"I'M Too Weak"
"ฉันเกิดมาทำไม?...."
......
ความคิดในหัวของฉันตั้งคำถามขึ้น และเป็นคำถามที่มีหลายคำตอบ...
ซึ่งฉันก็ไม่แน่ใจกับคำตอบเหล่านั้นว่าคำตอบใหนคือคำตอบที่ถูกต้อง ไม่ว่าจะเป็นการ เกิดมาเพื่อตาย เกิดมาเพื่อทำตามฝัน เกิดมาเพื่อเสียสละ เกิดมาเพื่อ...
......
ฉันคิดอยู่ซ้ำๆว่าทำไมตัวเองไม่ตายๆไปซะ จะได้จบๆเรื่องทั้งหมด..เรื่องทั้งหมดที่ฉันทำมันลงไป....
เรื่องทั่งหมดที่ฉันหนีมาเพราะกลัวความผิด..
ฉันบอกตัวเองอยู่หน้ากระจกทุกครั้งก่อนไปโรงเรียนว่า "อย่าไม่สนใจอดีตพวกนั้นเลย เดี๋ยวมันก็ผ่านไป" .. แต่ถว่า..ยิ่งบอกตัวเองด้วยประโยคเดิมๆทุกๆวันมันก็ไม่ได้ช่วยไห้ดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย..
มันมีแต่จะทำไห้ฉันแย่ลง และ แย่ลงเรื่อยๆ ฉันหาทุกวิถีทางแล้วที่จะช่วยไห้ตัวเองร่าเริงขึ้นโดยไม่ต้องพึ่งยา.....แต่ สุดท้าย... ฉันก็ลงเอยด้วยการกินยากระตุ้นสมองเพื่อไห้ตัวเองสดใสร่าเริง ..
ฉันคิดว่าการที่ฉันร่าเริงจะทำไห้พวกเขาจับไม่ได้ว่าฉันทำอะไรกับตัวเองบ้าง...แต่ ไม่...
พวกเขาจับได้ทุกอย่า....เพราะฤทธิ์ยาที่กระตุ้นสมองของฉันมันทำฉันร่าเริงจนเกินไป...มันทำไห้ฉันดูเหมือนคนบ้า และ....ในที่สุด ยาก็หมดฤทธิ์ลง
ต่อหน้าเพื่อนๆของฉัน และมันทำไห้ฉันเสียอาการที่เก็บกดใว้ในทันที ฉันเริ่มน้ำตาใหลทั้งที่หน้ายังคงนิ่ง ทุกสายตารอบตัวมองมาที่ฉันเป็นสายตาเดียวกัน ฉันมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เผิ่งจะรู้ตัวว่าตนเองกำลังร้องไห้...ฉันตกใจมากแต่ทำอะไรไม่ได้จึงได้แต่ยืนนิ่งเงียบและปล่อยไห้น้ำคามันใหลไปเอง... .
รุ่งเช้าของอีกวัน...ฉันจำมันได้ดีเลย วันนั้นฉันไม่ไปโรงเรียน ไม่แม้แต่จะออกจากบ้าน หมกตัวอยู่แต่ใหนบ้านทั้งวันมองดูปฎิทินในโน๊ตบุ๊คของฉัน... .
"ใกล้หน้าหนาวแล้วสิ่นะ.."
ฉันอุทานขึ้นพลางมองดูปฎิทิน ฉันผลอยหลับไปในขนะนอนฟังเพลงจากโน๊ดบุ๊ค นานแค่ใหนไม่รู้ฉันสดุ้งตื่นขึ้นเพราะอากาศที่เริ่มหนาว ฉันมึนงงอยู่นิดๆเพราะเวลาของหน้าหนาวมันไม่ควรจะใวขนาดนี้ ฉันลุกจากเตียงก่อนจะดูนาฬิกา "18:12น."
ก่อนที่ฉันจะเดินไปข้างนอกบ้านแล้วยืนตากหิมะอันเกน็บหนาวนั่นอยู่พักนึงก่อนจะเดินกลับเข้ามาในตัวบ้าน.. .
ฉันปิดและล็อคประตูก่อนจะทำภารกิจส่วนตัวและเข้านอน.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments