ผู้สืบทอดทูตสวรรค์(ตำนานจอมยุทธภูตถังซาน2)
ตอนที่2
เหย่หลัวกง
ข้างั้นพรุ่งนี้ข้าจะสอนให้
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
ค่ะ~~~
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
//ฟัน
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
//หลบ
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
//โจมตี
เหย่หลัวกง
//ลอบไปฟันด้วยความเร็ว
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
//ล้ม
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
แฮ่กๆ
เหย่หลัวกง
หากฝึกไปเรื่อยๆก็จะสามารถเก่งขึ้นได้
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
ค่ะท่านพ่อ//ยิ้มหวาน
เหย่หลัวกง
(ยิ่งโตก็ยิ่งเหมือนสินะ)
เหย่หลัวกง
หลินเอ๋อ//หยิบรูปออกมา
เหย่หลัวกง
เจ้าอยากเห็นแม่ของเจ้าหรือไม่
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
อยากค่ะ
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
//รับ+ดู
เหย่หลัวกง
ผู้หญิงคนนี้แหละแม่ของเข้า
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
//จ้อง
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
(สวยจัง)
เหย่หลัวกง
แม่ของเจ้าจากไปด้วยอาการป่วย
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
หรอคะ
เหย่หลัวกง
แต่มันมีวิธีชุบชีวิตแม่ของเจ้าอยู่
เหย่หลัวกง
นั้นคือการตามหาไข่มุกสวรรค์ที่หายไปรวมเขากับเลือดของเทพทูตสวรรค์
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
....
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
ท่านพ่อ
เหย่หลินเอ๋อ//ตอนเด็ก
ต่อจากนี้ข้าจะตั้งใจฝึกฝนเพื่อจะก้าวเขาสู้เส้นทางของเทพทูตสวรรค์อย่างแท้จริง
เหย่หลัวกง
ข้าคนในความมุ่งมั่นของเจ้าสาวน้อย
หลังจากวันนั้นหลิยเอ๋อก็ฝึกฝนอย่างหนัก
และเรียนรู้ทุกอย่างที่พ่อของเธอสอนจนจบหลักสูตร
เธอเองก็เติบโตขึ้นเป็นองค์หญิงที่งดงามดั่งนางฟ้า
เย่วหลินเอ๋อ
ท่านพ่อข้าทำได้แล้ว//กระโดดกอด
เหย่หลัวกง
เก่งมากๆ//ลูบหัว
เย่วหลินเอ๋อ
ข้าจะลงไปยังโลกมนุษย์เพื่อจะตามหาไข่มุกสวรรค์ค่ะ
เหย่หลัวกง
เรื่องที่ข้าเล่าไปแค่โกหกเท่านั้นเองลูกรักเจ้าอย่า----//ลุกลี้ลุกลน
เย่วหลินเอ๋อ
เฮอ~~~//สายหัว
เย่วหลินเอ๋อ
ข้ารู้ว่าท่านเป็นห่วงข้าแต่ว่า
เย่วหลินเอ๋อ
ท่านเลี้ยงดูข้ามาเหมือนกับไข่ในหิน
เย่วหลินเอ๋อ
แต่ตอนนี้ข้าจะก้าวออกจากหินนี่แล้วล่ะค่ะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
หมิงหรงจิ้น
ทำไมถึงมานอนอยู่ตรงนี้ล่ะ//เดินมา
หมิงหรงจิ้น
ข้าชื่อหมิงหรงจิ้น
เย่วหลินเอ๋อ
ข้าเหย่หลินเอ๋อ
หมิงหรงจิ้น
เหย่!?//สีหน้าตกใจ
หมิงหรงจิ้น
เจ้าคือลูกสาวของเทพอสูรเหย่หลัวกงหรอ!//จับมือขึ้น+สีหน้าตื่นเต้น
หมิงหรงจิ้น
งั้นก็แปลว่าเจ้าไม่ใช่คนธรรมดาน่ะสิ
เย่วหลินเอ๋อ
เรื่องนั้นมันก็~~~
หมิงหรงจิ้น
ถึงว่าล่ะที่เจ้ามีหน้าตาสวยอย่างกับนางฟ้า
เย่วหลินเอ๋อ
เอ่อ...//ลำบากใจ
เย่วหลินเอ๋อ
ท่านผู้มีพระคุณพูดเกินไปแล้วล่ะค่ะ//ลุกขึ้น
หมิงหรงจิ้น
ท่านผู้มีพระคุณอะไรเรียกหรงจิ้นเถอะ
เย่วหลินเอ๋อ
ขอบคุณนะคะที่ช่วยน่ะหรงจิ้น//ยิ้มอ่อน
หมิงหรงจิ้น
หรงจิ้น//ตาเป็นประกาย
เย่วหลินเอ๋อ
ข้าพูดอะไรผิดหรอ
หมิงหรงจิ้น
ไม่ๆแบบนั้นล่ะดี
เย่วหลินเอ๋อ
เอาเถอะข้าจะไปแล้ว//ลุกขึ้น
เย่วหลินเอ๋อ
ออกเดินทางน่ะ
เย่วหลินเอ๋อ
ไปสองคนก็ยังดีกว่าคนเดียวล่ะนะ
Comments