บอนเท็น //AllBaji //EP:2

________________________________________

น้ำสีใสเอ่อล้นติดอยู่ที่ตาสีบรอนซ์จนมันหยดย้อยลงตามกรอบใบหน้าของหนุ่มผมยาวสีดำขลับ และหยดลงพื้น ส่งเสียงดัง แปะ แปะ และ แปะ ทุกคนในห้องต่างมองมาที่บาจิเป็นตาเดียวกันและอยากจะเข้าไปเช็ดน้ำตาให้แต่บอสใหญ่ของบอนเท็นยังอยู่จึงทำอะไรไม่ค่อยได้มาก แม้อดีตก่อนที่บาจิจะมาที่นี่ เพื่อนสมัยเด็กของเขาไม่ได้เสียชีวิตตามพี่ชายคนโตสุดบ้านซาโนะ เขาดีใจที่ไมค์กี้มีอายุยืนถึงตอนนี้ตรงหน้าเขา

"แกกล้าร้องไห้ต่อหน้าบอสหรอ ห๊ะ!!"

ชายหนุ่มผมชมพูบานเย็นเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่พอใจและตะคอกใส่บาจิในคำสุดท้ายอย่างสุดเสียง

"หุบปาก ชั้นจะไม่พูดซ้ำ"

บอสใหญ่แห่งบอนเท็นเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ดูโมโหแม้เขาจะไม่ได้แสดงกริยาออกมาเหมือนน้ำเสียงก็ตาม

"บาจิตามชั้นมา"

ชายหนุ่มผมขาวเคลือบเงินที่ขนานนามตนว่าเป็นบอสใหญ่แห่งบอนเท็นเอื้อนเอ่ยชักชวนคนตรงหน้าเพื่อให้เดินตามไปในห้องของตน ไมค์กี้อาสาเดินนำและเปิดประตูออกจากห้องนอนของNo.3 ของบอนเท็นอย่างไม่รีบร้อน บาจิเห็นดังนั้นจึงรีบเดินตามไปทันที ส่วนผู้คนที่เหลือในห้องนั้นเห็นว่าบอสพวกเขาได้ออกไปแล้วจึงค่อยๆทะยอยกันออกจากห้องนี้เพราะไม่มีเหตุผลที่ต้องอยู่แล้ว

"ไมค์กี้ นายจะทำอะไร"

"บาจิ นายรู้รึเปล่าว่าชั้นหน่ะ..คิดถึงนายที่สุดเลย"

ว่าเปล่าไมค์กี้เดินเข้ามาหาบาจิเรื่อยๆ และเรื่อยๆ จนอีกคนหลังติดกับผนังกำแพง ไมค์กี้มองอีกคนด้วยสายตาที่...? หื่นกระหาย บาจิมองคนตรงหน้ากลับด้วยสายตาที่สงสัย

"นี่"

"หะ..ห๊ะ ว่าไง"

บาจิพูดด้วยเสียงที่ติดขัดเพราะคนตรงหน้าดันเอาใบหน้าเข้ามาใกล้เขาเรื่อยๆจนปลายจมูกทั้งสองติดกัน

"..."

"ชั้นทำมันได้รึเปล่า บาจิ"

คนที่ถูกเรียกชื่อก็นึกคำตอบไม่ได้ว่าจะปฏิเสธหรือจะตกลง ไมค์กี้ที่เห็นว่าบาจิเงียบไปจึงตัดสินใจเองซะเลย

ปากหนาประกบจูบปากกระจับอย่างไม่รุนแรงเกินไปและเบาเกินไป บาจิสะดุ้งตกใจกับกริยาของคนผมขาว ลิ้นร้อนของไมค์กี้ใช้ลิ้นตนเลียที่เขี้ยวน้อยๆตรงมุมปากของบาจิทั้งสองข้าง ก่อนจะลุกล้ำเข้าไปในโพรงปากของคนผมดำ บอสใหญ่แห่งบอนเท็นต้อนลิ้นเล็กของคนผมสีขลับจนลิ้นเล็กจนมุม ไมค์กี้ผละออกจากปากที่เป็นกระจับของบาจิ คนตรงหน้าหายใจยังไม่ถึงสิบวิก็โดนดึงไปจูบอีกครั้ง ไมค์กี้ทำวนแบบนี้เรื่อยๆจนปากบาจิบวมเจ่อจากการจูบเป็นเวลานานถึงไมค์กี้จะผละออกจากปากอีกคนจริงๆ

"นายจูบแรงชะมัดเลยไมค์กี้"

คนถูกเรียกชื่อไม่ตอบแต่กลับยิ้มบางๆมาให้เขาแทน ไมค์กี้เริ่มไซร้คอขาวของบาจิ

"อื้อ~ ไมค์กี้ นายจะทำอะไรชั้น"

"ขอนิดๆหน่อยๆก่อนทำงาน ได้มั้ย?.."

ไมค์กี้พูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าสร้อยดั่งหมาใหญ่รอเจ้าของกลับมาบ้านก่อนจะได้ยินเสียงอื้ออึงในคอของคนตรงหน้าที่ส่งเสียงด้วยท่าทางที่เขินอาย

"หึ. ถ้ารับไหวนะ"

ไมค์กี้พูดขึ้นพร้อมเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ดูไม่น่าไว้ใจออกมา

________________________________________

RED EP:2

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***



