คุณหนูสุดที่รักของตระกูลดยุค
ep.1
ในบ้านเด็กกำพร้าหลังหนึ่งในใจกลางป่า
เสียงเเซ่ที่ฟาดลงบนผิวหนังขิงเด็กสาวตัวเล็ก ดังสนั่นขึ้นทั่วห้อง
เสียงยังคงดังกึกก้องต่อเนื่อง
พร้อมกับเสียงจะกวาดของผู้เป็นครูใหญ่
ครูใหญ่
ฉันบอกแกแล้วใช่ไหมนางเด็กบ้า หัดทำตัวมีประโยชน์สะบ้าง !!
เอลลี่
หนูขอโทษค่ะ เเต่หนูไม่ได้ขโมยจริงๆนะคะ...
ครูใหญ่
แกออกไปขายดอกไม้เลยนะ ถ้าขายไม่หมดแกอย่าคิดกลับมาเหยียบที่นี่!!
เอลลี่
ฮึก ฮึก// กลั้นนํ้าตาไว้เท่าที่จะทำได้
เมื่อ30นาทีที่เเล้ว จู่ๆครูใหญ่ก็คลุ้มคลั่ง ตะหวาดใส่เอลลี่ที่กำลังตากผ้าอยู่
ครูใหญ่
นังเอลลี่ แกมันเด็กเลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆเลย
ครูใหญ่
เมื่อคืนแกแอบไปขโมยของกินที่โกดังใช้ไหม
เอลลี่
คะ.. ป่าวนะคะเมื่อคืนฉันอยู่กับ โซเฟีย...
ครูใหญ่
ไม่ต้องมาแก้ตัว แกมันเด็กเลี้ยงแกะ
ครูใหญ่
เรื่องที่ฉันไปคาสิโนแกก็เป็นคนไปบอกกับผู้ตรวจสอบบ้านเด็กกำพร้าสินะ
* ผู้ตรวจสอบบ้านเด็กกำพร้า
- เป็นตัวเเทนจากพระราชวังที่ดูเเลบ้านเด็กกำพร้า ลงมาตรวจดูความเรียบร้อยทุกๆ2เดือน
เอลลี่
ครูใหญ่เชื่อฉันเถอะนะคะ
ครูใหญ่
ยังมาโดหกหน้าด้านๆอีกนะ " วิเลียน" บอกฉันหมดแล้วละ
เอลลี่
//ทำไมกัน ฉันผิดอะไร วิเลียนหรอ ทำไมต้องใส่ร้ายฉันด้วย
เอลลี่
ขอโทษค่ะเเต่งฉันไม่ได้ทำจริงๆ
ครูใหญ่
มานี่เลย เด็กอวดดีแบบแกต้องได้รับบทลงโทษจะได้จำใส่สมองเน่าๆนั่นซะ
ครูใหญ่
//ลากเอลลี่ไปที่ห้องลงโทษ
ครูใหญ่ได้ทำการทุบตีเอลลี่อยู่นานจนพอใจ เ้ละได้ไล่ให้ออกไปขายดอกไม้ในตอนที่สภาพอากาศหนาวเหน็บ
มีเพียงเสื้อผ้าบางๆและรอบแผลที่เต็มร่างกาย
เด็กน้อยผู้น่าสงสารเดินตามทางอยู่นาน ฝืนทนร้องตะโกนขายดอกไม้ เเต่ก็ไร้ประโยชน์ เพราะไม่มีผู้ใดซื้อเลย
เอลลี่
ปวดหัวจัน ทำไมภาพเริ่มมืดลงซะละ ฉันนอนไม่เพียงพอหรือไงนะ// เดินไปนั่งที่ม้านั่งขางทาง
เอเดน
ขอโทษนะครับ ดอกละเท่าไหร่หรอครับ
เอลลี่
//ค่อยๆลืมตา เเล้วส่งยิ้มให้
เอลลี่
1 เหรียญเงินค่ะ//พูดพร้อมกับยิ้ม
เอเดน
งั้นเอา3ดอกครับ//ยื่นเงินให้
เอลลี่
ดอกไม้พวกนี้พึ่งเก็บมาเลยค่ะ หนูแถมให้พี่ดอก1นะคะ สำหรับคำขอบคุณ // ยื่นดอกไม้ให้พร้อมกับรับเงินมา
เอลลี่
//อ่า แย่ละสิตาเริ่มพร่ามัวเเล้ว
เอลลี่
โอเคดีค่ะ แฮะๆ //สติเริ่มหาย
เอลลี่
//หายใจไม่ออกแฮะ หรือว่าเรากำลังจะตายกันนะ
เอลลี่
//นอนพักสักหน่อยก็ดีนะ
ในขณะที่ร่างของเด็กสาวค่อยๆหลับตาลงเเละสติเริ่มเลือนหาย จู่ๆก็รู้สึดได้ว่าร่างของตนถูกอุ้มขึ้นอยู่ในอ้อมแขนที่อบอุ่น
คาร์เตอร์
มาช้าไป1ก้าวสินะ
เอเดน
ดูท่าจะไม่ดีเเล้วด้วยสิครับ
เอลลี่
//ใครน่ะ ลูกพ่องั้นหรอ อ่ามองเห็นไม่ค่อยชัดเลย
เอลลี่
// หืม ดยุก คาร์เชสเตอร์
หลังจากนั้นร่างของเด็กก็ค่อยไปหมดลมหายใจจนเหลือแต่ร่างไร้วิญญาณ
คาร์เตอร์
เก็บให้หมดอย่าให้เหลือแม้เเต่ผู้รอดชีวิต จงตรงดิ่งไปที่บ้านเด็กกำพร้าใจกลางป่านั้นสะ
ครุซ
จะสอบปากคำครูใหญ่หรือไม่ครับ
คาร์เตอร์
ไม่จำเป็น ยังไงสะมันก็ไม่มีประโยชน์พอให้สนทนาด้วยสักนิด
จบแล้วคั๊บทุกคน นานมากเลยที่แอดไม่ได้มาเเต่งนิยายแนวนี้ เขียนผิดของถูกขอโทษด้วยค้าบ
ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ
Comments