...ฉันควรทำยังไงดีละ ให้เขาคนนั้นกลับมา ฉันยังไงคงคิดถึงช่วงเวลาที่มีเขาฉันไม่สามารถหนีจากความรู้สึกนี้ได้ ได้แต่เพียงภาวนาให้เขากลับมา...
" เห้ย! นี้มันจะเข้าปีที่สองแล้วนะเว้ย มึงลืมมันเถอะดรีม "
" กูคิดถึงช่วงเวลานั้นที่เคยได้อยู่กับเขา "
" เห้ยๆ อย่าพึ่งเศร้าไปหาไอติมกินกัน เพื่อมึงจะอารมณ์ดีขึ้น "
" ขอบคุณมากนะมึง "
...ในช่วงเวลาแย่ ๆ แบบนี้ก็ยังคงมีแต่พลอยที่คอยอยู่ข้างๆ เราเสมอมา ตั้งแต่ที่เราได้รู้จักกันพลอยก็เป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่เรามีอยู่...
โอ้ย!
" ขอโทษค่ะ ดิฉันไม่ได้ตั้งใจ "
" ไม่เป็นไรค่ะ "
...หญิงสาวทั้งสองคนได้เริ่มมองหน้ากัน แววตาที่ทั้งคู่เคยมองกันก็ได้วนกลับมาอีกครั้ง ความรู้สึกรัก ความทรงจำดีๆที่เคยมีร่วมกันได้วนกลับเข้ามาในหัวของทั้งสองอีกครั้ง...
...คนตรงหน้าของฉันตอนนี้ก็คือ จูนคนที่ฉันเคยรักมากที่สุดจนถึงตอนนี้ ถ้าจะให้ฉันพูดความรู้สึกตอนนี้ก็คงเป็น ความรู้สึกที่เย็นวูบวาบ หัวใจที่เต้นเร็วกว่าปกติ สีหน้าเริ่มแดงกล่ำ...
" ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ "
...ฉันพูดจบก็ได้รีบวิ่งหนีออกมาจากร้านไอศกรีมเจ้าโปรด...
" อ่าว! ไอดรีมแล้วของที่มึงสั่งไว้ละ เห้อ กูต้องกินคนเดียวอีกละ "
...ทำไมฉันถึงเจอเขาที่นี้ มันเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเธอจะมาที่นี้ ฉันได้เจอเธออีกครั้งทำให้ความทรงจำทุกอย่างผุดขึ้นมาอีดครั้ง เมื่อก่อนเรามีความสุขทุกครั้งที่เราได้มานั่งพูดคุยด้วยกัน ทำกิจกรรมหลายๆอย่างด้วยกัน แต่ตอนนี้มันคงไม่เป็นแบบนั้นแล้ว จูนคงเจอคนที่ดีกว่าดราไปแล้ว เราควรมูฟออนได้แล้วเหมือนที่พลอยบอก...
เช้าวันถัดมา
" ไอดรีมทำไมมึงถึงวิ่งออกจากร้านวะ ปล่อยให้กูนั่งกินไอติมคนเดียว "
" พอดีกูเห็นจูนวะ "
" ห๊ะ จูนอะนะ ไม่ใช่ว่ามันไปเรียนต่างประเทศหรอวะ "
" มันคงกลับมาแล้วแหละ "
...หลังจากวันที่จูนบอกเลิกฉัน ต่อให้ฉันตามหาจูนมากแค่ไหนฉันก็ไม่สามารถตามหาจนเจอได้ ฉันได้ไปรู้จากปากเพื่อนในห้องของจูนว่า จูนไปเรียนที่ต่างประเทศ หลังจากนั้นฉันเริ่มรู้สึกแย่ลงเรื่อยๆ แต่แผลใจของฉันนะถูกเยียวยาด้วยความเอาใจใส่ของเพื่อนสนิทของฉันที่ชื่อว่าพลอย...
" ทำไมเขาต้องโผล่มาตอนที่กูกำลังจะมูฟออนวะ "
" กูก็ไม่รู้ "
" ต่อจากนี้กูจะต้องมูฟออนจากจูนให้ได้ "
" กูจะรอดู "
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments