บทนำ

เรื่องนี้มีเนื้อหารุนเเรง ไม่เหมาะสำหรับบุคคลอายุต่ำกว่า12ปี โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ขอบคุณครับ
ในป่าห่างจากหมู่บ้าน9กม.
?????
?????
กลับกันเถอะ พี่ว่าเรามาไกลเเล้วนะ//วิ่งตามอีกคน
????
????
ผมขอหากวางซักตัวก่อนนะครับ พี่จ๋ารอตรงนี้ก็ได้//วิ่งจับพิกัดสิ่งมีชีวิต
????
????
//จับพิกัดสัตว์ใหญ่ได้
????
????
พี่จ๋า!! ผมเจอ-//หันไปหาอีกคน+หน้าซีด
????
????
พี่จ๋า!!!!!!!!!//วิ่งไปหาอีกคน
?????
?????
//หยุดวิ่ง+เลือดไหลออกมาจากตา จมูก เเละศรีษะ
?????
?????
หมู่บ้าน....//พึมพำ+หน้าซีด
?????
?????
รีบกลับหมู่บ้านเร็ว!!!!//วิ่ง+คว้าคนน้องมาด้วย
????
????
หมู่บ้าน.....หรอ.....//โดนอุ้ม
ถึงหมู่บ้าน
ทั้งสองตกใจกับภาพตรงหน้าเป็นอย่างมาก
ภาพของบ้านเกิดพวกเขา ถูกเผาไม่เหลือชิ้นดี
?????
?????
อึก!!//ทรุด
????
????
พี่!!!//ใช้น้ำเเข็งเเช่เเข็งคนพี่
น้ำเเข็งที่เเช่เเข็งมนุษย์จะทำให้ระบบต่างๆในร่างกายหยุดทำงานลง จะไม่รู้สึกเจ็บปวด เเละรักษาสภาพร่างกายให้คงอยู่ดังเดิม
อันนี้มั่วเอาน่ะ อย่าลืมว่านี้คือนิยาย เรื่องที่เเต่งขึ้นจากจินตนาการ😅
????
????
//มองหมู่บ้านที่โดนเผาอยู่ตรงหน้า
????
????
พ่อ!!!เเม่!!!//วิ่งเข้าไป
ที่บ้านของพวกเขา
?
?
ทหาร:โทษทีที่ต้องมาฆ่าพวกท่าน
?
?
ทหาร:พวกเราเเค่ทำตามคำสั่งของท่านดยุกไคล์ก็เท่านั้น
?
?
ทหาร:ยกโทษให้พวกเราด้วย//ฆ่าพ่อกับเเม่ของ????
?
?
หัวหน้าหมู่บ้าน://ตาย
?
?
เเม่ของ???://ตาย
????
????
//เห็นทุกอย่าง+เเค้นมาก
????
????
ตายซะ!!!!//พุ่งเข้าไปฆ่าพวกทหารที่เข้ามาในหมู่บ้านทั้งหมด
วันที่5 เดือน7ปี 1913 ณ เวลา23นาฬิกา
หมู่บ้านเเดนเหมันต์เพียงหนึ่งเดียวล่มสลาย
หมู่บ้านที่เคยเป็นสีขาวบริสุทธิ์ บัดนี้ กลับเเปดเปื้อนไปด้วยสีของโลหิตอันน่าสยดสยอง
บ้านหลายๆหลังที่เคยเรียงตัวกันอย่างสวยงามเมื่อมองจากบนฟ้า บัดนี้กลับถูกไฟเเผดเผา พังย่อยยับไม่เหลือชิ้นดี
จากหมู่บ้านที่สงบสุข บัดนี้ ความสงบสุขนั้นได้หายไปเเล้ว
เหลือเพียงเเรงเเค้นที่ฝังอยู่ภายในจิตใจของชาวเหมันต์เท่านั้น
?????
?????
//ออกมาจากน้ำเเข็ง
?????
?????
//รีบวิ่งไปหาคนเป็นน้อง
?????
?????
พี่ขอโทษ.....พี่ขอโทษที่ปกป้องทุกคนไม่ได้//กอดผู้เป็นน้อง+น้ำตาไหลเป็นสายเลือด
????
????
//มองซากศพที่ตนเองฆ่าไปด้วยสายตาเรียบนิ่ง
????
????
พี่.....ไม่ผิดหรอก//กอดคนตรงหน้ากลับ
????
????
ผมจะฆ่าพวกมันทั้งหมดเอง...//กำเสื้อคนพี่เเน่น
?????
?????
//ลูบหัวคนน้องเบาๆ
เท็นมะ[พี่เท็นชิน]
เท็นมะ[พี่เท็นชิน]
เอาไว้โตกว่านี้ก่อนนะ//ขำเบาๆ
เท็นชิน[นายเอก+นักฆ่า]
เท็นชิน[นายเอก+นักฆ่า]
ง่ะ พี่อ่ะ
เท็นมะ[พี่เท็นชิน]
เท็นมะ[พี่เท็นชิน]
ไม่ต้องรีบหรอก เรามีอายุมากกว่าคนปกตินะอย่าลืมสิ
เท็นชิน[นายเอก+นักฆ่า]
เท็นชิน[นายเอก+นักฆ่า]
จริงด้วย//คิดบางอย่างออก
เท็นมะ[พี่เท็นชิน]
เท็นมะ[พี่เท็นชิน]
ค่อยคิดดีกว่านะ ตอนนี้เราต้องรีบออกไปจากที่นี่ก่อน//มองหมู่บ้านเเสนรักที่เคยอาศัยด้วยความเศร้า
เท็นมะ[พี่เท็นชิน]
เท็นมะ[พี่เท็นชิน]
อีกซัก6ชั่วโมงน่าจะมีกำลังเสริมของพวกนั้นเข้ามาเเจม
เท็นมะ[พี่เท็นชิน]
เท็นมะ[พี่เท็นชิน]
ดังนั้นเราต้องรีบหนีกันก่อน//เดินโซเซ
เท็นชิน[นายเอก+นักฆ่า]
เท็นชิน[นายเอก+นักฆ่า]
ได้ครับ//พยุงคนพี่
เเละทั้งสองก็ได้หายไปท่ามกลางพายุหิมะที่โหมกระหน่ำเข้ามา
ไม่นานกำลังเสริมของกองทัพก็มาถึง
พวกเขาตรวจสอบเเละกระจายข่าวออกไปว่า หมู่บ้านเเดนเหมันต์ได้ล่มสลายไปเเล้ว
ผู้คนต่างเลี้ยงฉลองกันด้วยความดีใจ
หารู้ไม่ว่า สิ่งที่พวกเขาได้กระทำในครั้งนี้ คือจุดเริ่มต้นของความวิบัติในอนาคต
หมู่บ้านเเดนเหมันต์ล่มสลายเหลือเพียงเเค่ตำนานเล่าขาน ผู้บาดเจ็บ0ราย ผู้เสียชีวิต59,821ราย ผู้รอดชีวิต0ราย(2ราย)
เดี๋ยวๆมึงใคร
เดี๋ยวๆมึงใคร
จบไปเเล้วกับบทนำก่อนที่จะขึ้นเนื้อเรื่อง
เดี๋ยวๆมึงใคร
เดี๋ยวๆมึงใคร
น่าสนใจดีไหมล่ะ
เดี๋ยวๆมึงใคร
เดี๋ยวๆมึงใคร
เอาเป็นว่าเจอกันตอนหน้าเเล้วกัน//ปิดหนังสือ
NovelToon

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!