ตอน 2

หลังจากโรงเรียนเปิดเทอมได้ 1 อาทิตย์
:
โรงอาหาร
NovelToon
ราไวย์
ราไวย์
มึงกูรู้สึกแปลกๆว่ะ
นีล
นีล
แปลกยังไง
ราไวย์
ราไวย์
//…เหลียวซ้าย แลขวา
ราไวย์
ราไวย์
กูรู้สึกว่า ภีมมองกูแปลกๆว่ะ
นีล
นีล
ห้ะ? มอง มองมึงเนี้ยนะ แล้วแปลกยังไง
ราไวย์
ราไวย์
กูรู้สึกว่าเขามองกูบ่อยมากเลยเว้ย
ราไวย์
ราไวย์
ทั้งในห้องเรียน ทั้งเวลาที่เดินผ่าน แม้กระทั่งตอนนี้ด้วย
นีล
นีล
//…เหลียวไปมอง หรือว่าเขาชอบแกรึป่าว!
ราไวย์
ราไวย์
อย่าเหลียวไปมองซิเดี๋ยวเขาก็รู้หรอกว่าเราพูดถึงเขา
ราไวย์
ราไวย์
เขามองกูแบบ จิกๆอะมึง เหมือนกูไปทำไรให้อะ
นีล
นีล
บ้าน่าา คิดมากไปเองรึป่าว
นีล
นีล
แล้วมึงไปทำไรให้เขาไม่พอใจ
ราไวย์
ราไวย์
… ก็ไม่นะมึง กูยังไม่เคยไปยุ่งไปคุยอะไรกับเขาเลย
นีล
นีล
เออก็นั้นไง มึงอะคิดไปเองแหละ
ราไวย์
ราไวย์
หรอวะ..
:
ห้องเรียน
NovelToon
คุณครู
คุณครู
นักเรียนทุกคนเปิดไปที่หน้า…
ราไวย์
ราไวย์
(..ทำไมรู้สึกเสียวสันหลังแปลกๆ…)
ราไวย์
ราไวย์
//..เหลียวไปมอง
ภีม
ภีม
😒😒
ราไวย์
ราไวย์
//..รีบหันกลับ
ราไวย์
ราไวย์
(…นั้นไงมองอีกแล้ว เป็นอะไรของเขาเนี้ย!…)
ราไวย์
ราไวย์
//…ยกหนังสือมาบังหน้า
คุณครู
คุณครู
นางสาวราไวย์ เธอชอบอ่านหนังสือกลับด้านหรอ
ราไวย์
ราไวย์
อะ! //..รีบกลับด้านหนังสือ
คุณครู
คุณครู
ตั้งใจเรียนหน่อยสิ
ราไวย์
ราไวย์
ขอโทษค่าา😥
:
ตึ้งตึงตึงตึ่ง
คุณครู
คุณครู
กลับบ้านไปอย่าลืมทบทวนกันด้วยนะคะ
นีล
นีล
ไวย์วันนี้เวรมึงใช่ปะ
ราไวย์
ราไวย์
เออใช่เกือบลืมไปเลย
นีล
นีล
กูคงไม่ได้อยู่รอมึงนะ วันนี้ที่บ้านกูไม่มีใครอยู่ กูต้องรีบกลับ
ราไวย์
ราไวย์
ไม่เป็นไรมึง ไว้เจอกันพรุ่งนี้
นีล
นีล
โอเคร งั้นกูไปก่อนนะ
:
ราไวย์
ราไวย์
//…กำลังลบกระดาน
ราไวย์
ราไวย์
(…เดี๋ยวนะ ทำไมต้องได้มาทำเวรกับตานี่ด้วยนะ…)
ภีม
ภีม
//…กำลังกวาดห้อง
ภีม
ภีม
😒
ราไวย์
ราไวย์
//…ขนลุก
ราไวย์
ราไวย์
(…อึดอัดชะมัด รีบทำรีบหนีดีกว่า…)
ราไวย์
ราไวย์
//..ลบๆๆ
ภีม
ภีม
นี่เธอน่ะ
ราไวย์
ราไวย์
เอ้ยยเชี้ยยย!!!
ปั๊ก
แปลงกระดานตกใส่เท้าภีม
ภีม
ภีม
โอ้ยย!
ราไวย์
ราไวย์
ตตตตต ตกใจหมด!
ราไวย์
ราไวย์
//..รีบเก็บแปลงลบกระดานขึ้นมา
ภีม
ภีม
ตกใจอะไร ในห้องก็มีกันแค่2คน แล้วกระดานน่ะเธอจะลบอีกนานมั้ย
ราไวย์
ราไวย์
ล แล้วทำไม ยุ่งไรด้วย
ภีม
ภีม
//…ยืนขึ้น
ภีม
ภีม
นี่เธอกะจะลบแค่กระดานอย่างเดียวรึไง
ราไวย์
ราไวย์
นายก็ทำส่วนของนายไปสิ เดี๋ยวฉันจะทำส่วนของฉันเอง
ภีม
ภีม
ส่วนของเธอที่ว่ามีไรบ้าง ถ้าเป็นอย่างอื่นฉันทำไปหมดแล้ว
ราไวย์
ราไวย์
//..หันไปมองรอบห้อง
ราไวย์
ราไวย์
(…ขยะ เก้าอี้ หน้าต่าง พื้น ส..เสร็จหมดแล้ว..)
ภีม
ภีม
ถ้าจะกินแรงคนอื่นขนาดนี้ทีหลังก็ไม่ต้องทำ
ราไวย์
ราไวย์
นี่นาย ว่าใครกินแรงคนอื่น พูดให้มันดีๆนะ😠
ภีม
ภีม
หรือไม่จริง?
ภีม
ภีม
น่ารำคาญชะมัด //..เดินกลับไปที่โต๊ะเอากระเป๋า
ราไวย์
ราไวย์
หึ้ยยย ก็เพราะนายนั้นแหละมัวแต่จ้องฉัน
ราไวย์
ราไวย์
อึดอัดจะตายอยู่แล้ว ไม่เป็นอันจะทำอะไรเลยต่างหาก
ภีม
ภีม
//..เดินเข้าไปใกล้ๆ
ราไวย์
ราไวย์
จ จะทำอะไรน่ะ
ภีม
ภีม
ขนาดนี้แล้วยังไม่สำนึกอีกนะ
ภีม
ภีม
ทำแปลงลบกระดานตกใส่ฉันขอโทษสักคำก็ไม่มี ยังมาเถียงฉอดๆอีก
ภีม
ภีม
น่าหงุดหงิดชะมัด
ราไวย์
ราไวย์
หาา ว่าใครน่าหงุดหงิดนะ!
ภีม
ภีม
//…เดินหนีออกจากห้องไป
ราไวย์
ราไวย์
เห้ยเดี๋ยวก่อนดิ (..คิดว่าตัวเองไม่น่าหงุดหงิดรึไงกัน..)
ราไวย์
ราไวย์
//..รีบเดินออกไปนอกห้อง
ราไวย์
ราไวย์
เออขอโทษพอใจยังงงง!!
ราไวย์
ราไวย์
คนอะไรเดินเร็วชะมัด
ฉันพูดตะโกนออกไป
ไม่รู้ว่าเขาจะได้ยินมั้ย เพราะเขาเดินไปไม่เหลียวหลังกลับมาเลย
และนี่แหละคือจุดเริ่มต้น "ของเราสองคน"

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!