สงครามข้ามภพ•มาพบรัก คนที่ฟ้าประทาน

ข่าวมู่อิงกับเหลียนโย่วพาคนแปลกหน้า หน้าตาราวกับคนดินแดนอื่นนัยน์ตาสีฟ้าพากลับมาที่เผ่าทำให้ชาวเผ่าอู่จู๋ที่อยากรู้อยากเห็นแห่กันมาดู

มู่อิง

ท่านพี่ ท่านพี่ มีคนต้องการให้ท่านตรวจรักษาด่วน

มู่อิงตะโกนเรียกพี่ชายที่อยู่ข้างในห้อง

ไม่นานเสียงเลื่อนเปิดประตูก็ดังขึ้น พร้อมกับชายหนุ่มรูปงามเดินออกมา

มู่เฉิน

ไม่เอะอะสักวันคงไม่ใช่เจ้าใช่หรือไม่

มู่อิง

นี่ไม่ใช่เวลามาดุข้านะ มีคนเจ็บนอนอยู่ตรงนั้น ข้ากับท่านพี่เหลียนโย่ว ไม่ใช่สิท่านพี่เหลียนโย่วคนเดียวแบกเขามาจากริมแม่น้ำ

มู่เฉิน

คนเจ็บงั้นหรือ...แน่ใจนะคราวนี้คือคน ทุกทีเจ้าจะขนแต่สัตว์ป่าที่บาดเจ็บมาให้ข้าช่วยรักษา จากหมอรักษาคนข้าจะกลายเป็นหมอรักษาสัตว์ของเจ้าอยู่แล้ว

มู่เฉินถามน้องสาวของเขาด้วยสีหน้าจริงจัง เพราะนางชอบหลอกให้เขาต้องมารักษาสัตว์อยู่ตลอด

มู่อิง

คราวนี้คนจริง ๆ รีบไปเถอะเจ้าค่ะ เขาดูไม่ค่อยดีเลยหายใจแผ่วเบาใบหน้าเปื้อนเลือดลำตัวก็คล้ายแผลโดนอะไรสักอย่างเต็มตัวไปหมด

มู่อิงลากมู่เฉินผู้เป็นพี่ชายไปดู

เมื่อมู่เฉินเดินมาถึงที่เตียงรักษา เขาพบคนบาดเจ็บจริงดั่งเช่นน้องสาวเขาบอก

มู่เฉิน

เจ้าเจอคนผู้นี้ที่ริมแม่น้ำงั้นหรือ

มู่อิง

ใช่แล้วข้านึกว่าเขาตาย แต่พี่หลียนโย่วบอกว่ายังหายใจอยู่ พวกข้าเลยพามา ท่านพี่ดูการแต่งกายของเขาสิช่างดูแปลกยิ่งนัก

มู่เฉินนั่งลงที่นั่งข้างเตียงพลางยื่นมือไปจับชีพจรและเปิดเปลือกตาของชายผู้นั้น ทันทีที่ได้เห็นดวงตาสีฟ้าเขาถึงกับตกใจ

มู่อิง

ท่านพี่เห็นหรือไม่ ดวงตาของเขาเป็นสีฟ้า ดวงชะตาที่ธิดาเทพเผ่าเราทำนายไว้เกี่ยวกับท่านพี่ว่า..

มู่เฉิน

หยุดพูดไร้สาระก่อน มู่อิง ไปตามผู้ช่วยบุรุษมาต้องทำความสะอาดร่างกายของเขาล้างคราบเลือดก่อนตอนนี้

หลังตามบุรุษมาช่วยกันทำความสะอาดร่างกายบุรุษผู้นั้นที่บาดเจ็บ ร่างกายที่เปลือยเปล่าผิวขาวละเอียดใบหน้าราวกับภาพวาดของชายหนุ่มผู้นั้นทำให้มู่เฉินใจเต้นขึ้นมาเสียอย่างนั้น

หลังสวมเสื้อผ้าและรักษาชายผู้มีผิวขาวราวหยวกแล้ว มู่เฉินกำลังเช็ดเหงื่อที่แตกพลั่กบนใบหน้าของเขาจากพิษไข้

มู่เฉิน

มู่อิงเจ้าไปต้มยาลดไข้ให้ข้าที เจ้าเป็นสตรีเช่นไรกันเอาแต่จ้องมองบุรุษเช่นนี้

เหลียนโย่ว

มู่อิงคงไม่เคยเห็นชายรูปงามเช่นนี้กระมังเดี๋ยวข้าไปเอง เจ้าอยู่ที่นี่แหล่ะ

หลังเหลียนโย่วเดินไปมู่เฉินหันไปมองค้อนมู่อิง ก่อนจะได้ยินเสียงบางอย่าง

อาร์

อ....อือ

ชายหนุ่มแปลกหน้าขยับเปลือกตา หน้านิ่วคล้ายกำลังเจ็บปวด

มู่อิง

ท่านพี่ เขาจะฟื้นแล้ว

มู่อิงทำหน้าตื่นเต้นเขย่าแขนมู่เฉิน

มู่เฉิน

ข้ารู้แล้ว สองตาข้าก็มองอยู่

อาร์

ปวดหัวจัง(พูดสำเนียงอังกฤษ)

มู่อิง

ท่านพี่!!! นั่น เขาพูดภาษาเทพงั้นหรือ

มู่อิงสีหน้าตื่นเต้น

จากนั้นอาร์ก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา คนแรกที่เขามองเห็นคือใบหน้าที่งดงามดวงตาดำขลับ การแต่งตัวที่แปลกประหลาดของมู่เฉิน

เขาตกใจรีบลุกนั่งขึ้นมา แต่ก็ปวดศีรษะและปวดแผลสะเก็ดระเบิดตามตัว ก่อนจะหันไปมองมู่เฉินและมู่อิง

อาร์

ที่นี่...ที่ไหนกัน โรงพยาบาลหรือว่าสวรรค์(พูดสำเนียงอังกฤษ)

มู่อิง

ท่านพี่เขาพูดอะไรกัน

อาร์ได้ยินสำเนียงจีนจึงคิดว่าคนเหล่านี้คือคนที่มาจากประเทศจีนซึ่งอาร์เขาสามารถพูดภาษาจีนได้

มู่เฉิน

เจ้า...เข้าใจที่ข้าพูดหรือไม่

อาร์พยักหน้า

อาร์

พวกท่านเป็นใครกัน แล้วที่นี่สวรรค์หรือนรก

มู่เฉิน

ที่นี่โลกมนุษย์และนี่คือเมืองอู่จู๋

มู่เฉินอธิบายกับเขา

อาร์

อู่จู๋...ไม่เคยได้ยินมาก่อน

มู่อิง

ไม่รู้จักก็ไม่แปลก เพราะเมืองของพวกเราปิดกั้นจากโลกภายนอก

มู่อิง

เจ้ามีนามว่าอะไรงั้นหรือ ข้ามู่อิง ส่วนบุรุษรูปงามผู้นี้คือพี่ชายของข้า มู่เฉิน

มู่เฉินตีแขนมู่อิงเชิงตักเตือน แล้วมองจ้องหน้าน้องสาว

อาร์

ข้าชื่อ อาร์ มาจากอังกฤษ เป็นแพทย์สนามอยู่ในสงครามแล้วถูกฝ่ายมหาอำนาจทิ้งระเบิดลงค่ายรักษา

มู่เฉิน

อัง...กึริด งั้นหรือ ไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่สงครามก็เช่นนี้แล เจ้าพักผ่อนก่อนเถอะ เดี๋ยวจะมีคนเอายาลดไข้มาให้ข้าขอตัว

มู่เฉินพูดจบกำลังจะเดินไป แต่อาร์คว้าข้อมือของเขาไว้ มู่เฉินก้มมองที่มือก่อนจะมองที่อาร์

อาร์

อ่ะ ข้าขอโทษ

อาร์รู้ว่าเสียมารยาทจึงรีบปล่อยมือแล้วขอโทษ มู่อิงมองปฏิกิริยาแปลก ๆ ระหว่างสองคนนี้

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ