เสียงปริศนา

...1ปีก่อน...

.......

.......

.......

      "หยุดซะสิ" เสียงปริศนาที่ไม่ทราบ

ต้นตอของเสียง ผุดขึ้นมาในหัวของชายหนุ่ม ชายหนุ่มหยุดยืนนิ่งอยู่ชั่วครู่แต่ก็หยุดยืนไม่ได้นานนัก รถบรรทุกที่วิ่งมาอย่างรวดเร็ว ทำให้ชายหนุ่มถึงกับผวากับฉากที่อยู่ตรงหน้า 

"เซีย !!" เสียงชายหนุ่มที่ตะโกนเรียกชื่อของใครบางคน และรีบวิ่งเข้าไปประคองร่างกายอันบอบช้ำนั้นขึ้นมา ร่างกายอันบอบบางของเซียโดนรถชนเข้าอย่างจัง ใครที่พบเห็นต่างก็ว่า "เด็กคนนั้นคงไม่รอด"

"เธอต้องไม่เป็นไรน้องพี่.."เสียงของชายหนุ่มแทบสิ้นสติ เต็มไปด้วยความโศกเศร้า

ดวงตาสีฟ้าใสเป็นประกายค่อยๆหรี่ลง

...โรงพยาบาล...

   "ไม่ต้องห่วงนะครับ พ้นขีดอันตรายแล้ว" เมื่อชายหนุ่มได้ยิน ก็สบายใจได้เปราะนึง "เซีย น้องปลอดภัยแล้วนะ"ชายหนุ่มกล่าวกับน้องสาวผู้เป็นที่รัก 

   "แต่ว่านะครับ น้องของคุณยังอยู่ในอาการโคม่า ไม่มีกำหนดว่าสามารถตื่นขึ้นมาได้อีกเมื่อไหร่..."  ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นจึงกล่าวว่า "ของแค่น้องของผมยังมีชีวิตอยู่ ผมจะทำให้น้องตื่นขึ้นมา" แม้ชายหนุ่มจะเศร้าเพียงไหน ขอแต่มีโอกาสเขายินดีที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ น้องสาวกลับมา...

.......

.......

.......

..."เซนส์"...

...เสียงปริศนาได้พร่ำเรียกหาชายหนุ่ม...

...ชายหนุ่มซึ่งมีชื่อว่าเซนส์...

"เสียงของใครกัน??" เซนส์สงสัยเป็นอย่างมาก หลังจากที่น้องของเซนส์อาการโคม่ามา1ปี เขาก็ได้ยินเสียงนี้อีกครั้งเขาไม่มีวันลืมเสียงนี้ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว

"ในที่สุดเราก็ได้คุยกัน" เซนส์พยายามมองหาต้นตอของเสียง แต่กลับไม่เห็นใครแม้แต่คนเดียว

..."เซนส์ เจ้าจงฝึกพลังเวทซะ"...

"คุณเป็นใคร??ผมยังไม่รู้ชื่อของคุณ แถมยังจะให้ผมฝึกพลังเวท"

เซนส์รู้ว่าการฝึกพลังเวทเป็นเรื่องยากสำหรับเขา ตอนนี้เขาเพียงแก่นมานาสีดำเท่านั้น

"หึ เจ้าอย่าดูถูกตัวเองนักเลย เจ้าต้องออกไปดูโลกให้มากกว่านี้" เมื่อสิ้นเสียงปริศนา ทำให้เซนส์ดูงุนงงสุดๆ

"เรื่องนั้นเป็นไปไม่ได้ อีกอย่างผมยังมีน้องสาวที่ต้องดูแล" เซนส์พูดออกไป แต่ก็ต้องชะงักกลับเสียงปริศนาที่ตอบกลับ

"หากเจ้าไม่แข็งแกร่งน้องสาวของเจ้าจะถูกเผ่ามารนำตัวไป" เซนส์ทำหน้าเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

"หากเกี่ยวกับอนาคตของน้องสาวผมจริง ผมยินดีจะทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เกิดขึ้น!!" เซนส์พูดด้วยเสียงที่หนักแน่น อย่างแน่วแน่เพื่อจะปกป้องน้องสาว เมื่อเสียงปริศนาได้ยินดังนั้นก็ถึงกับกลั้นขำไม่อยู่

"5555 ข้าเข้าใจเจ้าแล้ว ข้าจะทำให้เจ้าแข็งแกร่งเพียงพอที่จะปกป้องสิ่งที่หวนแหนได้ แต่มีข้อแม้"

..."เจ้าต้องเรียกข้าว่าอาจารย์"...

"นี่ท่านรู้ใช่ไหม ว่าการที่เคารพใครเป็นอาจารย์จะไม่สามารถเคารพใครเป็นอาจารย์ได้อีก" แม้จะไม่เห็นหน้าแต่ก็สัมผัสได้ว่าเสียงปริศนาได้ยิ้มบางๆออกมา

"ข้ารู้ ข้าจึงขอร้องเจ้าแม้ข้าจะอยากมีศิษย์โดยการเอยปากขอแม้นดูไม่เอาไหน แต่ข้าจะต้องทำให้ศิษย์ของข้าแข็งแกร่ง!!"

..."ผมเข้าใจแล้ว ทะ..ท่านอาจารย์"...

แม้คำพูดที่เซนส์พูดออกมาจะประมาท และอาจารย์ประหลาดที่ไม่เอยนาม กับทำให้เซนส์ไว้ใจโดยที่ไม่มีข้อกังหา เสียงขำอันเล็กน้อยของอาจารย์ ทำให้เซนส์เขินอายเล็กน้อย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***