ป่วนรัก นายตัวร้าย

#ติ่งเจได

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเรียนการสอน และโรงเรียนของเราก็กำลังปิดเทอมใหญ่ หลังจากจบพิธีปัจฉิมนิเทศของรุ่นพี่ ม.6 ในช่วงเช้าพอสายๆ ฉันกับอุ๋งอิ๋งจึงชวนกันมาไหว้พระที่วัดศักดิ์สิทธิ์ใกล้ๆกับโรงเรียน ระหว่างทางเราสองคนก็คุยกันเรื่อยเปื่อย

“ปิดเทอมนี้โมเน่ต์จะไปหาพ่อที่ภูเก็ตใช่มั้ย”

“ช่าย ไปช่วงสิ้นเดือนนะ”

“ดีจัง ปิดเทอมฉันต้องอยู่ช่วยพ่อแม่ขายของ คงไม่ได้ไปไหนเรย”

“อุ๋งอิ๋งได้อยู่กับที่บ้านตลอดน่ะดีจะตาย ดูฉันสิ ได้เจอพ่อแค่ตอนปิดเทอมเอง”

เพราะพ่อฉันรับราชการตำรวจท่านก็เลยต้องย้ายไปมาตามคำสั่งของเบื้องบนหลายครั้ง พ่อไม่อยากให้ฉันต้องย้ายโรงเรียนตามท่านไปด้วยจึงเช่าหอพักให้ฉันอยู่ที่กรุงเทพฯ ตามลำพัง เราสองคนพ่อลูกจะได้เจอกันแค่ช่วง ที่ฉันปิดเทอมเท่านั้นแหละ แต่พ่อนะสิ บอกว่าเพิ่งย้ายไปภูเก็ตไม่นาน อะไรๆ ก็ยังไม่ลงตัว เลยให้ฉันไปหาตอนสิ้นเดือนนี้ แต่แหม่…กว่าจะสิ้นเดือนมันก็อีกตั้งหลายอาทิตย์ ฉันก็เลยรับปากกับพ่อไปงั้น แล้วก็ตั้งใจว่าจะโผล่ไปเซอร์ไพรส์พ่อพรุ่งนี้ ซะเลย ฮี่ๆ

เอ่อ ขอแนะนำตัวเองก่อนแล้วกันนะคะ ฉันชื่อ “โมเน่ต์” ค่ะ ตอนนี้อายุ 17 ปี กำลังจะขึ้น ม.6 แล้ว อย่างที่บอกไปว่าพ่อเป็นตำรวจอยู่ที่ภูเก็ต แต่ก่อนหน้านี้ท่านก็ไปอยู่เชียงราย หนองคาย สงขลา ปัตตานี และที่อื่นๆ อีกนับไม่ทวน ส่วนแม่ก็เสียไปตั้งแต่ฉันยังจำความไม่ได้ แต่ฉันก็ไม่ใช่คนขาดความอบอุ่นหรอกนะ ถึงฉันจะไม่มีแม่ อีกทั้งพ่อก็ยังอยู่ห่างไกล แต่ฉันรับรู้ เสมอว่าท่านทั้งสองรักฉัน และอีกอย่าง…ฉันก็มีเจไดให้พึ่งพิง\>\_<

พูดแล้วจะหาว่าบ้า แต่หมอนั้นฉันพึ่งอยู่ ม.3 กำลังจะขึ้น ม.4 เองนะ พอถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังฉันก็นอนร้องไห้แทบจะทุกวัน แต่พอฉันได้รู้จักเจได เท่านั้นแหละ! แม่เจ้าประคุณรถนช่วยเอ๊ย! ฉันที่ร้องไห้อยู่ถึงรีบกับปาดน้ำตาเพื่อที่จะได้เห็นหน้า \(และซิกซ์แพ็กส์\) ของเขาชัดๆ อ่ะ คิดดู๊!

ก็ผู้ชายอะไรหล่อเวอร์! หน้าใส ยิ้มสวย หุ่นดี มีซิกซ์แพ็กส์ คาริสม่า กระจัดกระจายจนหัวใจของฉันหวั่นไหวไม่เป็นจังหวะพบกับผ่านหน้าเพียงครั้งแรกฉันก็ตกหลุมรัก🖤_🖤

จากนั้นฉันก็ไปหาประวัติของเจได จนได้รู้ว่าเขาอายุเท่าฉัน เรียนอยู่ที่โรงเรียนชายล้วนชื่อดังแห่งหนึ่งและรับงานถ่ายแบบเป็นครั้งคราว ฉันตามหาอินสตาแกรมจองเขาจนเจอ จึงรีบกดติดตามพร้อมกับปวารณาตัวเองว่าเป็นติ่งเจไดทันที>_<

แล้วชีวิตของฉันต่อจากนั้นก็ไม่มีที่ว่างห้ใครความเหงาเข้ามาเกาะกินหัวใจอีกเลย ฮิๆๆๆ

“แล้วโมเน่มต์จะกับมาตอนไหนเหรอ”

และจากการติดตามเขาผ่านทางไอจีมาโดยตลอดก็ทำให้ฉันรู้ว่านอกจากเจไดจะหล่อมาก เท่มาก และรวยมากแล้ว เขาก็ยังนิสัยดีมากอีกด้วย เพราะถึงเจไดจะเป็นเน็ตไอดอลชื่อดังที่ยังมียอดฟอลโลเวอร์ในไอจีเป็นแสนๆ คนแต่เขาก็ไม่เคยหยิ่ง เจไดพูดคุยกับแฟนคลับเป็นประจำ เขายังเคยตอบฉันบ่อยๆ อีกทั้งเจไดยังเป็นเด็กมีอนามัย เขามักจะตื่นเข้ามาใส่บาตร กินอาหารที่มีประโยชน์ ไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ หมั่นออกกำลังกาย และเข้านอนตอนสี่ทุ่มทุกวัน

เจไดเป็นต้นแบบของการใช้ชีวิตที่ดี เพราะฉะนั้นก็ไม่แปลกหรอกที่ฉันจะตกหลุมรักเขาจนหัวปักหัวปำ

“กลับมาตอนเปิดเทอมเลยหรือเปล่า”

จากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็เกือบสองปีแล้วที่ฉันเป็นแฟนคลับขอบเจได ฉันกดไลค์ทุกรูปในินสตาแกรมของเขา คอมเมนท์ให้ตลอด นอกจากนั้นฉันก็อัพรูปตัวเองแล้วแท็กไปหาเขาบ่อยๆ อีกด้วย อิๆ

“กรี๊ด\~เจไดจ๋าเจไดของโมเน่ต์ เค้ารักตะเองนะ จุ๊บๆๆ

“โมเน่ต์?

แต่วันนี้มันเปลี่ยนไป…เพราะเจไดไม่เหมือนเดิม…

ก็เขาไม่ยอมอัพรูปอ่ะ แงงง\~

“โมเน่ต์…”

ตลอดสองปีที่ผ่านมาไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่เจไดจะอัพรูปช้าเกินกว่าหกชั่วโมง(ยกเว้นตอนกลางคืนที่เขาเข้านอน)

ฉันติดตามเจไดจนรับรู้กิจวัตรประจำวันของเขาหมดแล้ว

ไม่งั้นจะรู้เหรอว่าเขานอนเร็วตื่นเช้า ไม่กินเหล้าสูบบุหรี่

มีครั้งนี้แหละที่เจไดหายไปนานจนน่าเป็นห่วง

“ยัยโมเน่ต์โว้ยยยย!!!”

“กรี๊ด!” ฉันสะดุ้งที่จู่ๆ ยัยอุ๋งอิ๋งก็ตะโกนเรียกฉันเสียงดัง “เรียกทำไมยะ ยัยบ้าตกใจหมด”

“ก็เรียกตั้งนานไม่ตอบ อย่าบอกนะว่ามัวแต่คิดเรื่องนายเจไดอะไรนั้นอยู่อีก”

“อ้าวเหรอ” ฉันทำหน้าเหวอ อุ๋งอิ๋งเรียกฉันตอนไหน ไม่เห็นรู้เรื่องเลย

“เฮ้อ แกนี่ท่าจะบ้า แค่เจไดไม่อัพรูปสิบแปดชั่วโมงแล้วย่ะ”ฉันบอกแล้วก้มดูนาฬิกาข้อมืออีกที “กับยี่สิบห้านาทีที่แล้วด้วย”

“-_-“

“ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ดูสิ กลายเป็นยี่สิบชั่วโมงยี่สิบหกนาทีแล้วอ่ะแก TOT”

“ประสาท!”

“อุ๋งอิงพูดแล้วก็เดินหนี้ฉันไปทันที แง้ ประสาทตรงไหนยะ ฉันก็แค่เป็นห่วงเจ้าเจไดเองน้า TOT\~

ยี่สิบชั่วโมงผ่านไป เจไดบังไม่อัพรูปในอิสตาแกรมเลย T^T

ไม่อัพรูปยังไม่พอ แต่นี้เขาเล่นไม่กดไลค์รูปใครทั้งสิ้น ไม่ตอบใครสักคนเลยด้วย เจไดเงียบหายไปจนฉันเป็นห่วงเขาจะตายอยู่แล้ว เจไดไม่สบายหรือเปล่านะ เขาปวดหัว ปวดทท้อง เจ็บนิ้ว เจ็บขา มีดบาด ตกบันได ฟันหัก หรือไส้ติ่งแตกไปแล้วหรือเปล่าก็ไม่รู้

ระหว่างรอเหรียญจากอุ๋งอิ๋ง เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ฉันก็หยิบมือถือขึ้นมาเช็กความเคลื่อนไหวของเจไดอีกครั้ง และในตอนที่อุ๋งอ๋งส่งเหรียญให้ ฉันก็เป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่การแจ้งเตือนจากอนสาตแกรมของเจไดปรากฎขึ้นมาพอดี!

เจไดอัพรูปแล้ว! และที่สำคัญ…รูปนั้นมันก็…!!!

jedi_iira K I S S

แมวน้อยน่ารักจังจุ๊บหน่อยนะ

#แมวของเจ้พริมโรส #ชื่อจัสมิน #ผมตกหลุมรักจัสมินซะแล้วครับ #จุ๊บๆๆๆ

“>O< กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!”

ฉันกรีดร้องเสียงดังและเขย่าตัวอุ๋งอิ๋งด้วยความบ้าคลั่งจนอุ๋งอิ๋งที่สั่นไปตามแรงฉันถึงกับมึนงงแหละพยายามสอบถามอาการทางจิตของฉัน

“โมเน่ต์ แกเป็นอะไร ใจเย็นๆ อย่าพึ่งเป็นบ้า ฉันยังไม่อยากมีเพื่อนเป็นคนบ้าโว้ย”

“เจไดอัพรูปภาพแล้ว รูปเจไดจุ๊บแมวน้อยแสนหน้ารัก”

“ฉันอยากกลายเป็นแมวจัง เจไดจะได้จุ๊บฉันแบบแมวน้อยตัวนั้น”

“โมเน่ต์ แกเป็นบ้าไปแล้วจริงๆสินะ ฉันเสียใจจริงๆ”

“แกสิบ้า! ดูนี่ เจไดอัพรูป แล้วแกดู…ฉันพูดไปเขินไป บิดม้วนตัวเองเหมือนคนปวดฉี่จนกลั้นไม่ไหว แต่ไม่ใช่นะ! ที่ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะ…เจไดจุ๊บแมว!”

ตกหลุมรักจัสมิน แถมยังมีจุ๊บๆๆๆ อีกต่างหาก อ๊ากกก!!!>///<