ศักราชแรกของการกำเนิด (2)

ชายที่ตักน้ำอยู่ ที่ริมน้ำเหมือนจะสังเกตุเห็นวัตถุ บางอย่างที่ลอยมาตามสายน้ำพร้อมกับได้ยิน เสียงบางอย่างที่ดังอ้อแอ้มาจากในหน้าตะกร้า เขาจึงรีบขึ้นบกไปหาไม้ที่ยาวพอที่จะเกี่ยวกับ ตะกร้าได้

เมื่อหาไม้ที่ยาวพอดีได้แล้ว เขาจึงกระโดดลงน้ำกลับไปที่เดิมแล้วยื่นไม้เข้าไปเกี่ยวกับตะกร้าให้ เข้ามาที่ฝั่ง

พอตะกร้าเข้ามาใกล้ฝั่งแล้ว เขาจึงสังเกตุเห็นว่า ด้านในตะกร้ามีทารกน้อยอยู่ ทารกน้อยนั่นไม่ได้ ร้องไห้ออกมาแต่อย่างใด แต่กับทำบางสิ่งบางอย่างที่ตรงข้ามแทนคือการยื่นมือมาทางเขา พร้อมกับหัวเราะคิกคักอย่างสดใส

ชายหนุ่มจึงมองเด็กทารกน้อยนั่นด้วยแววตาที่ อ่อนโยนและเอ็นดู ก่อนจะอดเอ่ยออกมาอย่าง โมโหไม่ได้ " ใครกันใจร้ายนัก เด็กตัวแค่นี้ยังทิ้ง ได้ลงคอ "

อลิสที่อยู่ในตะกร้ามองชายหนุ่มที่กำลังอุ้มเธออก มาอย่างถูกใจ ก่อนจะหันกลับไปมองคูรอบุนที่ เหยียบอยู่บนหูตะกร้าด้วยแววตาเปล่งประกาย"

แอ้ๆ " ( เจ้านกบ้า! ข้าถูกใจเจ้าหนุ่มนี่มาก! )

คูรอบุนไม่ได้สนใจ แต่กลับเชิดหน้าขึ้นมาอย่างยิ่งผยอง

" ดูท่า เจ้าคงจะหิวแล้วใช่หรือไม่ เช่นนั้นข้าจะพา เจ้ากลับบ้านก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากัน หวังว่านางจะไม่ว่าอะไร.. " พูดจบเขาก็ ยกถังน้ำขึ้นมาด้วยมืออีกข้างหนึ่ง ขณะที่แขนอีก ข้างหนึ่งก็อุ้มเธอเอาไว้ และเดิมไปตามทางที่เป็นเต็มไปด้วยรอยจากการใช้เกวียน ส่วนคูรอบุนก็ บินขึ้นมาแล้วเกาะอยู่บนหัวของชายหนุ่ม

ชายหนุ่มผู้นั้นไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด เขาจึงยิ้มและ ค่อยหยอกล้อกับเธอที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา

อลิสเห็นแล้ว ก็ได้แต่เห็นใจเขาจึงยิ้มให้เขามากหน่อย

.

.

ไม่นานก็มองเห็นบ้านหลังไม่ใหญ่ไม่เล็กที่ถูกก่อด้วยดินหนาๆอยู่งตรงหน้า ซึ่งพออยู่ได้พอดีสำหรับคนประมาณสามสี่คนไม่มากและไม่เกิน ด้านในของตัวบ้านก็มีแสงสว่างส่องรอดออกมาจากหน้าต่างออกมาอย่างสม่ำเสมอ ชายหนุ่มเห็นแล้วจึงผลักประตูเข้าไป

" ซาบีร เด็กนั่น. " หญิงสาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้พร้อม กับถักอะไรบางอย่างอยู่ในมือเงยหน้าขึ้นมามอง ชายหนุ่มที่นางเรียกว่า ซาบีร เปิดประตูเข้ามา พร้อมกับเด็กทารกด้วยความตกใจ ก่อนจะขมวด คิ้ว " หรือเจ้าแอบมีเมียน้อย" ซาบีรส่ายหัวไปมา ก่อนจะรีบวางถังน้ำลง แล้วยกมือขึ้นมาโบก ปฏิเสธ " เอาฟา ไม่ใช่อย่างที่เจ้าคิดนะ " แล้วหลุบตาลงต่ำก่อนจะกล่าวออกมาอย่างเศร้าสร้อย " ข้าเจอทารกน้อยนี่ ลอยตามน้ำมา ข้าสงสารนัก จึงพาทารกนี้กลับมา ด้วย " พูดจบซาบีร เขาก็ช้อนสายตาขึ้นมามองหญิงสาวที่เขาเรียก ว่า เอาฟา อย่างน่าสงสาร

เอาฟาถอนหายใจออกมาอย่างยอมใจ ก่อนจะกวักมือเรียกเขามา เอาฟาไม่ได้กังวลว่าชายหนุ่มที่ยืนอยู่เบื้องหน้านางจะโกหกนางได้เลยแม้แต่น้อยเพราะนางกับซาบีรอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เล็กเขาไม่เคยโกหกนางเลยแม้แต่ครั้งเดียว สบโอกาศที่ต่างฝ่ายต่างมีใจให้กันจึงได้ร่วมใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน นางแต่งงานกับเขามาได้สามปีแล้ว อีกอย่างเขาเป็นคนซื่อ และจิตใจอ่อนโยน ไม่เคยมีปัญหาเรื่องน้อยๆอย่างบ้านอื่น

สายตาของซาบีรพลันเปล่งประกายจึงรีบอุ้มทารกน้อยเข้ามาให้เอาฟาได้ดูอย่างตื่นเต้น " เจ้าดู ทารกน้อยนี่น่าชังนัก ซ้ำยังไม่ร้องไห้ด้วย " เอาฟาเห็นการกระทำของเขาก็ได้แต่ยิ้มออกมา

จ๊อก~~ คนทั้งคู่ที่มั่วแต่ตื่นเต้นกับทารก พอได้ยินเสียงที่ดังออกมากก็พากันหัวเราะออกมาอย่างเสียงดัง

อลิสที่เป็นต้นเหตุของเสียงแก้มกลมเล็กๆของทารกก็พลันแดงปลั่งพลางยกมือขึ้นมาปิดหน้าปิดตาเอาไว้จนได้ยินกรุงกริงของสร้อยข้อมือ เพราะตอนนี้เธอรู้สึกอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี

" .. ทารกน้อยคงจะหิวแล้ว พอดีท่านแม่พึ่งส่งนมแพะที่เลี้ยงไว้มาให้ เจ้าอุ้มเอาไว้อย่างนั้นก่อน ข้าจะรีบเข้าไปเอาเอง " เอาฟาที่ตั้งสติได้ก่อนจึงเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาพร้อมกับเดินไปทางครัว

ซาบีรมองเธอแล้วยิ้มกรุ่มกริ่มออกมา ก่อนจะหอมแก้มเธออย่างหมั่นเขี้ยว " ข้าควรจะเรียกเจ้าว่าอย่างไรดี.... "

" แอ้ๆ " ( เจ็บนะ! หนวดนายกำลังทิ่มผิวบางๆของฉันอยู่เจ้าหนุ่ม! ) อลิสยกมือพยายามผลักหน้าซาบีรออก " ว่าแต่เจ้าเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชายกัน.. " ซาบีรจึงวางเธอลงบนโต๊ะก่อนจะคลี่ผ้าออก " โอ้ เด็กผู้หญิงนี่เอง " อลิสได้แต่ตกตะลึงกับการกระทำของซาบีร พลันแก้มก็แดงขึ้นมาอีกครั้ง ( หมดกัน! แม้ฉันจะเป็นเด็กแต่หัวใจฉันเป็นผู้ใหญ่นะโว้ย นายจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้! )

" ต่อไปนี้ข้าจะเรียกเจ้าว่า ฮะชีน แล้วกัน หนูน้อยผู้งดงามของข้า " ก่อนจะก้มมาหอมแก้มเธออีกครั้ง อลิสจึงยกมือปัดเปาไปมาอีกครา " แอ้ๆ " ( ไม่เอาแล้ว อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ!! )

" ดูเหมือนเจ้าจะชอบชื่อนี้มาก ใช่ไหมฮะซีน " ซาบรีพลันแยกแก้มของเธอออจากกันเบาๆ " แอ้อ้อ " ( คิดเองเออเองเก่งจริงเชียว )

" เจ้าหนุ่มนี่ไม่เลวอย่างที่เจ้าว่าจริงๆ " คูราบุนที่เปลี่ยนมาเกาะบนเก้าอี้แล้ว เอ่ยออกมาพร้อมกับกางปีกจิกทำความสะอาดปีกของตนเองเบาๆ

อลิสที่ได้ยินและเห็นเจ้านกตรงหน้าอยู่คนเดียวจึงถลึงตามองใส่มัน พลางคิดในใจ ( หุบปากไปเลยเจ้านกบ้า!! )

_---------------------------------------\=------------------------------_

คิคิๆๆ สำหรับตอนที่ 2 ขอจบเพียงแค่นี้ก่อนนะคะไว้เจอกันใหม่ตอนที่ 3 ค่ะ บายยย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***