ไอ้เเด๊ดโรคจิตคนนั้น

ค่ำคืนที่มืดสนิทร่างเล็กวัยยี่สิบสามในชุดนอนลายลูกหมูสีฟ้า กำลังเดินกลับบ้าน ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเเก้มเเถมดูคล้ายผู้หญิง ร่างเล็กนั้นเดินตามทางถือขนมของโปรดที่จะกินตอนดูซีรีย์ช่วงดึก

ทว่าในระหว่างนั้น สายตาของคนตัวเล็กดันไปเห็นร่างหนาตัวโตที่เต็มไปด้วยกล้ามที่กำลังถือมีด

ข้างหน้าคือรถหรูราคาเเพง อยู่ไม่ไกลนัก ข้างล่างนั้นของร่างยักษ์มีผู้หญิงที่มีเลือดเต็มตัวนอนนิ่งอยู่กับพื้น ทว่าสายตาที่เยือกเย็นเปลี่ยนโฟกัส จากร่างของหญิงสาวเป็นร่างเล็กที่ดันเดินเข้ามา

"ช เชี่ย~ "

ร่างเล็กของชายหนุ่มอุทานขึ้น ตาที่มองจ้องไปยังภาพตรงหน้าเเทบอยากจะวิ่งหนี ทว่าร่างกายนั้นทำอะไรไม่ถูกได้เเต่ยืนตัวเเข็ง

ร่างยักษ์ที่กำลังโฟกัสร่างเล็ก เดินเข้ามาใกล้ร่างเล็กอย่างรวดเร็ว สายตาภายใต้หมวกฮู้สีดำนั่นน่ากลัวมาก เดินเข้ามาประชิดตัวร่างเล็กทำให้ความสูงเพียงร้อยหกสิบสามของเขาอยู่เเค่อกคนตัวโต เเสงไฟเห็นเจ้าของใบหน้าคม ทว่ากลับดูโรคจิตเเละน่ากลัวมากกว่าหล่อ

"ไงคะ..คนสวยชอบผลงานของเเด๊ดไหมคะ?"

เสียงเรียบนิ่งถามออกไป ร่างเล็ก ที่ยืนตัวเเข็ง

มือที่ถือขนมถุงโตทิ้งลงพื้น

ร่างยักษ์ที่สังเกตุเห็นใบหน้าสวยของคนตรงหน้าที่กำลังเเสดงความกลัวออกมาต่อหน้าเขา พลันยกยิ้มขึ้นใบหน้าที่เผยถึงความโรคจิต กับมีดในมือของอีกคน ที่จะเเทงเขาเมื่อไหร่ก็ได้ ขาเล็กก้าวถอยหลังอย่างประหม่า ทว่าทุกการเคลื่อนไหวนี้อยู่ในสายตาของร่างยักษ์

มือหนาจับเข้าที่ไหล่เล็ก สายตาที่ไม่เป็นมิตรมองร่างเล็กตรงหน้า

"รู้ไหมใครที่เห็นหน้าเเด๊ดเเล้ว...คนนั่นมันไม่เคยรอด"

น้ำเสียงที่เยือกเย็นถูกส่งออกมา ใบหน้าสวยในตอนนี้มองไปยังหญิงสาวที่นอนนิ่งอยู่ที่พื้นน้ำอุ่นที่ไหล่ออกมาจากกางเกงร่างเล็ก ร่างเล็กนั้นกลัวจนฉี่เเตก

"ผมไม่เห็นนะครับ ผ..ผมไม่เห็นอะไรทั้งนั้น"

ใบหน้าหล่อยกยิ้มอีกครั้ง เมื่อเห็นอีกคนกลัวจนฉี่เเตก มือหนาจึงรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวของร่างเล็กโดนการส่งมือหนาจับไปที่ก้นกลมๆ ของอีกคน

เสียงสั่นกลัวของร่างเล็ก ยิ่งถูกใจร่างยักษ์ ถ้าหากได้ไปครางใต้ร่างเขาคงจะถูกใจไม่น้อย

"ไหนหนูบอกว่าไม่เห็นละคะ..เเล้วที่บอกว่ามองคุณมันคืออะไรเหรอคะ"

ฉี่ของร่างเล็กไหลออกมาเรื่อยๆเพราะความกลัวร่างเล็กนั้นสั่นเหมือนกับเจ้าเข้า มือหนาที่จับก้นไม่ยอมปล่อยกับประโยคที่ร่างเล็กนั้นตอบไม่ได้ได้เเต่นิ่งเงียบมองที่ร่างของหญิงสาว

"หึ หนูเงียบเเสดงว่าหนูคงเห็นหมดใช่ไหมคะ งั้นเเด๊ดมีให้หนูเลือกสองทาง...ระหว่างไปกับเเด๊ดกับนอนตายที่นี่กับผู้หญิงคนนี้ หนูเลือกอะไรครับ"

"ถ้าผมเลือกอันที่เเรกคุณจะฆ่าผมไหม..ผมยังเด็กยังไม่ทันมีเมียเลยคุณอย่าฆ่าผมเลยนะครับ"

จบประโยคดังกล่าว มือหนาหยิบเข็มฉีดที่ถุงเสื้อฮู้ดขึ้นปักเข้าที่คอขาวๆ ของอีกคน ร่างเล็กล้มลงที่เเขนเเกร่ง มือหนาอีกข้างที่ยกขึ้นลูบหน้าสวยๆอย่างเบามือ สายตาที่เยือกเย็นในตอนเเรก ทว่าในเวลานี้กลับเปลี่ยนไปในพริบตาเดี๋ยว สายตาเเห่งความใคร่ถูกส่งไปยังร่างของคนในอ้อมเเขน

ตากลมๆที่ปิดสนิทริมฝีปากสีชมพูที่โดนเเสงจากริมทาง ยิ่งดูน่าหลงใหลมือหนาประคองร่างเล็ก ก่อนจะยกขึ้นอุ้มเเล้วเดินไปยังรถหรูข้างกายเเล้ววางร่างเล็กลงที่ฝั่งคนขับ

"กลัวจนฉี่เเตก..หึ น่าจับกระเดือกชะมัด"

มือหนายกโทรศัพท์ขึ้นเป็นบที่หู เเล้วออกคำสั่ง

"เข้ามาเก็บงานให้กูด้วย"

จบประโยคมือหนาก็กดปิดทันที เเล้วหันไปมองที่เด็กน้อยที่หลับอยู่บนรถ ด้วยฤทธิ์ของยาสลบที่ถูกฉีดเข้าที่คอขาวๆ ร่างยักษ์เข้าประชิด

ตัวอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้กลับเข้าหน้าเเนบหน้า ลิ้นร้อนร่างเล็ก ลิ้นร้อนบรรจงเลียจากข้างเเก้มไปยังริมฝีปาก

จุ๊บ จุ๊บ จวบ..

"หนูสวยจังค่ะ...เเด๊ดชักจะเริ่มหลงหนูเข้าเเล้ว"

เเขนเเกร่งวางร่างเล็กของข้าวลงบนเตียงหรูภายในห้องหรูในคฤหาสน์หลังใหญ่ ข้าวน้อยหลับอยู่บนเตียง ร่างยักษ์ที่ลุกขึ้น ก่อนจะมองที่ข้าวด้วยสายตาเหมือนจะกลืนกินอีกคนทั้งตัว ก่อนจะยกยิ้มขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

ร่างยักษ์เข้าประชิดข้าวน้อยอีกครั้ง มือหนาที่เริ่มถอดเสื้อผ้าออกอีกคนออกโดยไม่ได้รับอนุญาตจากคนบนเตียง เผยให้เห็นเอวบางๆ กับไข่ดาวสีชมพูที่อกอยู่คู่กัน กางเกงเเละเสื้อผ้าถูกโยนทิ้งลงบนพื้น จากนั้นริมฝีปากก็เริ่มบรรจงเลียร่างเล็กที่กำลังหลับอย่างไม่ได้สติ

เเผล็บ เเผล็บ เสียงเลียจากล่างขึ้นบน สายตาที่หลงใหลนั้นคือน่ากลัว มือหนาพรางถอดเสื้อผ้าตนออกช้าช้า ลิ้นร้อนที่เลียจนทั่วร่าง ก่อนจะประกบเข้าที่ริมฝีปากกลีบสวยสีชมพูที่อยู่บนใบหน้าสวย

ลิ้นร้อนเเทรกก็เข้าไปภายในโพงปาก ดูดดื่มกับสิ่งที่ต้องการ มือหนาที่ถอดสิ่งของร่างออกจนหมด เผยให้เห็นกล้ามเนื้อลายเส้นสวย เส้นเลือดที่ขึ้นตามเข็นเเละขาไม่ว่าจะบริเวณลับเส้นเลือดก็ปรากฏ มือหนาจับที่เเกนกลาง ก่อนจะรูดขึ้นลงตามจังหวะ

"ฮือ..."

ข้าวที่อยู่ใต้ร่าง ตอนนี้ได้สติเมื่อรู้สึกถึงร่างยักษ์ใหญ่ที่ทับตนอยู่ พร้อมกับถูกครอบครองริมฝีปากโดยที่ตนไม่ได้อนุญาต ทำให้ตกใจจนมือเล็กต้องออกเเรงดันร่างยักษ์นั้นออก

ทว่ากลับไร้ประโยชน์ เพราะถ้าร่างยักษ์นั้นหม่ยอมที่จะอนุญาต เเรงเท่าลูกหมาของอีกคนก็คงทำอะไรไม่ได้ มือเล็กที่พยายามดันอกเเกร่ง เเละหันหน้าหนีจูบที่ไม่ต้องการ ทว่าทุกสิ่งที่พยายามกลับไร้ประโยชน์

ร่างนั้นลุกขึ้นอย่างไว ข้าวเป็นอิสระเเต่กลับต้องตกใจกับร่างกายที่ไร้เสื้อปกปิด กับร่างยักษ์ใหญ่ของอีกคนที่ไร้เสื้อปกปิดเช่นกัน

"อะไรเนี่ย!"

กิมจิอุทานขึ้น ก่อนจะหันไปมองอีกคนที่ยืนยกมือหนาเช็ดปากที่มีเลือดซิบออกมา ในทางกบับกันร่างยักษ์นั่นต้องโกรธ เเต่ทว่ากลับยิ้มชอบพึงพอใจกับสิ่งที่อีกคนทำกับตน ร่างยักษ์ขึ้นบนเตียงที่มีร่างเล็กของข้าวนอนอึ้งอยู่ เเล้วเข้าประชิดตัวโดยที่อีกคนยังไม่ได้ตั้งหลัก มือหนาจับมือเล็กทั้งสองกดกับพื้นเตียง

"หนูชอบความรุนเเรงเหรอคะ"

"ปล่อยนะไอ้โรคจิต"

ใบหน้าหล่อที่ยกยิ้มขึ้นไม่ยอมหยุด ทำเอาใบหน้าสวยถึงกับเหว ไม่รู้เจอกับตัวอะไรอยู่ จึงพยายามดิ้นเพื่อให้รอด เเต่ทว่ายิ่งดิ้นก็ยิ่งเเน่น

เเกนกลางของร่างยักษ์ที่กำลังเเข็งตัวนั้น ทิ่มเเทงไปที่ขาเรียวของอีกคนโดยไม่ได้ตั้งใจ ข้าวที่รู้สึกเเทบอยากจะกรี๊ดมันออกมา

"อื้อ!ไอ้นั้นมันโดนขากูเอาออกไปปปป"

"ปากดีเเบบนี้สิถึงจะมันส์ใช่ไหมค่ะ"

"คะ อะไร!!มุงโรคจิตปะเนี่ย?"

ข้างเเทบเอ๋ไม่เข้าใจกับไอ้คนโรคจิตตรงหน้าร่างยักษ์ที่ได้ยินได้เพียงยิ้ม ข้าวที่ยิ่งเห็นยิ่งหัวร้อนจนลบความกลัวที่ตอนเเรกมีกับอีกคนจนหมดสิ้น

"ไม่น่ารักเลยค่ะ พูดเเบบนี้กับเเด๊ดได้ยังไงเเบบนี้ต้องลงโทษยัยเด็ก ถ้าไม่ยอมเเด๊ดคงต้องฆ่าหนูทิ้งจำที่เเด๊ดเคยพูดได้ไหมคะ"

ร่างยักษ์พูด ก่อนจะพูดเบาอย่างเยือกเย็น ข้าวที่กำลังคิดคำด่าจึงจำเป็นต้องหยุดความคิดนั้นทันที เพราะรู้ดีว่าคนตรงหน้าคือฆาตกรโรคจิตที่อยู่เเถวบ้านของเขา

"ผ..ผมกลัว"

"ถ้าไม่ดื้อเเล้วทำตามที่เด๊ะบอกหนูจะไม่เจ็บเลยค่ะ"

พูดจบ ร่างยักษ์ก็เริ่มลงลิ้นที่อกเล็กของอีกคนเป็นจุดอ่อนทำให้ใครต่อใครไม่เคยต้านอยู่ มือหนากุมมือเล็กเอาไว้ไม่ปล่อย ใบหน้าสวยที่ถึงจะไม่ยินยอม เเต่ไร้ทางหนี ได้เเต่เพียงมอบทุกอย่างให้เพื่อชีวิตที่อยู่รอด

"อื้อ...ผมรู้สึก...อ่าา"

ร่างยักษ์ที่ไล่จากสูงลงที่ท้องน้อยของอีกคนมือหนาที่กุมมือเล็กเอาไว้ในตอนนี้ปล่อยให้เป็นอิสระ เเล้วเปลี่ยนไปจับเอาที่สะโพกใหญ่ของข้าวใบหน้าสวยที่ดูก็รู้ว่าคงต้านทานความรู้สึกไม่ได้

"เรียกชื่อเเด๊ดหน่อยสิคะ เเด๊ดคิงหนูเรียกมันออกมาดังๆสิคะ"

จมูกโด่งที่รูดขึ้นล่างขึ้นประชิดใบหน้าสวย ลิ้นร้อนเลียที่ริมฝีปากกลีบสวย ก่อนเอามือหนาจับเเยกขาทั้งสองออกจากกัน เพื่อให้เห็นรูรักที่ตนต้องได้ครอบครอง เเล้วดันร่างของตนเข้าระหว่างขาทั้งสอง

"เดี๋ยวก่อนครับ...ผมไม่เคยกับผู้ชาย"

ประโยคที่ขัดใจดังขึ้น ทำเอาคิงจะบ้าตายทว่าอารมณ์ที่จนถึงขีดสุดเเล้วจะปล่อยไปคงเป็นไปไม่ได้ มือหนาจับเข้าที่เอวเล็ก ก่อนจะบีบเอวเล็ก

ของข้าว พรางกัดลงที่คอจนเกิดรอย

"โอ้ย!ผมเจ็บ.."

"งั้นก็อย่าขัดเเด๊ดสิคะ รับไปดีกว่าตาบจริงไหมคะ"

คำขู่ที่ใช้ได้ผล ข้าวจึงยอมร่างยักษ์ของเจ้าคิงที่เข้ามาครองร่างเล็กที่อยู่ใต้ล่าง มือหนาที่บีบเองเล็กเบาลง ขาเรียวที่เเยกออกให้ร่างของคนตรงหน้าเข้ามา รอยกัดหนึ่งที่เพิ่มเป็นสองเเละสาม ทำเอาข้าวร้องลั่น ทว่าก็ขัดอีกคนไม่ได้ ได้เเค่เพียงกัดฟันเเละกำผ้าปูเตียง

ฝากด้วยน้าลงนิยายทุกวันพุธนะ

เพราะเราจะเเต่งอีกเรื่องนึงไปด้วยน้าาา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***