เมื่อฉันเข้ามาอยู่ในโลกนิยาย
ไม่โง่อีกแล้ว
เเวนเดอร์
ฉันน่ะ...เกลียดผู้หญิงเเบบเธอที่สุด...
เรเชล
เเต่ฉันเลิกกับเขาไปเเล้วนะคะ
เเวนเดอร์
ใครเชื่อเธอก็บ้าเเล้วเรเชล...
เรเชล
ทำไมทุกคนถึงต้องทิ้งฉันไปด้วยนะ...
เรเชล
สิ่งที่ฉันทำมันผิดมากขนาดนั้นเลยเหรอ?
เรเชล
//เดินมาหยุดตรงหน้าผา
เรเชล
ถ้าฉันไม่อยู่...ทุกอย่างก็คงไม่เป็นเเบบนี้...
เรเชล
เรื่องพวกนี้มันก็คงไม่เกิดขึ้น.
เรเชลยืนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่แบบนั้นสักพัก. จะหายใจเข้าและตัดสินใจกระโดดลงไป.
ความทรงจำต่างๆได้ลอยเข้ามาในหัวเธอก่อนที่ภาพจะตัดไป.
???
ยังไม่ถึงตอนไหนนางเอกก็ตายซะแล้วหรอ?.
???
ถ้าเป็นแบบนี้แล้วตัวเอกจะดำเนินเรื่องยังไงล่ะ.
หญิงสาวปริศนาได้บ่นพึมพำเกี่ยวกับนิยายที่เธออ่านอยู่ในมือถือ.
รู้สึกเหมือนว่าเธอจะไม่พอใจในการดำเนินเรื่องของนิยายเรื่องนี้.
เธอเอาแต่บ่นอยู่แบบนั้นสักพักก่อนที่เธอจะปิดมือถือและเข้านอนไปในที่สุด.
ไลลา
คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมคะที่จะหมั้นกับฉัน?.
เเวนเดอร์
ผมขอคิดดูก่อนนะครับเรื่องนั้น
เเวนเดอร์
ไว้ถ้าผมเเน่ใจเเล้วจะมาบอกคุณนะครับ
เรเชล
ฉันมาอยู่ไหนกันเนี่ย.
เรเชล
ที่นี่ไม่ใช่ห้องของฉันนี่.
เรเชล
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!?
เรเชลพยายามจับเเละสำหรวจทั่วใบหน้าตัวเอง
เรเชล
ฉันหลุดเข้ามาอยู่ในนิยายเรื่องนี้จริงๆเหรอเนี่ย!
เรเชล
ตอนนี้ตอนที่เท่าไหร่เเล้วล่ะเนี่ย!!?
เรเชล
ผ่านตอนที่ตกเหวเเล้วรึยังนะ?
ชิววี่
บอกให้หยุดวิ่งไงล่ะ!!
ชิววี่
เกิดเป็นบ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย!?
ชิววี่
อยู่ๆทำเหมือนไม่รู้จักกันซะงั้น
ชิววี่
เธอวิ่งหนีใครมาเนี่ย?
ชิววี่
คนอื่นเขามองกันหมดแล้วเนี่ย !?
ชิววี่
รับกลับเข้าที่พักกันเถอะ
เรเชล
(ใช่เราอยู่ที่ร. ร.นี่นา)
เรเชล
ตอนนี้เราปิดเทอมอยู่งั้นเหรอ?
ชิววี่
ฉันรู้ว่าเธออยากเจอหน้าแวนเดอร์
ชิววี่
แต่เขากำลังจะหมั้นแล้ว
เรเชล
ฉันขอเดินเล่นแถวนี้ก่อนไม่ได้เหรอ?
ชิววี่
แต่ต้องให้ฉันไปด้วยนะ
เรเชล
ฉันก็ไม่ได้จะไปคนเดียวอยู่แล้วนี่นา ...
ชิววี่
นั่งรอฉันตรงนี้ก่อนนะเร
เมททิว
ฉันเห็นเธอนั่งเล่นอยู่คนเดียว
เมททิว
โดนทิ้งมาอีกงั้นเหรอ?
เรเชล
มาเป็นห่วงเป็นใยอะไรฉันตอนนี้
เมททิว
ก็ไม่ได้อยากห่วงหรอกนะ
ชิววี่
กลับไปหาคู่หมั้นของนายซะเมททิว
ชิววี่
อย่ามายุ่งกับเรอีกเลย
เรเชล
เรากลับกันเถอะชิววี่
เเวนเดอร์
//อ่านหนังสืออยู่
ชิววี่
เธออยากคุยกับเขาไม่ใช่เหรอ?
ชิววี่
อยากอธิบายอะไรให้เขาฟังไม่ใช่เหรอ?
ชิววี่
เร็วๆ//ผลักเรเชลเดินไปข้างหน้า
ในที่สุดทั้งสองก็มายืนต่อหน้าแวนเดอร์จนได้...
เเวนเดอร์
//เงยหน้าขึ้นมามอง
ชิววี่
เรมีอะไรอยากคุยกับนายน่ะ
เเวนเดอร์
ฉันไม่ได้อยากฟังคำแก้ตัวของเธอหรอกนะ
เรเชล
คิดว่าฉันจะแก้ตัวเรื่องอะไรไม่ทราบ
เรเชล
โมเมไปเองทั้งนั้นเลยนะนายเนี่ย
เเวนเดอร์
นี่...เธอจะไม่พูดอะไรกับฉันจริงๆน่ะเหรอ?
เเวนเดอร์
//ปล่อยมือออกจากเรเชล
เเวนเดอร์
(เป็นอะไรไปน่ะเรเชล?)
เเวนเดอร์
(เธอต้องง้อฉันไม่ใช่เหรอ?)
เเวนเดอร์
หรือฉันที่ผิด...
เเวนเดอร์
แต่ฉันเห็นจริงๆนะว่าเธอจูบกับคนอื่น
เเวนเดอร์
ทำไมถึงไม่อธิบายอะไรให้ฉันฟังหรือเข้าใจเลยล่ะ?
ลาล่า
เธอทำให้เขาลังเลกับฉัน
เเวนเดอร์
เมื่อเช้าทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร
เเวนเดอร์
พอตกค่ำก็มารอเจอฉัน
เเวนเดอร์
แสดงเก่งดีนี่เรเชล
เรเชล
ฉันไม่เข้าใจว่านายกำลังหมายถึงอะไร?
เเวนเดอร์
ก็เรื่องที่เธอไปจูบกับใครก็ไม่รู้ไง
เเวนเดอร์
เธอคงคิดว่าฉันโง่จะไม่รู้เรื่องนี้ล่ะสิ
เเวนเดอร์
โทษที่นะแต่ฉันไม่ได้โง่อย่างที่คิด
เรเชล
แล้วนายจะแน่ใจได้ยังไง.ว่าที่นายเห็นน่ะเป็นฉันจริงๆไม่ใช่คนหน้าเหมือน
เรเชล
ที่นายเห็นฉันจูบกับชายอื่นมันวันไหน?
เรเชล
แต่ฉันไม่ได้ไปที่นั่น
เเวนเดอร์
แล้วฉันจะแน่ใจได้ยังไงว่าเธอไม่ได้โกหก
เรเชล
นายเห็นฉันเป็นคนแบบไหนล่ะ
เเวนเดอร์
คนขี้โกหกยังไงล่ะ
เรเชล
นายมีคำตอบของนายอยู่แล้วนี่?
เรเชล
ยังต้องให้ฉันอธิบายอะไรให้ฟังอีกล่ะ
เรเชล
เพราะอธิบายให้ตายยังไงนายก็ไม่ฟัง
เรเชล
รู้สิ. เพราะฉันจะไม่โง่แบบเมื่อก่อนอีกแล้วไง^ ^
เเวนเดอร์
แล้วเรื่องไปอยู่ที่หน้าผามันหมายความว่ายังไง?
Comments