เจ้าชายกบ

นิทานเรื่อง เจ้าชายกบ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเจ้าหญิงองค์หนึ่งชอบเล่นโยนลูกบอลทองคำเพียงลำพังในปราสาท วันหนึ่งเธอโยนลูกบอลทองคำขึ้นไปแต่รับพลาด ลูกบอลกระเด็นตกลงไปในสระน้ำ ทำให้เจ้าหญิงเสียพระทัยมาก จึงทรงตรัสว่า...

"ถ้าผู้ใดเก็บลูกบอลทองคำมาคืนได้จะตอบแทนให้ด้วยสิ่งที่มีค่าที่สุด" เจ้ากบน้อยตัวหนึ่งได้ยินก็รีบเข้าไปอาสาทันทีทันใด...

“ถ้าหม่อมฉันรับอาสาเอาลูกบอลทองขึ้นมาให้ เจ้าหญิงจะต้องรับหม่อมฉันไว้เป็นเพื่อนสนิท ให้นั่งคู่โต๊ะเสวย และนอนเคียงกับเจ้าหญิงได้ไหม?”

ด้วยความอยากได้ลูกบอลทองคำคืน เจ้าหญิงจึงรีบรับปากตอบตกลงทันที เสร็จแล้วเจ้ากบน้อยก็รีบดำลงไปในน้ำสักพักใหญ่ๆ ก็โผล่ขึ้นมา ปากคาบลูกบอลทองคำส่งให้เจ้าหญิง เจ้าหญิงรับลูกบอลทองแล้วก็เดินจากไปพอตกถึงเวลาเย็น ขณะเจ้าหญิงนั่งอยู่ที่โต๊ะเสวย ร่วมกับพระราชาและพระราชินี ทันใดนั้นก็มีเสียงดังกึกๆ อยู่ที่หน้าประตู แล้วก็มีเสียงเคาะที่ประตู เรียกชื่อเจ้าหญิง แต่เจ้าหญิงทรงเมินเฉย เสียงที่หน้าประตูดังขึ้นอีก...

“เจ้าหญิงโปรดเปิดประตูรับหม่อมฉันด้วย” เจ้าหญิงทรงเดินไปเปิดประตู เห็นกบตัวที่พบในสวน เจ้าหญิงจึงรีบปิดประตู แล้วกลับไปนั่งโต๊ะ พระราชาทรงฉงนพระทัยมาก รับสั่งถามเจ้าหญิงว่า มีอะไรที่หน้าประตู ยังไม่ทันที่เจ้าหญิงจะตอบว่าอย่างไร ก็มีเสียงเคาะประตูอีก และมีเสียงพูดว่า “โปรดเปิดประตูรับหม่อมฉันด้วย เจ้าหญิงสัญญาว่าจะรับหม่อมฉันไว้เป็นเพื่อนสนิท หม่อมฉันมาถึงแล้ว โปรดเปิดประตูรับหม่อมฉันด้วย”

พระราชาและพระราชินีได้ยินดังนั้น ก็ไต่ถามเรื่องราวที่เกิดขึ้น เจ้าหญิงทรงเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง และกล่าวว่า

“ลูกไม่คิดว่ากบจะทิ้งสระขึ้นมาอยู่บนบกได้ จึงได้ให้สัญญา”

พระราชาพูดว่า “ถ้าลูกได้สัญญาไว้เช่นนั้นแล้ว ก็ต้องทำตามสัญญา จงไปเปิดประตูรับกบเข้ามา” เจ้าหญิงทรงทำตามคำสั่ง ฝ่ายกบเมื่อเข้ามาในห้องได้แล้ว ก็กระโดดขึ้นนั่งบนเก้าอี้ นั่งคู่กับเจ้าหญิง กินอาหารในจานอย่างเอร็ดอร่อย...

เมื่อกบกินอาหารเสร็จแล้ว ก็พูดขึ้นว่า “ง่วงนอนจริง คราวนี้เจ้าหญิงจะต้องพาหม่อมฉัน ขึ้นไปนอนบนเตียงด้วยละ”

เจ้าหญิงทรงเสียพระทัยมาก ถึงกับร้องไห้ออกมาด้วยเสียงอันดัง

พระราชาตรัสว่า “ลูกได้ให้สัญญาไว้อย่างนั้น จะต้องทำตามสัญญา จงพากบขึ้นไปนอนบนเตียงของลูกเดี๋ยวนี้” เจ้าหญิงได้พากบขึ้นไปข้างบน

เมื่อเข้าไปในห้อง เจ้าหญิงทำท่าจะโยนกบไปที่มุมห้อง แต่กบร้องขึ้นว่า “เจ้าหญิงต้องทำตามสัญญา” พูดแล้วกบก็กระโดนขึ้นไปนอนบนเตียงของเจ้าหญิง เจ้าหญิงรู้สึกเป็นอย่างรังเกียจมากกบพูดอีกว่า

“ถ้าเจ้าหญิงไม่ยอมให้หม่อมฉันนอนบนเตียง หม่อมฉันจะไปกราบทูลให้พระราชาทรงทราบว่าเจ้าหญิงไม่ทำตามสัญญา”เจ้าหญิงได้ยินดังนั้นทรงโกรธมาก รีบจับกบเหวี่ยงไปมุมห้อง กบก็เลยต้องลงไปหงายท้องนอนแผ่อยู่ สลบแน่นิ่งอยู่ตรงนั้นในทันทีทันใด เจ้าหญิงเมื่อเห็นกบนอนสลบแน่นิ่งเข้าดังนั้น ก็ตกพระทัยเป็นอย่างมาก ทรงตรงเข้าไปที่ใกล้ ๆ แล้วเอื้อมพระหัตถ์ไปแตะตามร่างกายของมัน แล้วยิ่งเจ้าหญิงไม่เห็นว่ามันหายใจ และขยับเขยื้อนเข้าให้อย่างนั้นเจ้าหญิงจึงได้สำนึกผิดว่านี่เราคงจะทำโหดร้ายกับมันมากเกินไปเสียแล้ว…"ฉันขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจอย่า เพิ่งตายนะ...ได้โปรดลุกขึ้นมาเถิดเจ้ากบน้อยเอ๋ย…" พูดจบน้ำตาอันใสสะอาดจากดวงพระเนตรของพระองค์ก็เอ่อล้น ร่วงหล่นลงไปสัมผัสเอาเข้ากับร่างของเจ้ากบ

ทันใดนั้นเอง ก็เกิดสิ่งมหัศจรรย์ กบที่มีรูปร่างน่าเกลียดได้กลายเป็นเจ้าชายหนุ่มรูปงาม เจ้าชายทรงเล่าให้เจ้าหญิงฟังว่า “กนะหม่อมคือเจ้าชายที่ถูกแม่มดสาปให้กลายเป็นกบ และสิ่งที่จะถอนคำสาปได้ก็มีแต่หยาดน้ำตาอันบริสุทธิ์และมีเมตตาของพระองค์เท่านั้นพะย่ะค่ะ” มีแต่เจ้าหญิงองค์เดียวเท่านั้นที่จะแก้คำสาปได้

พระราชาและพระราชินีทรงดีพระทัยมาก ทรงทราบเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้งสองพระองค์ทรงจัดพิธีแต่งงานให้แก่เจ้าชายและเจ้าหญิงอย่างใหญ่โตมโหฬาร ในพิธีแต่งงานมีชาวเมืองเป็นจำนวนมาก พากันโห่ร้องแสดงความยินดี ให้แก่เจ้าชายและเจ้าหญิงด้วยความพึงพอใจดีใจเป็นอย่างมาก...

จบบริบูรณ์...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***