พานภพลิขิตสวรรค์ พิภพมนุษย์

ㅤ ㅤ ㅤ

ลู่เสียน

โอ้ย!!!

ลู่เสียน

น่าเบื่อจัง~

เฉาเหว่ย

ใช่ไหมๆ

เฉาเหว่ย

งั้นเรา…

เฉาเหว่ย

ลงไปเล่นพิภพมนุษย์กันเถอะ

ลู่เสียน

ไปๆ!!!//กระตือรือร้น

ลู่เสียน

เอ้ะ!

ลู่เสียน

แต่เดี๋ยวนะ…

ลู่เสียน

ไม่ใช่ว่ากฎของพิภพเทพห้ามออกจากพิภพหรอกเหรอ

เฉาเหว่ย

เอาน๊า!!!

เฉาเหว่ย

เราไม่ได้จะไปจับใครกินสักหน่อยเราแค่ลงไปเที่ยวเล่นเองนิ

ลู่เสียน

ก็จริงของเจ้า//ยิ้มร่า

เฉาเหว่ย

แต่เจ้าน่ะต้องกลับมาก่อนพระอาทิตย์ตกนะ

ลู่เสียน

ทำไมล้ะ//สงสัย

เฉาเหว่ย

ก็เจ้าเป็นเทพจันทรา

เฉาเหว่ย

เจ้าก็ต้องมาเคลื่อนดวงจันทร์งัยจ้ะสาว

ลู่เสียน

จ้ะสาว…งั้นหรอ//ขำขัน

ลู่เสียน

ฮ่าฮ่า

ลู่เสียน

โอเคจ้ะสาว

เฉาเหว่ย

เจ้านี้ขี้ลืมเสียจริง

ลู่เสียน

งั้นเราไปกัน!!!

ลู่เสียน

//หายตัว

เฉาเหว่ย

//หายตัว

ㅤ ㅤ ㅤ

ณ พิภพมนุษย์

เฉาเหว่ย

ว้าว!!!//ตื่นตาตื่นใจ

ลู่เสียน

ว้าววว

เฉาเหว่ย

นี้เป็นครั้งแรกเลยที่ข้าลงมาเมืองมนุษย์

เฉาเหว่ย

งามไม่แพ้พิภพเทพเลย

ลู่เสียน

จริงงงง

ลู่เสียน

!!!//ตกใจ

ลู่เสียน

เฉาเหว่ยๆ

ลู่เสียน

หางของเจ้าๆ

เฉาเหว่ย

!!!

เฉาเหว่ย

อ๊ะ!!!//ร้อนลน

เฉาเหว่ย

เกือบไปแล้วๆ//ขำ

ลู่เสียน

เราไปตลาดกันเถอะ

ลู่เสียน

ข้าอยากเห็นตลาด

เฉาเหว่ย

เอาสิ

เฉาเหว่ย

//หายตัว

ลู่เสียน

//หายตัว

ㅤ ㅤ ㅤ

ณ ตลาดเมืองจู่หมิง

ลู่เสียน

//ปรากฏ

เฉาเหว่ย

//ปรากฏ

จอแจ จอแจ

แม่ค้า

ปลาจ้า~

แม่ค้า

ปลาสดๆ~

พ่อค้า

ถังหูลู่~

พ่อค้า

ไม้ล้ะ10เหรียญทองแดง

พ่อค้า

อ้ะ…

พ่อค้า

แม่นางคนงามสักไม้หรือไม่//ยื่นให้ลู่เสียน

ลู่เสียน

อ้ะ

ลู่เสียน

น่ากินจัง

ลู่เสียน

ข้าเอาสองไม้

เฉาเหว่ย

//ดึงแขนเสื้อ

เฉาเหว่ย

เราไม่มีเงินนะลู่เสียน//กระซิบ

ลู่เสียน

“จริงด้วย”

ลู่เสียน

เอ่อ…ข้าไม่เอาแล้วล้ะ//เดินหนี

พ่อค้า

หึ…หน้าตาก็ดีแต่ไม่มีเงินหรอเนี้ย

ลู่เสียน

//โกรธ//หันหลังกลับ

เฉาเหว่ย

//ดึงแขนเสื้อ

เฉาเหว่ย

อย่านะ

ลู่เสียน

ชิ!!!

ลู่เสียน

น่าหงุดหงิดเสียจริง

เฉาเหว่ย

เอาน๊าเราเป็นเทพเราอิ่มทิพย์ได้นิ่

เฉาเหว่ย

เงินทองก็แค่ของนอกกายสำหรับพวกเรา

เฉาเหว่ย

เราอยากได้อะไรก็แค่เสกออกมาเท่านั้นเอง

ลู่เสียน

นั้นก็จริง

ลู่เสียน

แต่ข้าอยากลองชิมอาหารของพิภพมนุษย์บ้าง

ลู่เสียน

อิ่มทิพย์มากไปก็เบื่อ

เฉาเหว่ย

นั้นก็จริง

ลู่เสียน

อ๊ะ!!!

ลู่เสียน

ข้าคิดออกแล้ว//จับแขนเฉาเหว่ย

เฉาเหว่ย

ไปที่ใดกัน

/หายตัว/

ㅤ ㅤ ㅤ

/ปรากฏ/

ณ หอบุผาพิรุธ

เฉาเหว่ย

เจ้าพาข้ามาที่นี้ทำไม//กระซิบ

ลู่เสียน

พนันไงล้ะ//กระซิบ

เฉาเหว่ย

พนันหรอ!!!//เสียงดัง

ทุกคนหันมามอง

ไต่กิ่งกู้

ตายจริง!!!

ไต่กิ่งกู้

คุณหนูสองท่านนี้หน้าตาสะสวยยิ่งนัก

ไต่กิ่งกู้

ท่านมาทำสิ่งใดรึ

ลู่เสียน

ท่าน…//สงสัย

ไต่กิ่งกู้

อ๋อ…ขออภัย//โค้งคำนับ

ไต่กิ่งกู้

ข้า กิ่งกู้ ไต่กิ่งกู้ เจ้าของหอบุผาพิรุธแห่งนี้

ชื่อ: ไต่กิ่งกู้ ฐานะ: เจ้าของหอบุผาพิรุธ ระดับพลัง: เทวมารต้น

ไต่กิ่งกู้

“ทำไมข้าถึงมองไม่เห็นพลังของนางทั้งสองกัน”

ลู่เสียน

อ๋อ…แม่นางไต่นี้เอง

ลู่เสียน

ข้าลู่เสียน

ลู่เสียน

นี้…สหายของข้าเฉาเหว่ย

เฉาเหว่ย

ยินดีที่ได้พบ

ไต่กิ่งกู้

“รึเขาเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา”

ลู่เสียน

วันนี้พวกเราอยากจะมาเล่นพนันน่ะ//กระซิบ

ลู่เสียน

แต่ไม่ได้พบเงินติดตัวมานี้สิ//กระซิบ

ลู่เสียน

ท่านพอจะให้ข้ายืมก่อนได้หรือไม่//กระซิบ

ไต่กิ่งกู้

ได้สิ

ไต่กิ่งกู้

ท่านต้องการเท่าไหร่ล้ะ

ลู่เสียน

หมื่นตำลึงทอง

ไต่กิ่งกู้

ได้

ไต่กิ่งกู้

เด็กๆ//ปรบมือเรียก

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ