คุณครูมีน ครูประจำห้อง ม.5/2 ก็ได้เดินเข้ามาพร้อมกับนักเรียนใหม่ ทุกคนต่างตะลึงในความน่ารักของเด็กใหม่ เด็กใหม่ได้แนะนำตัวเองว่า
"สวัสดีค่ะ ชื่อยูซุนะคะ ยูซุขอฝากตัวด้วยนะคะ"
เสียงอันนุ่มนวลจบลง ทุกคนในห้องต่างปรบมือให้กับประโยคแนะนำตัวของยูซุ ถึงแม้จะไม่มีอะไรที่น่าสนใจไปมากกว่าชื่อของเธอแล้วก็ตาม คุณครูมีนได้เอ่ยถามยูซุว่า
"เอาล่ะ ยูซุ หนูอยากไปนั่งตรงไหนหรอคะ แต่ถ้าเลือกไม่ได้ เดี๋ยวครูเลือกให้นะคะ"
เด็กสาวยืนคิดอยู่สักพัก ก็ได้สังเกตเห็นหนุ่มหล่อ ที่ตรงสเปคของเธอทุกเรื่อง เธอจึงชอบชายหนุ่มคนนั้นในทันที และที่นั่งข้างๆของชายหนุ่มคนนั้นก็ว่างพอดี เธอจึงบอกคุณครูมีนว่า
"ครูคะ หนูอยากจะนั่งตรงนั้นค่ะ แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะคะ"
เด็กสาวชี้ไปทางชายหนุ่มคนที่เธอชอบ และฝํนก็เข้าข้างเธอเสียจริง ครูมีนได้ตอบตกลง ทุกคนในห้องต่างเสียใจและร้อง โฮ ใส่ยูซุตามๆกัน แต่เด็กสาวก็ไม่สนใจใดๆเลย และได้เดินไปนั่งๆข้างคนที่เธอชอบ หลังจากนั่งลงและแนะนำตัวของตนเสร็จแล้วจึงได้ถามชื่อของอีกฝ่าย ชายหนุ่มคนนั้นจึงได้ตอบอย่างส่งๆว่า
"ผมชื่อฟลาน"
"อ๋อ โอเค นายทำอะไรอยู่หรอ ขอดูได้มั้ย"
เด็กสาวที่อยากรู้อยากเห็นคนนี้ได้พยามมอง แต่ฟลานก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก แถมยังรำคาญอีกด้วย จึงยื่นงานวาดของตัวเองให้อีกฝ่ายดู หลังจากเด็กสาวได้ดูแล้ว จึงเอ่ยปากชมงานวาดของชายหนุ่มในทันที
"งานวาดสวยจังเลย วาดมานานรึยังอ่ะ สวยมาก~~"
"ขอบคุณนะ ก็วาดมานานแล้วล่ะ หลายปีอยู่"
"ว้าว จริงหรอ สอนวาดหน่อยสิๆ"
"คือผมสอนไม่ค่อยเก่งน่ะ ขอโทษนะ แหะๆ"
ทั้งสองคุยกันอย่างสนิทสนม ทั้งๆที่พึ่งเจอกันไม่กี่ชั่วโมง คาโนเลียนหลัวจากที่ได้เห็นดันนั้นจึงรู้สึกหึงฟลานเป็นอย่างมาก แต่คาโนเลียนก็ไม่รู้ว่าตนหึงอยู่ จึงหึงแบบนั้นอยู่สักพัก
"เหม่ออะไรอีกแล้วเนี่ยคาโนเลียน"
เสียงของมัจฉะดังขี้นอีกครา ทำให้คาโนเลียนหยุดหึง และหันมาตอบมัจฉะอย่างเลิ่กลั่กว่า
"อะไรนะๆ กูไม่ได้หึงใคร จริงๆนะ ไม่ได้ชอบผู้ชายด้วย จริงๆ"
"มึงเป็นเหี้ยอะไรเนี่ย กูยังไม่ได้ถามอะไรเลย ล่กนะมึงอ่ะ"
"เอ่อๆ กูผิดเองแหละ แล้วมึงเรียกกูทำไมอีกเนี่ย"
"ป่าวๆ เห็นมึงเหม่อๆ ก็เลยเรียกสติมึงเฉยๆ"
"ทีหลังก็สะกิด ไม่ต้องเรียก กูรำคาญ"
"จ้าาาา"
หลังจากนั้น คาโนเลียนก็กลับไปเรียนต่อ แต่ก็มองทั้งคู่เป็นระยะๆ ทำให้ทั้งสองรู้สึกตัว และรอตอนพักเที่ยงเพื่อจะเรียกไปคุย
พักกลางวัน
เมื่อถึงพักกลางวัน คาโนเลียนก็กำลังจะไปทานข้าวตามปกติ แต่ทั้งคู่จึงเดินมาที่โต๊ะคาโนเลียนและยูซุก็ได้เริ่มบทสทนาว่า
"ทำไมนายถึงจ้องพวกเราสองคนล่ะ พวกเรารู้แล้วนะ ว่านายจ้องเราตลอดเลย ทำไมล่ะ"
"ก็ป่าว ไม่มีอะไรหนิ แค่เห็นพวกเธอสนิทกัน เลยตกใจเฉ-"
"ตกใจอะไร"
ฟลานเอ่ยขึ้นก่อนที่คาโนเลียนจะพูดจบเสียอีก คำถามนั้นมันส่งผลให้คาโนเลียนทำตัวไม่ถูก เลยตอบอย่างอ้ำๆอึ้งๆว่า
"ก็เห็นพวกเธอสนิทกันเร็วจนน่าตกใจไงล่ะ งั้นไม่มีอะไรแล้วเนอะ สนุกกันต่อเลย ผมไปแล้วนะครับ"
ทั้งคู่ยังไม่ทันได้พูดอะไร คาโนเลียนก็เดินออกจากห้องเรียนไปเสียก่อนก่อนแล้ว ทำให้ทั้งสองคนยังคงค้างคาใจอยู่นั้นเอง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments