให้ผมด้วยละกัน จะได้คุ้นชินกันหน่อย " ซ่งเยียนพูดพร้อมกับมองไปที่จื่อรั่วด้วยสายตาเรียบเฉย..

" อืม ฉันเห็นด้วย ยังไงก็เพิ่งย้ายทีมมาจะได้คุ้นเคยกันหน่อย.. จื่อรั่วเตรียมตัวด้วยนะ เราต้องไป 2 อาทิตย์เลย "

" 2 อาทิตย์เลยเหรอคะ ? " จื่อรั่วถามด้วยน้ำเสียงตกใจ

" ใช่ เธอไม่สะดวกที่จะไปเหรอ? "

"... เอ่อไม่ใช่ค่ะ ฉันถามย้ำเพื่อความแน่ใจว่าได้ยินไม่ผิดเฉยๆ "

จื่อรั่วได้แต่คิดในใจ นี่ฉันต้องไปกับไอ้โรคจิต 2 อาทิตย์เลยเหรอ ตายแน่ๆ ฉันต้องบ้าตายแน่ๆ

...----------------...

ณ กรุงโรม ประเทศอิตาลี

" ห้องพักของจื่อรั่วจะอยู่ติดกับซ่งเยี่ยนนะ เพราะเธอจะต้องประสานงานเรื่องเสื้อผ้ากับทางแบรนที่จะถ่ายแบบรวมถึงเสื้อผ้าอื่นๆด้วย ส่วนห้องผมจะอยู่ชั้นล่าง วันนี้ก็ไปพักผ่อนกันเถอะ เตรียมตัวทำงานพรุ่งนี้ "

ห้องของหญิงสาวที่ติดกับชายหนุ่ม ..

" เฮ้อออออ นี่มันช่วงชีวิตที่พระเจ้าลงโทษฉันแน่ๆ " จื่อรั่วพูดพร้อมกับทิ้งตัวลงบนที่นอนแล้วคล้อยหลับไป

" ตื่น ตื่นได้แล้วตื่นสิ .. "

จื่อรั่วลืมตาขึ้นมาแบบงัวเงีย เห้ยย !

" นี่คุณเข้ามาได้ยังไงเนี่ย ? "

" นี่เธอไม่ได้ตรวจดูห้องก่อนจะหลับไปเลยเหรอ ไม่เห็นเหรอว่าประตูที่อยู่ตรงข้างประตูห้องน้ำมันทะลุไปห้องฉัน "

.. ซ่งเยียนพูดพร้อมกับโน้มตัวลงมาหาจื่อรั่ว

" ฉันไม่คิดว่าจะเป็นห้อง Connecting room นี่แล้วคุณมีอะไร ถ้าไม่มีอะไรก็ออกไปได้แล้ว ฉันจะได้ล็อค "

" ลุกขึ้นมาวัดตัวฉันแล้วส่งไซส์ไปให้แบรนได้แล้ว.. "

" คุณกลับไปรอที่ห้อง ฉันขอล้างหน้าแปรงฟันก่อน "

โอ้ย ! ฉันจะบ้าตาย นี่ฉันต้องทนอยู่กับไอ้บ้านี่อีกนานแค่ไหนเนี่ย

ห้องของซ่งเยี่ยน

" สูง 185 หนัก 65 นะคะ คุณคงไม่ต้องใส่รองเท้าเสริมส้น ฉันขอวัดรอบอกหน่อยนะคะ " จื่อรั่วพูดพร้อมกับพลางเดินไปหยิบสายวัดตัว

ซ่งเยี่ยนเดินเข้ามาหาจื่อรั่วหญิงสาวไม่ทันตั้งตัว แล้วกระชากเธอลงบนเตียง แล้วขึ้นคล่อมบนตัวหญิงสาว

" นี่คุณจะทำอะไรคะ ปล่อยฉันนะ " หญิงสาวพูดพร้อมกับพยายามผลักชายหนุ่มที่คล่อมอยู่บนตัว

" เธอเรียกฉันว่าไอ้โรคจิตไม่ใช่เหรอ ฉันก็จะทำให้เธอดูไงว่าฉันโรคจิตถูกใจเธอรึเปล่า " ซ่งเยียนพูดพร้อมกับก้มลงเอาปากบดขยี้กับริมฝีปากอวบอิ่มเล็กๆ ที่พยายามส่งเสียงร้อง

" โอ้ย .. นี่เธอกัดปากฉันเหรอยัยตัวเล็ก "

" ก็คุณมาจูบฉันทำไม ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ คุณคิดว่าฉันจะต้องร้องไห้อ้อนวอนเพราะกลัวคุณเหรอ ปล่อยฉันนะ "

" คุณไม่คิดจะใช้มารยาหญิงอ้อนวอนหรือบางทีออดอ้อนผมแบบคนอื่นๆก็ได้นะ ผมอาจจะยอมปล่อย " ซ่งเยี่ยนพูดพร้อมทำหน้าตาเจ้าเล่ห์

" ฉันอายุ 27 และคุณก็ไม่ใช่ครั้งแรกของฉัน ฉันไม่ได้กล้วคุณสักนิด ฉันแค่ไม่ชอบคุณ ! " จื่อรั่วพูดพร้อมกับจ้องหน้าที่ผู้ชายที่คล่อมอยู่บนตัว

" งั้นผมจะทำให้คุณชอบผมเอง "

ซ่งเยี่ยนพูดพร้อมกับก้มหน้าลงไปบดขยี้ริมฝีปากของจื่อรั่ว

.. มือของฉันแค่ข้างเดียวก็กุมข้อมือทั้ง 2 ข้างของเธอไว้จนดิ้นไม่หลุด ถ้าอยากให้ฉันหยุดก็อ้อนวอนฉันสิ

" อึก .. ฉันขอร้อง ปล่อยฉันเถอะ ฉันแค่แกล้งทำเป็นไม่กลัว ปล่อยฉันเถอะ ฉันจะไม่บอกใครเลย " จื่อรั่วพูดอ้อนวอนด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

" เธอจะบอกใครได้ นอกจากฉันจะเป็นซุปเปอร์สตาร์อันดับหนึ่งแล้ว ตอนนี้เธอก็รู้ไว้ด้วยว่าฉันเป็นผู้ถือหุ้นโรคจิตอันดับหนึ่งเหมือนกัน เธอหนีฉันไม่พ้นหรอก

เรื่องห้องพักและการย้ายทีมของเธอ มันเป็นคำสั่งของฉันเอง ต่อไปนี้เธอจะต้องเป็นของฉัน "

" ซ่งเยี่ยน .. คุณปล่อยฉันเถอะนะ " จื่อรั่วพูดยังไม่ทันจบ ซ่งเยียนก็ก้มลงมาจูบเพื่อปิดปาก

เขาจับแขนทั้งสองข้างของเธอไว้ด้วยมือข้างเดียว เขาใช้มืออีกข้างปลดกระดุมเสื้อและตระขอชุดชั้นในของเธอ . .

" เธอนี่มันซ่อนรูปชัดๆ สายตาฉันไม่เคยมองพลาดจริงๆ "

เขาก้มลงมาดูดที่ยอดอกของเธอจนหญิงสาวเริ่มอ่อนระทวย

" อ๊ะ .. พอได้แล้ว แค่นี้พอแล้ว ขอร้องเถอะ "

ทันทีที่หญิงสาวพูดขอร้องอ้อนวอนด้วยเสียงที่อ่อนเบา เขาใช้นิ้วสอดเข้าไปสัมผัสที่ด้านในเพื่อเชยชมสวนดอกไม้ของหญิงสาว ..

.. . เขากระสิบที่ข้างหูพร้อมกับเอามือออกให้เธอดู " เธอดูสิ .. เปียกหมดแล้วนะ ร่างกายเธอต้องการฉันนะตอนนี้ เธออยากให้ฉันหยุดจริงๆเหรอ " เขาพูดพร้อมกับยิ้มเย้ยแสดงความพึงพอใจ

" กึก .. ช่วยฉัน ช่วยทำต่อให้มันเสร็จๆไป แล้วจบแค่ครั้งนี้ แค่ครั้งนี้พอ "

" ฉันไม่รับปากหรอกนะว่าจะจบแค่นี้ "

ชายหนุ่มถอดกางเกงและเสื้อผ้าหญิงสาวออกจนหมด พร้อมกับหยิบถุงยางใต้หมอนมาสวมให้น้องชายของเขา

และใส่มันเข้าไปที่สวนดอกไม้ของหญิงสาว

" อ๊าาา .. อึก คุณใกล้เสร็จรึยัง "

" มันแน่นมาก อึกก มันรัดฉัน คืนนี้ฉันจะไม่ปล่อยเธอแน่ มันต้องการฉัน "

" อ๊ะ อ๊าา ฉันเจ็บ เร็วๆสิ ฉันจะไม่ไหวแล้ว อ๊ะ "

" แสดงลีลาของเธอให้ฉันพอใจสิ ถ้าถูกใจฉันอาจจะปล่อยเธอกลับไป หึ " เขาพูดพร้อมกับยิ้มเล็กๆที่มุมปาก

ด้วยความที่อยากให้ค่ำคืนนี้รีบจบ เธอจึงกลั้นใจทำทุกอย่างที่ชายหนุ่มต้องการ เพื่อให้เขาปล่อยเธอออกมา

" งั้นฉันจะอยู่ข้างบน ฉันจะทำเอง " จื่อรั่วพูดพร้อมกับย้ายตัวขึ้นไปนั่งอยู่บนตัวของซ่งเยี่ยนและค่อยเอาน้องชายของเขาดันเข้ามาในตัว และค่อยๆ ขยับไปมาเบาๆ

" อ๊ะ อ๊ะ อื่อออ " เสียงหญิงสาวครางออกมาพร้อมหน้าตาที่บิดเบี้ยว

" กึก อึมม .. " ชายหนุ่มกัดกรามเบาๆ เขาแสดงความพึงพอใจ เขาทำให้หญิงสาวแสดงความกล้าออกมาให้เขาเห็นได้ทั้งที่เจ้าหล่อนแสดงทีท่าว่าไม่ชอบเขา

" อ๊าาา ฉันจะเสร็จแล้ว " หญิงสาวเริ่มโยกไปบนตัวชายหนุ่มแรงขึ้น แรงขึ้นจนทั้ง 2 คน ครางออกมา

.. อ๊ะ อ๊าา แฮ่ก แฮ่กกก \~

" เธอไม่ชอบฉันนี่ แล้วทำไมมาเสร็จอยู่บนตัวฉันทั้งที่ฉันยังไม่เสร็จละ " เขาพูดพร้อมทำหน้ายิ้มเย้ย

".. . คืนนี้มันยังไม่จบหรอกนะ " ชายหนุ่มพูดพร้อมกับพลิกตัวหญิงสาวให้นอนคว่ำ

คุกเข่าสิ ก้มลงไป ฉันจะทำต่อเอง ..

หญิงสาวยอมทำตามโดยไม่ขัดขืน

เขาจับยกบั้นท้ายอันกลมเด้งเต็มมือขึ้นมาพร้อมกับใส่น้องชายไปพร้อมกับท่าคุกเข่าขยับเข้าออกด้วยความเร็ว อย่างไม่ฟังเสียงร้องครวญครางใดๆ

" อ๊ะ มันแน่นเกินไป ฉันไม่ไหวแล้ว อ๊ะ "

แฮ่ก แฮ่ก \~

" คุณเสร็จแล้วสินะ ฉันจะได้ไปสักที "