ไม่ใช่ในฐานะมนุษย์ [4]

Finic talk

คุณหนูคงจะช็อคมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น ถึงได้ขังตัวเองอยู่แต่ในห้องของนายท่าน เพราะตอนนี้ยังคงอยู่ในร่างของมนุษย์ธรรมดา แต่ถ้าคุณหนูเปลี่ยนมาอยู่ในร่างของปีศาจเมื่อไหร่ คุณหนูจะรู้ทันที ว่ามันคือเรื่องปกติ สิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอจะต้องตาย นายท่านเป็นเพียงมนุษย์ ตัวข้าก็อยากที่จะช่วยเหมือนกัน แต่....คำพูดสุดท้ายที่นายท่านฝากฝังไว้ให้...

'ปกป้องอเคเชีย...แทนฉันด้วย'

.

.

.

.

.

Acacia talk

"นี่มัน..เรื่องอะไรกัน"

ฉันเอาแต่ขังตัวเองไว้ในห้องของท่านพ่อ ฉันยังไม่ต้องการรับรู้เรื่องราวอะไรทั้งนั้น ไอตัวพวกนั้นมันเป็นตัวอะไร ถึงได้มาทำร้ายท่านพ่อของฉัน คนที่เป็นคนคนเดียวในชีวิตของฉัน ความรักเดียวที่มีให้ฉัน ทำไม.....พระเจ้ากำลังเล่นตลกอะไรกันอยู่ ทำไมต้องเป็นฉัน....

.

.

ชั่วพริบตา ฉันหันไปเห็นชั้นหนังสือ ฉันแอบเห็นท่านพ่ออยู่ครั้งหนึ่ง ตรงนั้นมีทางเข้าห้องลับ หนังสือสีแดงทางชั้น2ซ้ายมือ....

ฉันเดินเข้าไปสำรวจในห้องลับของท่านพ่อ ภายในห้องมือสนิท มีเพียงแสงไฟจากตะเกียงที่อยู่บนโต๊ะทำงาน ......

"หนังสืองั้นหรอ ชีวประวัติ? ไม่สิ นี่มันบันทึกของท่านพ่อ เขียนเกี่ยวกับ ปีศาจ องค์รักษ์ มิติแห่งสงคราม นี่มันอะไรกัน?"

ฉันนั่งอ่านอยู่ซักพัก ก่อนจะได้รับรู้ความจริงบางอย่าง 

"ฟลอร่า...ไม่สิ ราชินีฟลอร่า.. ว่าที่องค์หญิง อเคเชีย น..นี่มันอะไรกัน ฉัน...ฉันเป็นลูกของปีศาจ"

เรื่องราวมันเริ่มไปกันใหญ่ ฉันค่อยๆเปิดอ่านเรื่องราวการบันทึกของท่านพ่อ การแบ่งแยกขององครักษ์ และ ปีศาจ การแต่งงานของมนุษย์และปีศาจ และ....ว่าที่องค์ราชินีแห่งโลกปีศาจ อเคเชีย....

"คุณหนู!! คุณหนูไม่ควรอยู่คนเดียวในที่แห่งนี้แล้วนะครับ ที่นี่มันอันตราย คุณหนูหนีออกไปกับผมเถอะครับ!!!"

เสียงของบอดี้การ์ดหนุ่มที่พังประตูเข้ามาอย่างเร่งรีบ เอ่ยบอกแก่คุณหนูของตน

"ทำไม...ไม่เรียกว่าองค์หญิงล่ะ...นายน่ะ ก็เป็นปีศาจใช่มั้ยล่ะ ท่านแม่ส่งนายมาไม่ใช่รึไง!!"

พวกเขาโกหกฉัน ความจริงที่โหดร้ายถาโถมเข้ามาในตัวของฉัน มีแค่ฉันคนเดียว...

".... รู้แล้ว สินะครับ ถ้างั้นผมก็คงไม่ปิดบังมันต่อไป"

"ถ้างั้น คุณหนูก็คงรู้เรื่องของ เผ่าโกลเคฟ สินะครับ "

ใช่ ฉันก็พอรู้บ้าง ว่ามันเป็นชนเผ่าที่คอยขโมยพลังปีศาจ เพื่อให้ตัวเองแข็งแกร่ง น่ารังเกียจชะมัด

"ก็พอรู้"

"นั่นแหละครับ โดยเฉพาะตอนนี้ คุณหนูเป็นเป้าล่อชั้นดี เป็นราชวงศ์ของปีศาจ พลังนั้นต้องแข็งแกร่ง ยิ่งตอนนี้ยังไม่สามารถต่อต้านได้อีก ถือว่าเป็นอาหารชั้นดีของพวกมันเลยก็ว่าได้"

นั่นสิ อย่างฉันที่ปกป้องใครไม่ได้...น่าจะปล่อยให้พวกมันกินไปเลยแท้ๆ... แต่ในเมื่อพวกมันฆ่าท่านพ่อ....โทษที่ตามมาคือตาย และ ตาย

"แล้วทำไมมันถึงพึ่งมาเอาตอนนี้ล่ะ"

"เมื่อคุณหนูอายุครบ17ปี พลังปีศาจจะเริ่มก่อตัวขึ้นในร่างกายคุณหนู ถ้าคุณหนูไม่ไปที่โลกปีศาจและอัญเชิญร่างปีศาจของตน คุณหนูอาจจะต้องตายในไม่ช้า"

เพราะงี้ก็เลยส่งคนมาคอยอยู่กับฉันสินะ ตลอดเวลาช่วงนี้ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรแปลกๆมอง 

"จะต้องกลับไปที่นั่นตอนไหน"

"ตอนนี้เลยครับ คุณหนูไม่มีเวลามาก ต้องไปให้เร็วที่สุด ก่อนที่พวกนั้นจะมาเพิ่ม ราชินีฟลอร่ารอท่านอยู่ที่นั่นแล้วครับ"

ท่านแม่ของฉัน....เพราะทางโลกปีศาจไม่ยอมรับ จึงจำใจต้องกลับไปที่นั่นเพื่อปกครอง แต่ท่านก็เฝ้ารอเรามาตลอด 

"นั่นสินะ ฉันควรออกเดินทางให้ไวที่สุด"

ฉันเดินนำฟีนิกซ์ออกมาข้างนอกคฤหาสน์ ข้างหน้าประตูฉันเห็นเงาคนยืนทำอะไรอยู่ซักอย่าง ใครกัน.....ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อตรวจสอบ เป็นศัตรูอีกรึป่าวนะ

.

.

"รุ่นพี่!?"

คนที่ฉันเห็นคือรุ่นพี่ที่ฉันแอบชอบ...ทำไมถึงมาหาฉัน ฉันกำลังจะไปในที่ที่แสนไกล ยังก็ดี จะได้บอกลาเลยทีเดียว

"อ..เอ่อ อเคเชีย วันนี้วันเกิดเธอ ฉันกลัวจะเสียมารยาท แต่ในฐานะรุ่นพี่ที่คุยกันทุกวัน ฉันก็ควรจะให้ของขวัญวันเกิดเธอ รับไปสิ"

กล่องของขวัญสีแดงขนาดเล็กถูกยื่นให้ฉัน ถึงแม้จะเป็นในฐานะรุ่นพี่กับรุ่นน้อง 

"ขอบคุณนะคะ"

รอยยิ้มที่มาพร้อมน้ำตาของฉัน ขอบคุณที่มาจากลาฉันก่อนจะไป เป็นของขวัญที่ฉันจะเก็บมันไว้ตลอด

"ธ..เธอร้องไห้!!? ไม่ถูกใจหรอ"

"ป่าวเลยค่ะ ฉัน...กำลังจะย้ายบ้านไปในที่ที่ไกลมากๆ ครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้าย ขอบคุณสำหรับสิ่งที่รุ่นพี่ให้ฉันทุกอย่าง แล้วก็ขอโทษด้วยนะคะ"

รอยยิ้มที่เสแสร้งออกมาของฉัน ทั้งที่ในใจปวดร้าว ฉันเดินออกไปจากรุ่นพี่ในตอนนี้ ต่อจากนี้คงเป็นชีวิตใหม่ของฉัน ไม่ใช่ในฐานะมนุษย์ แต่ในฐานะปีศาจ....

Rain talk

ทั้งที่คิดว่าตัวเองทำดีแล้ว....แต่ผมรู้สึกปวดที่ข้างในอย่างบอกไม่ถูก เธอไม่ยุ่งกับผมก็ดีแล้วไม่ใช่รึไง ผมไม่ได้ต้องการความรักซักนิด แต่ทำไมในหัวมันถึงต่อต้าน ผมไม่ควร....ทำแบบนี้สิ ปล่อยเธอไปมันคงดีแล้ว...

_____________________________________

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***