น้ำชาที่เเสนหวาน

...รสหวานที่เเทนความรักของเราทั้งสอง ผู้คนมากหน้าหลายตาพัดผ่านไปในชีวิตเรา เเต่มีเพียงเธอที่ฉันคว้าใว้ ฉันไม่ไช่ผู้เลือก เเละเธอไม่สิ้นค้าที่ถูกจัดวาง เราทุกคนต่างมีดีในเเบบของตัวเอง เรากำหนดมันไม่ได้ ก็ไช่ว่าจะเเย่เสมอไป....

...****************...

...****************...

ณ ปี1940

ย่านชนบทในเหมือนหนึ่ง

สถานี่รถไฟ คนน้อยจังเลย ตอนเย็นที่นี่ก็ไม่เคยเปรี่ยนเเปลง ถ้าฉันไปถึงบ้าน เเกรสดีใจเเน่ เสียงของหญิงสาวได้พูดขึ้นด้วยความสุข เเลยรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้า

หญิงสาวได้เดินผ่านคนมากมายในตลาดที่ตอนนี้กำลังซื้อของเเละพูดคุยกัน น้ำที่นองบนพื้น เป็นแอ่งๆ กลิ่นอายเเห่งหมู่บ้านชนบทที่เเสนคุ้นเคย เอมมีลี่เธอมาเเล้ว ป้าเเอนได้พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มที่ดีใจ เอมมีลี่คราวนี้มาพักกี่วันล่ะ พักนานๆเลยนะ เเกรสจะได้ดีใจ ได้เลยค่ะ จะพักนานๆเท่าที่มีโอกาสเลย รอยยิ้มที่ตอบกลับคุณป้าร้านขนมปัง ที่รู้จักพวกเขาตั้งเเต่เด็ก เธอได้เดินมาถึงหลังหมู่บ้านที่มีบ้านหลังหนึ่งที่มีชายคนรักเฝ้ารอเธอกลับจากการทำงาน รอปรอบโยนจิตใจที่เเสนอ่อนล้าของเธอ ด้วยความอ่อนโยน

เเกรส หญิงสาวได้เอ่ยทักชายหนุ่มที่หันหลัง ทำเเปลวผักอยู่ เมื่อเขาได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเเละเฝ้ารอมาเป็นอาทิตย์ เอมมีลี่ ความตกใจเเละความสุขปะปนกันในครั้งเดียว เขารีบลุกขึ้นเเละหันมาดู เอมมีลี่ ไช่ฉันเอง ไม่ต้องเรียกซ้ำหรอกฉันรู้เเล้ว หญิงสาวพูดด้วยใบหน้าที่ตลกเขา เธอขำอะไร ไม่ๆฉันเปล่า

เธอเข้าบ้านก่อน ฉันจะไปชงชาให้กิน ชายหนุ่มพูดด้วยเสียงที่ลุกลนเเละรีบ ฉันจะไปล้างมือก่อน เธอไปนั่งรอฉันก่อนเลย ไม่ต้องรีบหรอก เเกรส ฉันรอได้ ทั้งสองมองหน้ากัน มีสิ่งที่เรียกว่ารอยยิ้มที่เล็กๆที่มีให้กันปรากฏขึ้นหระหว่างทั้งสอง อื้ม เข้าบ้านก่อนสิ จะยืนตรงนั้นถึงตอนไหนกัน เขาพูดด้วยคำที่ติดตลก จะยืนจนกว่าคุณจะอนุญาตให้ฉันเข้ายังไงล่ะคะ หลังจากที่เธอได้พูดออกไป ทั้งสองก็ได้มีเสียงหัวเราะที่ไม่ได้ยินมานานได้เกิดขึ้นในบ้านเล็กๆ ที่ดินเล็กๆ ฟาร์มเล็กๆ เเห่งนี้

เชิญนั่งเลยครับคุณผู้หญิง ผมเตรียมดินเนอร์เล็กๆสำหรับเราทั้งคนให้เเล้ว ถึงเเม้จะไม่ได้หรูเหมือนที่ร้านอาหาร เขาพูดมันออกมา โดยที่รอยที่บนใบหน้าของเขาได้จางหายลงที่ละน้อยๆ ไม่หรอกค่ะ สำหรับฉัน มีเเค่คุณมานั่งตรงข้ามในค่ำคืนนี้ ก็สู้นั่งในร้านอาหารไม่ได้หรอกค่ะ เธอพูดด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน เเละปรอบชายหนุ่มที่อยู่ตรงข้ามของเธอ ครับ คุณผู้หญิงที่งดงามที่สุดในโลกของผม ปากหวานไม่เคยเปรี่ยนเลยนะคะ

เธอคือดวงดาวเล็กๆบนท้องฟ้าที่กว้างไหญ่ เเต่สำหรับผมเธอโครตที่จะยิ่งไหญ่

เอมมีลี่ คุณช่วยเป็นหิ่งห้อยที่สองเเสงใจจิตใจที่เเสนดำมืดของผมได้ไหม ได้สิคะ ฉันจะส่องเเสงให้คุณกลับมาร่าเริ่งเหมือนในวันวานที่เราได้มีด้วยกัน เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เเละจับมือชายหนุ่มนั่งนั่งอยู่ข้างกายของเธอ นั่งเชยชมความงามในยามวิกาล ย่านชนบท ไปด้วยกันจนเราเเก่เลยนะ เอมมีลี่ เเกรสได้หันมามองหน้าหญิงสาวที่เขารักที่สุดในชีวิตเเละโอบกอดเธอใว้ข้างกายของเขา ในวันนี้เเลยวันต่อๆไป.

...แอดอยากให้คนที่อ่านได้จินตนาการตามในคณะที่เราอ่านมัน ค่อยๆอ่านมัน ความรู้สึกเเละรสชาติของมัน ทำจิตใจให้ว่างละทิ้งความคิดเเง่ลบ เเละเปิดใจให้กับผีเสี้อ ดอกไม้ สายลม เสียงเเมลง สิ่ง เเละคิดในด้านบวก ความสุข (ก็อาจจะดีล่ะมั้ง สำหรับบางคน)...

เราจะเเก้ไขไปเรื่อยๆ

...คุณอ่านเเล้วมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้ามั้ย?...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***